Fractal
Home / ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ / Άποψη: “Νέος εκπαιδευτικός”
02/08/2017, 3:51 μμ

Άποψη: “Νέος εκπαιδευτικός”

Του Νίκου Τσούλια //

 

 

Είναι αποφασισμένος.

Για να εισέλθεις στον κόσμο της εκπαίδευσης πρέπει να έχεις έναν παιδαγωγικό οίστρο, συνήθως τον κατακτάς και σε κατακτά. Η τελετουργία της σχολικής αίθουσας σε μετασχηματίζει με έναν τρόπο αδιόρατο αλλά και καθοριστικό.
Το πρώτο σου μάθημα είναι μάθημα πρώτα για σένα και μετά για τους μαθητές / τις μαθήτριές σου. Σου μένει ανάγλυφο στη μνήμη, ζωντανό στη συνείδηση. Το κουβαλάς συνέχεια μαζί σου, το συγκρίνεις με τα άλλα, τα επόμενα μαθήματά σου, είναι ένα «μέτρο» που διαρκώς το αναπροσαρμόζεις. Πάνω στο πρώτο σου μάθημα επισωρεύεις τα υπόλοιπα τροποποιώντας τα με μια εντυπωσιακή διάθεση αυτοκριτικής, «έτσι έπρεπε να το είχα κάνει αυτό, έτσι το άλλο…» – ο διαρκής εσωτερικός διάλογος του εκπαιδευτικού…

Είναι αποφασισμένος να πάει και στο πιο μακρινό νησί, στην πιο ορεινή κωμόπολη, να κάνει το αγροτικό του όσο χρειαστεί μέχρι που να βρει το μόνιμο σχολείο του.
Είναι αποφασισμένος να μην έχει καμιά οικονομική αποταμίευση τα πρώτα χρόνια – γιατί ο μισθός δεν φτάνει και τα άκαμπτα έξοδα είναι πολλά -, αρκεί να εισέλθει στην εκπαίδευση. Αν είναι και παντρεμένος, εδώ αυτός αλλού η γυναίκα του δύσκολα, πολύ δύσκολα τα καταφέρνει κι αν έχει και παιδιά ακόμα δυσκολότερα.

Είναι αποφασισμένος, παρόλα αυτά, γιατί βλέπει και οραματίζεται το εκπαιδευτικό του μέλλον. Έχει δει τους παλιότερους εκπαιδευτικούς να μιλάνε διαρκώς για το σχολείο τους, για τους μαθητές και τις μαθήτριές τους, όπου κι αν βρίσκονται και στις παρέες το παρακάνουν. Οι μη εκπαιδευτικοί θα υποφέρουν και από τον μονόλογο των εκπαιδευτικών και από το ότι η κουβέντα των εκπαιδευτικών έχει εν πολλοίς δασκαλίστικο ύφος λες και μιλάνε σε νέους και επομένως πρέπει να τους ακούνε με προσοχή σα να είναι σε αίθουσα…

Τώρα όμως πώς να είναι αποφασισμένος; Εξακόσια εξήντα (660! ) ευρώ λέει η κυβέρνηση και η τρόικα, θα είναι η μηνιαία αποζημίωσή τους. Δεν υπάρχει έννοια μισθού. Στόχος: να σπάσει η αγορά εργασίας των εκπαιδευτικών, όπως το έκαναν στην Αγγλία και αλλού και στη συνέχεια έφερναν και φέρνουν εκπαιδευτικούς από τις πρώην αγγλόφωνες αποικίες. Το κεφάλαιο δεν έχει εθνική συνείδηση, καμιά αναστολή, αρκεί ό,τι κάνει να του δίνει μεγαλύτερο κέρδος, δηλαδή μικρότερο εργασιακό κόστος. Υποβαθμίζουν και απαξιώνουν το εκπαιδευτικό επάγγελμα με έναν τρόπο δραματικό. Δεν είναι μόνο το γλίσχρο οικονομικό μέγεθος. Είναι και ο συμβολισμός ως προς αυτό.

Εξακόσια εξήντα (660! ) ευρώ. Πρέπει να βρει και άλλα τόσα ανάλογα με το που θα πρωτοδιοριστεί. Και πού να τα βρει; Εικόνα του εκπαιδευτικού θρυμματισμένη, η οικονομική του κατάσταση παρόμοια με εκείνη των πρώτων δεκαετιών μετά την επανάσταση του 1821, όπου τον εκπαιδευτικό τον πλήρωναν με ό,τι μπορούσε ο δήμος και η κοινότητα ή κάποιοι γονείς με τα περισσεύματα των αγροτικών προϊόντων τους.

Τότε όλο το σκηνικό ήταν σκηνικό φτώχειας. Τότε οι Έλληνες έβγαιναν από τη σκλαβιά και το «λίγο» – συναθροιζόμενης και της αίσθησης της ελευθερίας – φάνταζε «αρκετό». Τώρα βλέπει το δημόσιο χρήμα και τον εθνικό πλούτο να τον λυμαίνονται οι επιτήδειοι (μεγαλοσχήμονες και πολιτικοί) χρόνια και χρόνια και οι πολιτικοί – διαρκώς συναλλασσόμενοι με τους επιτήδειους – να φορτώνουν τα χρέη της εθνικής κλοπής στους άλλους, στον “κόσμο”.

Πώς να πάει στο σχολείο; Πώς να διδάξει; Τι να διδάξει; Τι να διαπαιδαγωγήσει; Από πού να αρχίσει; Να κάνεις το μάθημά του σαν μη συμβαίνει τίποτα; Είναι το σχολείο θεσμός – νησίδα αποκομμένος από το κοινωνικό του περιβάλλον;

Αλλά πριν απ’ αυτά τα ερωτήματα ο νεοδιόριστος έχει “εξωτερική” δυσκολία. Πώς θα αντιμετωπίσει την οικονομική θηλιά;Για να εισέλθει στην εκπαίδευση, θα πρέπει να έχει και ξέχωρο εισόδημα για τις βιοτικές ανάγκες. Από πού, από τους γονείς του;

Τι να κάνει; Είναι απόφαση ζωής. Η γνώμη μου: Αν μέσα στην ψυχή του βασιλεύει η εικόνα του σχολείου, να τολμήσει να περάσει όλη αυτή την οδύσσεια και να μπει “πάση θυσία” στην εκπαίδευση. Το ιερό σύμβολο της σχολικής αίθουσας δεν είναι ένα επαγγελματικό σχήμα, είναι μια μέθεξη του εαυτού σου με τον άνθρωπο, είναι μια υπόθεση νοήματος ζωής.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top