Διήγημα: “Ο μαθηματικός”
Της Πέρσας Ζηκάκη // *
photo: Oleg Oprisko
Γεννήθηκε σε υγρά κανάλια. Σε μια γόνδολα μέσα ήταν ξαπλωμένη η μάνα της και πονούσε. Κι από τότε το μόνο σχολείο που πήγε αλλά και το ατομικό της καταφύγιο ήταν η θάλασσα. Εκεί έμαθε καλά πώς να πνίγεται ακόμα και στη μπουνάτσα. Άγγιζε φύκια κι ένιωθε πως χάιδευε σγουρόμαλλα κεφάλια. Με ερωτική βουλιμία αγκάλιαζε τα κύματα όταν τα έβλεπε να έρχονται καταπάνω της. Από τότε ως τώρα μόνο με τη σκέψη έμαθε να αγγίζει τους άλλους. “Μέτρησε”, της είπε εκείνος μια μέρα. “Τι να μετρήσω;” απάντησε .”Εγώ, σ’ όλη μου τη ζωή μόνο αντίστροφες μετρήσεις έμαθα να κάνω. 3, 2, 1, 0. Εκεί σταματούσα και περίμενα. Μη με ρωτήσεις τι. Παρακάτω δεν υπήρχε. Γνώση ήταν κι αυτή. Κι ύστερα η γνώση δεν αποκλείει την απόλαυση αλλά προκύπτει από αυτή. Ακόμα κι αν οι μετρήσεις και οι λογαριασμοί ήταν πάντα το αδύνατο σημείο μου πολύ μου άρεσε γιατί συνειδητοποιούσα πως κατεβαίνοντας μόνο σταματούσε το μέτρημα κι έφτανα σε ένα τέρμα. Ο μόνος τρόπος να ελέγχω την άνοδο των αριθμών ήταν η κάθοδος. Η μόνη σιγουριά. Η μόνη πρόοδος. Ανεβαίνοντας χανόμουν. Α, και κάτι ακόμη. Τη διαύγεια την αποκτούσα πάντα στο σκοτάδι, ποτέ στο φως. Βίτσιο κι αυτό, ή μάλλον μια προσπάθεια αποφυγής προβλημάτων που μόνο το φως αφήνει να φαίνονται καθαρά, χωρίς όμως και να τα λύνει”.
Και τότε εκείνος κούνησε το κεφάλι του, σχεδόν με απόγνωση. Δεν μπόρεσε ποτέ να την καταλάβει ακόμη και μετά από 28 χρόνια γάμου, κι ας ήταν μαθηματικός!
*Η Πέρσα Ζηκάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας γαλλική φιλολογία, ελληνική φιλολογία, (τμήμα ιστορικό αρχαιολογικό). Υπηρέτησε τη Μέση Εκπαίδευση στη Πάτρα, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε πριν λίγα χρόνια. Το 2008 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα “Τύψεις και μαργαριτάρια”. Το 2009 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα “Οι κληρονόμοι της σιωπής” Το 2012 το μυθιστόρημα “Πάντα κάτι θα λείπει” Το 2016 κυκλοφόρησε το τέταρτο μυθιστόρημά της “Η Τεθλασμένη”
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Μια μικρή ηλιαχτίδα χαράς
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * Δύναμη, προτροπή και πίστη στον εαυτό μας. Ακολουθούμε το ένστικτο, την καρδιά μας, και με τόλμη και θάρρος φτάνουμε ακόμα κι εκεί που δεν είχαμε ποτέ φανταστεί. Στα δύσκολα, τις μαύρες μέρες
Περισσότερα -
Επιστροφή στα θρανία, επιστροφή στο μέλλον
Του Νίκου Τσούλια // Επιστροφή στα θρανία: η μόνη επιστροφή που δεν σημαίνει πορεία προς τα πίσω αλλά προς τα μπροστά, στο … πολύ μπροστά! Το οριστικό τέλος του καλοκαιριού (και των διακοπών του) και το φθινοπώριασμα, το
Περισσότερα -
✔ Βίκη Κοσμοπούλου: «Πρόκειται για το τσόφλι του κοσμικού αυγού που τρυπήθηκε από τον Χρόνο»
Συνέντευξη στην Ασημίνα Ξηρογιάννη // H Βίκη Κοσμοπούλου γεννήθηκε το 1981 στο Μόντρεαλ. Η οικογένειά της επαναπατρίστηκε το 1987, οπότε και ξεκίνησε τη σχολική της εκπαίδευση στην Καλαμάτα. Φοίτησε στο τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και στο μεταπτυχιακό
Περισσότερα -
Νουάρ με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης
Γράφει ο Γρηγόρης Αζαριάδης // «Σέντραλ Παρκ», του Γκιγιώμ Μισσό, εκδόσεις Καστανιώτη (μετάφραση Ρίτα Κολαϊτη, σελ. 320 ) O Γκιγιώμ Μισσό γεννήθηκε το 1974, στην Αντίμπ. Σε ηλικία δέκα χρονών, ήρθε σε επαφή με την λογοτεχνία, καθώς περνούσε
Περισσότερα -
Faceless
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Κατερίνα Μαλακατέ «Χωρίς Πρόσωπο», εκδ. Μεταίχμιο «Φοβάμαι πως δεν θα ξυπνήσω. Έχω παραλύσει ολόκληρος από τον τρόμο. Αύριο μπορεί να μην υπάρχω. Ξέρω, ως τώρα έλεγα πως δεν φοβάμαι τον θάνατο, τελικά τον
Περισσότερα -
✩ Αντίο, Sir!
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Νόμιζα ότι ήταν αθάνατος. Τον έβλεπα γοητευτικό κι ερωτεύσιμο στα 90 του με το ίδιο πάντα διεισδυτικό βλέμμα του, με τις ίδιες εκφράσεις στο πρόσωπο, με το ίδιο λοξό χαμόγελο να κάνει
Περισσότερα -
Η Βάσω Σπηλιοπούλου στο Εργαστήρι του συγγραφέα
Βάσω Σπηλιοπούλου, «Κόκκινο κουκούλι», εκδόσεις Ιωλκός, 2022 Τα διηγήματα του βιβλίου «Κόκκινο κουκούλι» έχουν να κάνουν με τις δυσκολίες της ενηλικίωσης κι αυτό είναι το κυρίως θέμα που τα διατρέχει όλα σαν νήμα. Οι ήρωες
Περισσότερα
