Fractal
Home / FRACT-ALL / Τρία ποιήματα
24/02/2016, 12:00 μμ

Τρία ποιήματα

Του Νίκου Σουβατζή //

 

poetry

 

 

Οι ίδιες πανάρχαιες κραυγές

 

Είναι κάτι άνθρωποι

που η σιωπή τους σε ξεκουφαίνει,

τα πρόσωπά τους σκαμμένα απ’ τον χρόνο,

τα χέρια τους βαθιά χωμένα

στις τσέπες για να ζεσταθούν,

καρφώνουν τα μάτια τους πάνω σου

κι αδειάζουν μέσα σου μια θάλασσα από πόνο

 

Είναι κάτι άνθρωποι που τους βλέπεις

τα χειμωνιάτικα απογεύματα

κουλουριασμένους σε μια γωνιά,

σαν ξεχασμένοι απ’ τον κόσμο

πεθαίνουν κι αναστένονται

χιλιάδες φορές πριν ξημερώσει

κι απ’ το στόμα τους βγαίνουν

οι ίδιες πανάρχαιες κραυγές των κολασμένων

 

 

Τριεθνές

 

Γεννήθηκα σε μια γκρίζα χώρα

κάπου στα σύνορα με τη θλίψη και την οργή

Βρέχεται απ’ τη θάλασσα του πόνου,

παράγει απελπισία και μίσος

και δανείζεται συνεχώς

μερικές στιγμές ζωής

που τις ξεπληρώνει με αίμα

 

Στην καμένη και άγονη γη της

φυτρώνουν μόνο κάτι παράσιτα

που κοντεύουν να μας πνίξουν

Ο πληθυσμός της δεν έχει απογραφεί,

είναι κάτι σκιές που κινούνται

στα όρια της ζωής και του θανάτου

 

Έχει εκδοθεί ταξιδιωτική οδηγία

να μην την πλησιάζει κανείς

Η δυστυχία της είναι μεταδοτική

και δεν αρμόζει στον πολιτισμένο κόσμο

Τη γλώσσα της κανείς δεν την καταλαβαίνει,

είναι κάτι ακατάληπτες κραυγές

και κάτι ψίθυροι σαν πέσει το σκοτάδι

 

Γεννήθηκα σε μια γκρίζα χώρα

που δεν υπάρχει σε κανέναν χάρτη

μόνο στους εφιάλτες

και σε κάτι ξεχασμένες γκραβούρες

που απεικονίζουν την κόλαση

 

 

Πνιγμένο γέλιο

 

Κι αν δεν με βλέπεις ποτέ να γελάω

δεν είναι γιατί σου κρατώ κακία

Μα να, πώς να στο πω;

Είναι κάτι γκρίζα σύννεφα

που μ’ εμποδίζουν να χαρώ τον ήλιο,

είναι οι χιλιάδες μαύρες σκέψεις

που μου διαλύουν το μυαλό,

είναι κι αυτοί οι γκρίζοι τοίχοι

που υψώνονται γύρω μου,

είναι που γίνονται ολοένα πιο βαριά

τα βήματά μου,

είναι και που γίνονται

όλο και πιο δύσκολες οι ανάσες μου

 

Είναι που έγινε σαν ψίθυρος η φωνή μου,

είναι κι αυτός ο εκκωφαντικός θόρυβος

που τρυπάει τα αυτιά μου,

είναι κι αυτή η πικρή γεύση

που έχω συνεχώς στο στόμα,

είναι και που έγινε η ζωή μας αριθμός

που δεν χωράει στους λογαριασμούς τους

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top