Fractal

Ένα ποίημα και ένα αφήγημα

Του Νίκου Ρούπα // *

 

f9

 

 

Σημειώσεις σε ένα γέρο ποιητή

 

 

Ονομάτισέ με χρόνο.

Σαν εκείνος, έτσι κι εγώ

δίχως περιστροφές και πισωγυρίσματα

με γεύση ανεπίστρεπτη σαν κάτι από στάχτες και χώμα.

Βάπτισέ με λήθη

μιας και θα συνοδέψει, εύστοχα θαρρώ,

το παραπάνω όνομα μου

τόσο για να σου θυμίζει

τις ώρες, μέρες, μήνες

απ’ το παρελθόν σου

που ξεθωριάζει.

Κοντεύουν άλλωστε

οι μέρες που σχεδιάζεις πανιά.

Πληθαίνουν εκείνες οι αλλοτινές μέρες

που γυρνώντας τις πλάτες σου στο μέλλον,

ζωντανεύουν σε φιλμ ασπρόμαυρο.

Ξέχνα το δόκιμο γέρο ποιητή,

ξέχνα προκειμένου – δίχως παρωπίδες –

να μάθεις απαρχής

τα τεκταινόμενα, τη μήτρα μιας αρχαίας γνώσης.

Γύρνα πεισματικά το κεφάλι σου

στα ιστορικά σου κατάστιχα

και πέσε γονυπετής

προκειμένου να μάθεις

όχι το χρόνο

αλλά τις αποστάσεις εκείνες

που ορίζονται απ’ τα πρωτεύοντα.

Πέσε στα τέσσερα

και δες ένα άλλο κόσμο απ’ τα επτά εκατοστά.

Με τον τρόπο εκείνο

ενός πετούμενου της πόλης.

Ένα άσπονδο περιστέρι

που ποτέ του δε δίωξε τη λεία του

ως θύτης,

παρά με τρόπο ταπεινό

επιδίωξε την προσωπική σου ορμή

για λίγα ψίχουλα, γερασμένε ποιητή.

Πέσε στα τέσσερα

και δες ένα άλλο κόσμο απ’ τα επτά εκατοστά.

Τρομακτικό το δίλημμα

μα διόλου παράτολμο.

Θρυμμάτισε τον γυάλινό σου κόσμο

και μη σκύψεις, μη απαιτήσεις κανένα από τα κομμάτια που κείτονται.

Δες το απλά σαν ένα ακόμη

θανατηφόρο τροχαίο.

Εσύ αντίπαλος με ένα τοίχο

φτιαγμένο από λέξεις και φράσεις.

Ανυπέρβλητο, απόρθητο.

Νικητής δε βγαίνεις τρέχοντας με στόχο

τοίχους φτιαγμένους

από όρους, τίτλους, μανιέρες, λεκτικά στεγανά.

Γέρασες πια.

Ονομάτισέ με χρόνο γερασμένε και ξεκούτη ποιητή.

Σαν εκείνος, έτσι κι εγώ

δίχως περιστροφές και πισωγυρίσματα

με γεύση ανεπίστρεπτη σαν κάτι από στάχτες και χώμα.

Δε σου μένει παρά να κοιτάζεις για το υπόλοιπό σου

πέρα από τα επτά εκατοστά που σε χωρίζουν από τα πρωτεύοντα.

Μπορείς μπρος σε ένα τόσο

τρομακτικό το δίλημμα

μα διόλου παράτολμο;

 

 

Αθήνα 25/07/2016 ώρα μεσημβρινή

 

 

ΔΟΚΙΜΕΣ ΙΙΙ

Γύρισαν οι δείκτες στις ώρες τις μεγάλες.

Σουρουπώνει και είπα να αποπειραθώ ξανά μετά από μια μεγάλη περίοδο ξηρασίας.

Με το Ρίτσο παραμάσχαλα και την συνοδεία τζιτζικιών, ίσως κατορθώσω αυτό το “κάτι”. Μάλλον νωρίς, σκέφτομαι, και αυτό για καθαρά προσωπικούς λόγους που τόσο νοσταλγώ και που ποτέ δε βρίσκω.

Μικρή παύση, αναγκαία και αυτό για το στεγνό μου λαρύγγι.

Όσο για την τετράποδη, χνουδωτή ύπαρξη που σφύζει από διαθέσεις, στραμμένη στο καλοκαιρινό δείλι ρουφώντας όσα περισσότερα από κάμπο, ελιά και θυμάρι.

 

 

05/07/2010

Εύβοια

 

 

Νίκος Ρούπας γεννημένος στην Αθήνα και με καταγωγή από την Εύβοια, είναι μουσικός. Απ’ το 2002 ασχολείται εντατικά με την μετάφραση ελληνικών αρχαιολογικών κειμένων στην αγγλική σε συνεργασία με πολλούς Έλληνες αρχαιολόγους. Κείμενά του έχουν εκδοθεί στο Archaeology Magazine of New York, καθώς και προσωπικές του αρθρογραφίες κατά το 2011-2012. Η αγάπη του τόσο για τη γλώσσα όσο και την ιστορία αυτής αποτελούν αναπόσπαστοι παράγοντες τόσο στις ποιητικές του απόπειρες, στα πεζά, όσο και στα διηγήματά του.

 

 

Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top