Fractal

✔ Νίκη Αναστασέα: ο θάνατος το ‘στρωσε

Γράφει η Ελένη Γκίκα //

 

 

Η είδηση του θανάτου της ξάφνιασε και βύθισε σε πένθος τον κόσμο του βιβλίου. Η Νίκη Αναστασέα που πέθανε εχθές σε ηλικία 72 χρονών, εκτός από σημαντική συγγραφέας, από τους ελάχιστους στυλίστες της εποχές, υπηρέτησε το βιβλίο από κάθε μετερίζι. Με σπουδές δημοσιογραφίας υπήρξε βιβλιοπώλης, διορθώτρια και βιβλιοκριτικός σε περιοδικά.

 

 

Γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1947.

Ως συγγραφέας στη ζωή μας μπήκε για τα καλά το 1998 με το βιβλίο της «Αυτή η αργή μέρα προχωρούσε» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πόλις.

Μια ιστορία που διαδραματιζόταν σε μια μικρή πόλη της Βορείου Ελλάδος στις αρχές της δεκαετίας του 1950, όπου μέσα από πολυπρόσωπη αφήγηση της οικογένειας Μιχάλογλου, παρακολουθούσαμε τις ταραγμένες μέρες της οικογένειας, της πόλης και της εποχής. Το μυθιστόρημα απέσπασε το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Πεζογράφου από το Περιοδικό «Διαβάζω».

Το 2006 ακολούθησε το βιβλίο της «Επικράνθη: δια χειρός Αλέξη Ραζή» από τις εκδόσεις Κέδρος. «Διά χειρός» υπογράφει το στερνό του πίνακα κι ο εικοσιοχτάχρονος Αλέξης Ραζής, πριν παραδοθεί στην καταδίκη μιας βαριάς μελαγχολίας. Ο τίτλος του πίνακα «Επικράνθη» και συμβολικά η τελευταία του λέξη πριν την οδυνηρή σιωπή. Στις σελίδες του, ένας ζωγράφος, ένα έργο, μια εποχή. Και όλοι πια μιλούσαν ήδη για μια εξαιρετική συγγραφέα.

Το τρίτο της βιβλίο, τρία χρόνια μετά, το 2009 ήταν «Οι μικρές απολαύσεις του κυρίου Ευαγγελινού», μια νουάρ ιστορία αγάπης σε μια παραθαλάσσια πόλη.

Το 2012 με το μυθιστόρημα «Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι» που κυκλοφόρησε και πάλι από εκδόσεις Πόλις σάρωσε όλα τα βραβεία: Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, Βραβείο Λογοτεχνικού Περιοδικού «Κλεψύδρα», Βραβείο Μυθιστορήματος «Ο αναγνώστης».

Η συγγραφέας μοιράζοντας την αφήγηση στους ήρωές της, με μονολόγους που αλληλοσυμπληρώνονται, καταγράφει τον κοινωνικό τους περίγυρο, εστιάζει στον συναισθηματικό τους κόσμο, στο πείσμα και την απελπισία τους, φιλοτεχνεί τις φωτοσκιάσεις των αντιδράσεών τους και τους οδηγεί με δεξιοτεχνία στο αναπάντεχο τέλος.

«Τα άγρια περιστέρια» κυκλοφορούσαν το 2014 από τον Καστανιώτη, και ήταν άνθρωποι στα όρια της αντοχής τους, γυναίκες και άντρες που φτάνουν στα άκρα και καμιά φορά τα ξεπερνούν: ο σύζυγος που αισθάνεται απέχθεια για την τετράπαχη γυναίκα του, η μάνα που αρνείται να συμβιβαστεί με την εικόνα του ναρκομανούς παιδιού της, η πρωταγωνίστρια που παθαίνει κρίση πανικού πριν από την πρεμιέρα, η πρώην ταβερνιάρισσα που δολοπλοκεί προκειμένου να εκδικηθεί έναν άντρα. Είναι εκείνοι που η ζωή τούς επιφύλαξε μια δοκιμασία μεγαλύτερη απ’ ό,τι μπορούσαν να αντέξουν – ή που θα μπορούσαμε να αντέξουμε κι εμείς.

Πριν από τέσσερα χρόνια, το 2015 επανακυκλοφορούσε από τον Καστανιώτη με τον τίτλο «Η ιστορία ενός δικού μας ανθρώπου», η ιστορία του ταλαντούχου ζωγράφου Αλέξη Ραζή. Ο Ραζής προσπαθεί ματαίως να αντέξει το βάρος της ύπαρξής του και ενός ολόκληρου κόσμου. Ο επίδοξος βιογράφος, στην προσπάθειά του να γνωρίσει το έργο, τις σκέψεις και το περιβάλλον του Ραζή, συναντά τους φίλους και παλιούς συντρόφους του καλλιτέχνη, τις γυναίκες που τον αγάπησαν, τον δάσκαλο και καθοδηγητή του.

Μέσα από τις μαρτυρίες τους αναβιώνουν οι ιδέες, οι αγωνίες και οι ελπίδες των ανήσυχων νέων των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, ενώ σταδιακά ξετυλίγεται το νήμα της ζωής ενός γοητευτικού και αινιγματικού προσώπου, από τα παιδικά του χρόνια μέχρι την ολοκλήρωση του τελευταίου του πίνακα. Ένας ζωγράφος, ένα έργο, μια εποχή. Άνθρωποι που θέλησαν ν’ αλλάξουν τη μοίρα αυτού του τόπου.

Αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν και η ζωή και η μοίρα της ταλαντούχας Νίκης Αναστασέα. Συγγραφέας βαθιά υπαρξιακή, με αφήγηση σχεδόν προφορική, ρωμαλέα και απαιτητική, αλησμόνητη και σημαντική.

 

 

 

Δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top