Fractal

Ποίηση fractal: “Νοσταλγία”

Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη //

 

 

 

 

 

Νοσταλγία

 

Τότε παλιά

που ήμασταν μικρά παιδιά

κάθε φορά που έρχονταν Χριστούγεννα

Πρωτοχρονιά και Φώτα

έζωνε η μάνα μας την καθαρή μπροστοποδιά

έκανε το σταυρό της

τρεις ολόκληρες φορές απανωτά

και ζύμωνε

πρώτα τρεις «λειτουργιές» με ευλάβεια

και με σφραγίδα

πρόσφορα να τις πάει στην εκκλησιά

για τον παπά

κι ύστερα έπλαθε

ένα για το καθένα από μας

τα δέκα «λειτουργόπουλα»

 

Ζύμωνε το χριστόψωμο μετά

με χίλια δυο τα στόλιζε πλουμίδια

Κι όλα μαζί τα έψηνε η ανθρακιά

στο φούρνο

σκορπούσε η μυρωδιά του ζυμωτού ψωμιού

μοσχοβολούσε ο κόσμος όλος

 

Κάθε Χριστούγεννα

Πρωτοχρονιά και Φώτα

έστρωνε στο σοφρά

για του Χριστού το γιορτινό τραπέζι

το κόκκινο

το πλουμιστό μεσάλι

κι έκοβε το χριστουγεννιάτικο ψωμί

το ευβλογημένο

από του τίμιου κόπου τη σοδειά

πρώτα της Παναγιάς χριστόψωμο κομμάτι

ύστερα του Χριστού

του Κύρη του σπιτιού και της Κυράς

έφερνε και το χοιρινό ψητό της γάστρας

και το γλυκό κρασί το βαρελίοιο μας

Ευλόγαγε ο πατέρας μας το γιορτινό τραπέζι

μ’ ένα σταυρό και προσευχή

κι ακολουθούσε φαγοπότι με κρασί

κυλούσαν απ’ τα γαλανά της μάνας μας τα μάτια

δυο δάκρυα σαν διαμάντια

κι ήτανε με τα γιορτινά φορέματά της

μια ομορφιά το πρόσωπο

σε πλουμιστό ανθογυάλι.

 

Η μάνα μας τα χρόνια εκείνα

τις Χρονιάρες μέρες

έκλωθε τη χαρά ψιλό στημόνι

και τις ελπίδες της μασούριζε για υφάδι

σεντόνι να υφάνει

για ν’ απλώνει απάνω

τα όνειρά της στο νυφιάτικο κλινάρι

 

Και φίλευε τους ξένους μας

τους φίλους

και τους συγγενείς γλυκό κυδώνι

σύκο και καρυδάκι και σταφύλι

Μοσχοβολούσαν τα χεράκια της λεμόνι

βασιλικό

τριαντάφυλλο και χαμομήλι

 

Αχ και να γύριζαν

τα μακρινά εκείνα χρόνια πίσω

πάνω στου μέλλοντός μας τις φτερούγες

να μοιραζότανε χριστόψωμο

γλυκό κρασί

και χοιρινό ψητό

στου πονεμένου κόσμου μας τις ρούγες

 

 

(Από την ανέκδοτη συλλογή: «Ο κύκλος με τις πικροδάφνες¨)

 

Π. Φάληρο, 23 Δεκεμβρίου 2018

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top