Fractal
Home / Το εργαστήρι του συγγραφέα / Ο Νίκος Γκαμαρλιάς στο Εργαστήρι του συγγραφέα
12/02/2015, 12:51 πμ

Ο Νίκος Γκαμαρλιάς στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

gamarlias

 

Μακάρι να υπήρχε ένα εργαστήρι για τον συγγραφέα. Ένα μέρος γεμάτο με εκείνα τα «υλικά», τα τόσο απαραίτητα για όλα τα στάδια της συγγραφής ενός βιβλίου• από την αρχική έμπνευση της ιδέας μέχρι την τελευταία τελεία.

Το «Ταμείο Α(ν)εργίας» ξεκίνησε να «γράφεται» στο μυαλό μου την περίοδο που εργαζόμουν σε μια δουλειά που κάθε άλλο παρά ευχαρίστηση μου προσέφερε. Μέρα με τη μέρα παρακολουθούσα τον εαυτό μου να ζει τη ζωή κάποιου άλλου• κάποιου όχι και τόσο τυχερού, είναι η αλήθεια. Η κρίση φούντωνε, η «δημοκρατία» επιβαλλόταν με κάθε τρόπο, η εργοδοσία θεωρούσε αδιανόητο να περιορίσει τα σκ στας Ευρώπας προκειμένου να πληρώσει τους υπαλλήλους της. Καθώς λοιπόν το φιλότιμο είναι αντιστρόφως ανάλογο της αχαριστίας και κάποτε στερεύει, είχα ένα ολόκληρο οχτάωρο στη διάθεσή μου για να ρεμβάζω και να στοχάζομαι. Άρχισα λοιπόν να αναρωτιέμαι αν και κατά πόσο μπορεί κάποιος να ζήσει στη σημερινή εποχή «έξω από τα μέτρα». Με γνώμονα το τι ζητά η καρδιά του και όχι τα πρέπει των πολλών. Μπορεί κανείς να απαγκιστρωθεί από όσα τον πνίγουν, να αγγίξει την ελευθερία; Κι αν ναι που δύναται να οδηγήσει μια «ελεύθερη ζωή»; Με το μυαλό να τρέχει σ’ αυτά, προφανώς και αδυνατούσα να ανταποκριθώ στις υποδείξεις της εργοδοσίας. Με την απόλυσή μου (ω τι έκπληξη!) άρχισε όλο αυτό το συνονθύλευμα σκέψεων να μεταφέρεται αρχικά στο χαρτί και στη συνέχεια στον υπολογιστή.

Παρά τον καμένο σκληρό δίσκο και τον διπλό κόπο (άγνωστη λέξη το back-up σε τεχνολογία και ζωή), κάποτε έφτασα στο τέλος. Το τέλος που κατά τη διάρκεια της συγγραφής δεν ήταν αυτοσκοπός (ούτε καν ρεαλιστικός στόχος δε φάνταζε). Σημασία για μένα, έναν μέχρι τότε επίδοξο συγγραφέα που κάποτε θα έγραφε κάτι, είχε το ταξίδι, η συμπόρευση με τους ήρωες και τις ιστορίες τους. Πρωτόγνωρα και θαυμαστά συναισθήματα που μόνο και μόνο για τη βίωσή τους, άξιζε το όλο εγχείρημα. Ελπίζω να μη χαθεί αυτό σε επόμενες απόπειρες – ειδάλλως ποιο το νόημα;

Εργαστήρι μου είναι η φύση. Δυστυχώς αδυνατώ να γράψω στο σπίτι. Πάντα εξάλλου θυμάμαι τον εαυτό μου να λέει χαριτολογώντας «θα πάω εκεί να γράψω». Το εκεί απροσδιόριστο, αλλά σίγουρα μακριά από τους ήχους των ανθρώπων. Αν δε σου λείψουν πώς να γράψεις γι’ αυτούς;

Το «Ταμείο Α(ν)εργίας» γράφτηκε σε Εύβοια (κυρίως), Ανάφη, παραλίες, πλοία, πάρκα του κέντρου, παγκάκια του Υμηττού κτλ. Γραφικός όσο δεν πάει, αλλά έτσι λειτουργώ. Μέσα στη βουή της πόλης αδυνατώ να συγκεντρωθώ, να πειθαρχήσω τον εαυτό μου. Απομόνωση, μοναξιά, βόλτες, φύση. Ακόμα και τα πιο οργισμένα και «σκοτεινά» κομμάτια του βιβλίου σε συνθήκες απόλυτης ηρεμίας γεννήθηκαν. «Εγκυμονώ» στην κόλαση-πόλη, «γεννάω» στον παράδεισο-φύση.

Μέχρις ότου λοιπόν να ανακαλύψει κάποιος το «εργαστήρι του συγγραφέα», αυτός θα είναι ο τρόπος μου (συμβιβάζομαι ωστόσο με τη δωρεά μιας αχαρτογράφητης νησίδας).

 

Ταμείο Α(ν)εργίας

 

Ο Νίκος Γκαμαρλιάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο τμήμα οικονομικής επιστήμης. Στίχοι, ποιήματα και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Το “Ταμείο Α(ν)εργίας” είναι το πρώτο του βιβλίο.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top