Fractal

Μικροδιήγημα: “Τo χρέος”

Της Νικολέττας Κουρομιχελάκη // *

 

 

f9

 

Πάνω στη γυμνή σάρκα του φαλακρού άνδρα να χορεύουν ορχήστρες κοιτώ. Άνθρωποι που λούζονται στο φως της ξαστεριάς μεταλαβαίνουν νότες, χωρίς την περιττή αλήθεια, μεταλαβαίνουν ιδρώτα, μπερδεμένο με φουρκέτες μαλλιών και φουλάρια. Μεταγγίζουν αστέρια και θάλασσες, μονοπάτια ασήκωτα. Τρεμοπαίζουν στα βασανιστήρια της ξάστερης και ανέραστης ζωής τους, μεταλαβαίνουν αλήθειες, με τις όποιες διαποτίζουν το λαό τους. Μεταλαβαίνουν την ύλη και τροφή, με ποτά και βράδια μεταβιβάζουν το μέλλον τους. Μα εγώ μετάλαβα εσένα αγάπη μου, ολόκληρο εσένα ήπια αργά τις λέξεις του μαρτυρίου σου, που ανείπωτες έμειναν παντοτινά. Ήπια σταγόνες μαρτυρίου, μυρωδιές με εικόνες, βραδιά τα μάτια σου. Μετάλαβε ή ζωή σου εμένα και εκτελέσαμε το ιερό μας χρέος.

 

 

* Η Νικολέττα Κουρομιχελάκη γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από τα Χανιά. Έχει αποφοιτήσει από τη Φιλοσοφική του Αριστοτελείου. Συνέχισε τις σπουδές της στο Καποδιστριακό Αθηνών. Εργάζεται ως καθηγήτρια σε φροντιστήρια και γράφει ποιήματα και πεζά. Έχει κερδίσει το δεύτερο βραβείο σε πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό. Ετοιμάζεται να εκδώσει την πρώτη ποιητική της ανθολογία.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top