Fractal

Η Νίκη Κωνσταντοπούλου στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

 

Το «Εγώ, απέναντι» είναι η δεύτερη ποιητική μου συλλογή. Η πρώτη με τίτλο «Απόψε νιώθω μια ντροπή», κυκλοφόρησε το 2014 από την πατρινή εκδοτική «Περί τεχνών». Το νέο μου βιβλίο αποτελείται από 23 ποιήματα τα οποία γράφτηκαν σε διάστημα τριών ετών και κυκλοφόρησε στις 31 Ιανουαρίου από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Το περιεχόμενο των ποιημάτων είναι κυρίως προϊόν σκέψης και προβληματισμού. Ασχολούμαι με τις σκέψεις που δημιουργούνται στους λαβυρίνθους του ενήλικου μυαλού.

Το «Εγώ, απέναντι» μιλάει για όλα εκείνα που συνθέτουν τη ζωή και την ύπαρξή μας. Προσπαθεί με τόλμη και θαρραλέα φωνή να σταθεί απέναντι σε οτιδήποτε μας κατακερματίζει. Αντιπαραβάλλει τον εαυτό μας μέσα στον κόσμο χωρίς να απομακρύνεται διόλου από τους ανθρώπους. Εξάλλου ο ποιητής αγαπά πολύ τους ανθρώπους και χωρίς αυτούς δεν υπάρχει. Μιλά για πράγματα της καθημερινότητας που η σύγχρονη ζωή δεν μας αφήνει να αναγνώσουμε. Είναι για εκείνους που δεν φοβούνται να εξερευνήσουν την αλήθεια, και αν εκείνη είναι κάπου θαμμένη να σκάψουν με τα ίδια τους τα χέρια για να τη βρουν. Είναι ένα έργο που τέρπει αλλά και που «εγκεφαλικά κύτταρα ξυπνά/απομονωμένα/και της καρδιάς το χτύπο επιταχύνει», όπως γράφω στο ποίημα «Το Βουνό». Το «Εγώ, απέναντι» οραματίζεται την ψυχή ελεύθερη, τον ορίζοντα ανοικτό σ’ έναν κόσμο μουντό.

Καθημερινά στη ζωή μας χρειάζεται να σταθούμε απέναντι σε πράγματα και καταστάσεις. Έτσι, μιλά για τον δύσκολο έρωτα, τις μνήμες, τις ψευδαισθήσεις, τη μοναξιά, την αδικία, την ανάγκη για αξιοπρέπεια, την επανάληψη, την υποκρισία, πράγματα της καθημερινότητας που περιθωριοποιούμε, παραγκωνίζουμε ή προσπερνάμε.

Όμως, θα ήθελα να πω πως επιπλέον υμνεί και τους φάρους της ζωής μας. Έτσι, γράφω στον Charles Baudelaire, αγαπημένο μου Γάλλο ποιητή «Δεν έχω καλά νέα να σου πω/τα άνθη του κακού ακόμα ανθίζουν/ και σαν πληγές κακοφορμίζουν/ σκορπίζοντας κίτρινο υγρό παντού» και αφιερώνω ένα ποίημα στη Leila Alaoui, φωτογράφο γαλλο-μαροκινής καταγωγής που, τον Ιανουάριο του 2016, δέχτηκε τρομοκρατική επίθεση στη Μπουρκίνα Φάσο ενώ βρισκόταν σε αποστολή της Διεθνούς Αμνηστίας με σκοπό να αναδείξει τα δικαιώματα των γυναικών της περιοχής. Ήταν μόλις 33 ετών και είχαμε σχεδόν την ίδια ηλικία. Αυτό το ποίημα το αφιερώνω σε όλες τις γυναίκες αγωνίστριες.

 

 

Κάποια ποιήματα χρησιμοποιούν στοιχεία της φύσης, όπως «Το Γεράκι» και «Το Βουνό». Αυτά έχουν μια μεταφυσική διάσταση και ο τόνος είναι ανοίκειος. Η φύση με συνεπαίρνει με έναν περίεργο τρόπο. «Μηνύματα πνευμάτων μεταφέρω/ρεμβάζω την πολυκοσμία/ακίνητος με ηρεμία/σκέφτομαι ποιος είναι εκείνος που θα θυσιαστεί.»

Γίνεται ακόμα λόγος για την αγωνία και την προσπάθεια νέων δημιουργών να καταφέρουν να εκδώσουν το έργο τους στο ποίημα «Στις εκδόσεις (ο υπεύθυνος λείπει)». «Ο γραμματέας απαντά/σε διαδοχικά τηλεφωνήματα/ άνθρωποι ψάχνουν υπεύθυνους/ που όλο λείπουν./ Εσύ άραγε βρήκες τον υπεύθυνό σου;/Αργείς·/Σε περιμένω/πίνοντας καφέ/ σε πλαστικό.» Συνολικά, θα έλεγα πως το «Εγώ, απέναντι» έχει να κάνει με τον αυτοπροσδιορισμό μας. Αποκαλύπτει τη μάχη με τον εσώτερο εαυτό μας. «Καταγράφω τους ήχους/με τα μάτια δεμένα/εκπαιδεύτηκα σκληρά/να κυνηγάω σκιάχτρα/ […] Μην υποτιμάς το ελάχιστο του χρόνου/Σε μια κλίμακα αντιστρόφως ανάλογη/μετρά όσο η αιώνια μνήμη».

 

Η Νίκη Κωνσταντοπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα το 1981. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη Γαλλία. Το 2014 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή Απόψε νιώθω μια ντροπή (εκδόσεις Περί τεχνών). Ποιήματά της και μεταφράσεις της έχουν δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικά και έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά και άρθρα της έχουν συμπεριληφθεί σε γαλλικά βιβλία. Έχει γράψει κείμενα για μουσικές παραστάσεις που παρουσιάστηκαν σε θέατρα της Αθήνας και της Πάτρας. Ποιήματά της έχουν μελοποιηθεί και συμπεριλαμβάνονται στον δίσκο Προορισμός του Χρήστου Κωνσταντόπουλου. Το Εγώ, απέναντι είναι η δεύτερη ποιητική της συλλογή.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top