Fractal

Διήγημα μπονζάι: “Ο Άνθρωπος και η Σκιά του”

Γράφει ο Χρήστος Κουμαραδιός // *

 

 

Ήταν πρωί, όταν μπήκαν στο δωμάτιό του και τον διέταξαν να σηκωθεί. Μόλις που πρόλαβε να μουσκέψει λίγο το πρόσωπό του και να ρίξει κάτι πάνω του, έτσι ώστε να μη βγει στο δρόμο με τις πυτζάμες. Η αίθουσα του δικαστηρίου ήταν ασφυχτικά γεμάτη. Καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης, παρέμενε σιωπηλός. Μόνο όταν έφτασε η στιγμή να πει μερικά λόγια προς υπεράσπισή του, ήταν που κατάφερε να ψελλίσει: «Είμαι αθώος. Δεν διέπραξα εγώ το έγκλημα, αλλά η σκιά μου». Κάποιοι σιώπησαν. Άλλοι, πάλι, άρχισαν να τον αποδοκιμάζουν, έως ότου ο δικαστής να τους επαναφέρει σε τάξη. Οι συνήγοροι ρητόρευσαν. Οι μάρτυρες κατέθεσαν. Οι ένορκοι συσκέφτηκαν. Η τελική απόφαση πάρθηκε: κρινόταν ένοχος. Οι εχθροί του χαμογέλασαν χαιρέκακα. Οι ευνοϊκά προσκείμενοι προς το άτομό του, περιήλθαν σε αμηχανία. Εκείνος, τότε, παραμένοντας σιωπηλός και σίγουρος για την αθωότητά του, εξήλθε της αιθούσης. Βγαίνοντας έξω στο δρόμο, έστριψε δεξιά. Η σκιά του, έστριψε αριστερά.

 

 

 

* Ο Χρήστος Κουμαραδιός γεννήθηκε το 1994 στην πόλη της Αθήνας και έκτοτε ζει σε αυτή. Είναι φοιτητής του Τμήματος Επικοινωνίας και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ παράλληλα γράφει διηγήματα, γυρίζει ταινίες και παίζει σε ένα ροκ συγκρότημα.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top