Fractal

Νέες εκδόσεις: Βιβλία για όλους

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

 

 

Ελληνική πεζογραφία:

 

Ζυράννα Ζατέλη «Τετράδια ονείρων», εκδ. Καστανιώτη, σελ. 240

Τα “Τετράδια ονείρων” είναι ένα παράξενο και απρόσμενο βιβλίο, όπου η Ζυράννα Ζατέλη αποκαλύπτει τις θρυαλλίδες της γραφής της, τις μύχιες εικόνες που δημιούργησαν το μαγικό της σύμπαν· ένα γοητευτικό ταξίδι στον κόσμο των ονείρων της -πρωταρχική ύλη της πεζογραφίας της-, με τα αινίγματα του υποσυνείδητου που η ίδια επέλεξε να καταγράψει ανασύροντάς τα από το χάος της ενύπνιας ζωής.

 

 

 

Ξένη πεζογραφία:

 

Fredrik Backman «Η γιαγιά μου σας χαιρετά και ζητάει συγγνώμη», Μετάφραση: Γιώργος Μαθόπουλος,  εκδ. Κέδρος, σελ. 512

Η Έλσα είναι εφτά χρονών και δεν μοιάζει με κανένα κορίτσι της ηλικίας της. Η γιαγιά της είναι εβδομήντα εφτά χρονών και όλοι τη θεωρούν εντελώς παλαβή. Όλοι εκτός από την Έλσα, η οποία είναι σίγουρη πως η γιαγιά της είναι μια ιδιοφυΐα. Έτοιμη για όλα προκειμένου να διασκεδάσει ή να προστατεύσει την εγγονή της. Ακόμη και να διαρρήξει τον ζωολογικό κήπο, να πυροβολήσει με πέιντμπολ ή να φλερτάρει αστυνομικούς. Είναι όχι μόνο η καλύτερη, αλλά και η μοναδική φίλη της Έλσας.
Τα βράδια η Έλσα βρίσκει καταφύγιο στις ιστορίες που πλάθει η γιαγιά της για τα έξι φανταστικά βασίλεια, εκεί όπου κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να συμπεριφέρεται φυσιολογικά.
Όλα αυτά σταματούν ξαφνικά, όταν η γιαγιά πεθαίνει. Έχει αφήσει όμως πίσω της το πιο συναρπαστικό κυνήγι θησαυρού για την Έλσα: ένα σωρό επιστολές, τις οποίες θα πρέπει να παραδώσει στους αποδέκτες τους, ανθρώπους με τους οποίους η γιαγιά είχε συγκρουστεί.
Έτσι ξεκινάει η μεγάλη περιπέτεια της Έλσας, χάρη στην οποία θα ανακαλύψει την αλήθεια που κρυβόταν πίσω από τα παραμύθια της γιαγιάς, μιας γυναίκας που πραγματικά δεν έμοιαζε με καμία άλλη.
Ένα πνευματώδες, κωμικό, συγκινητικό και ανατρεπτικό μυθιστόρημα που προτείνει μια διαφορετική ματιά στην καθημερινότητά μας, αλλά και στο δικαίωμα του καθενός να είναι και να ζει όπως επιλέγει ο ίδιος.

 

Ιστορία:

 

Steven Runciman «Βυζαντινός Πολιτισμός», Μετάφραση: Ανδρέας Παππάς, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 432

Το κλασικό έργο “Βυζαντινός Πολιτισµός” (1933) του Steven Runciman, ενός από τους σηµαντικότερους βυζαντινολόγους του 20ού αιώνα, είναι ένα πλήρες αν και συνοπτικό πανόραµα της Βυζαντινής Ιστορίας, από την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα έως την άλωσή της από τους Οθωµανούς το 1453.
Επί αιώνες οι ιστορικοί της Δύσης αντιµετώπιζαν τον βυζαντινό πολιτισµό ως κατώτερο από τον αρχαίο ελληνικό και τον ρωµαϊκό, αλλά και από µεταγενέστερους πολιτισµούς της δυτικής Ευρώπης. Ο Steven Runciman ήταν από τους πρώτους που αµφισβήτησαν αυτή την άποψη, αναδεικνύοντας όχι µόνον τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αλλά και τα επιτεύγµατά της σε ποικίλα πεδία.
Στο βιβλίο αυτό, µε διεισδυτικότητα και µε κριτικό πνεύµα, ο συγγραφέας προσεγγίζει θέµατα όπως η κρατική δοµή και η διοίκηση στο Βυζάντιο, ο ρόλος της θρησκείας και της Εκκλησίας, ο στρατός και η διπλωµατία, η οικονοµική και κοινωνική ζωή, η εκπαίδευση, η λογοτεχνία και οι καλές τέχνες, οι σχέσεις της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας µε άλλους λαούς αλλά και µε το Ισλάµ και τη Δύση.
«Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να δώσει µια γενική εικόνα του πολιτισµού της Ρωµαϊκής Αυτοκρατορίας κατά την περίο¬δο που πρωτεύουσά της ήταν η Κωνσταντινούπολη. Με άλλα λόγια, του ανατολίζοντος εκείνου ελληνορωµαϊκού πολιτισµού που είναι πιο γνωστός ως βυζαντινός. Πρόκειται για µια εξαιρετικά παρατεταµένη περίοδο, περίπου έντεκα αιώνες, κατά τη διάρκεια της οποίας υπήρξαν πολλές αλλαγές και πολλοί µετασχηµατισµοί. Προσπάθησα, ωστόσο, να επικεντρωθώ στα στοιχεία εκείνα που χαρακτήρισαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία καθ’ όλη τη µακρά διάρκειά της». Από τον πρόλογο του συγγραφέα. Δεν είναι περίεργο που οι περισσότεροι σοβαροί ιστορικοί πλέον αποφασίζουν να επικεντρωθούν σε σχετικά σύντοµες περιόδους και ίσως και σε περιορισµένες γεωγραφικές περιοχές. Είναι όµως σωστό αυτό για την ιστορία; Κάθε ιστορική περίοδος εξαρτάται απ’ αυτά που συνέβησαν πριν απ’ αυτήν και η σηµασία της εξαρτάται από τα γεγονότα που έπονται. Η ιστορία δεν είναι µια σειρά από λιµνούλες µε στάσιµα νερά. Είναι ποταµός που κυλά. Steven Runciman

 

Δημήτρης Φωτιάδης «Η επανάσταση του 1821», εκδ. Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος, σελ. 776 [Τόμος α’]

“Η Επανάσταση του 1821” του Δημήτρη Φωτιάδη είναι ένα μεγαλόπνοο έργο της εθνικής μας αυτογνωσίας. Σταθμός στη νεοελληνική ιστοριογραφία, ανατρέπει μύθους και υπηρετεί πιστά την ιστορική αλήθεια. Φωτίζει την πορεία του έθνους από το βαθύ σκοτάδι της σκλαβιάς μέχρι το ξέφωτο της εθνικής αναγέννησης. Ξεκινώντας από το πάρσιμο της Πόλης, καλύπτει τριακόσια εβδομήντα οκτώ χρόνια και φτάνει ίσαμε την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Ο συγγραφέας, ζυγίζοντας το υλικό του με την αδέκαστη ματιά του ιστορικού και συνάμα προσεγγίζοντάς το με τη φλόγα του ανθρώπου για τον οποίο η ιστορία αυτή δεν είναι νεκρό γράμμα, έχει σα δηλωμένο στόχο τη συμμέθεξη. Με το ζωντάνεμα, δηλαδή, των ιστορικών στιγμών, την ακριβή αλλά και δημιουργική ανάπλαση της ατμόσφαιρας της εποχής, την πλούσια εικονογράφηση, την αξιοποίηση της μαρτυρίας αυτοπτών μαρτύρων και τη χρήση έντεχνου λόγου παραδίδει στο σύγχρονο αναγνώστη ένα κυριολεκτικά συναρπαστικό ανάγνωσμα και στον ερευνητή-αναλυτή ένα κτήμα ες αεί.
Ο πρώτος τόμος έχει τις εξής ενότητες: Η πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας· Το Νεοελληνικό Έθνος· Ο Διαφωτισμός· Η Φιλική Εταιρία· Ο Αλήπασας· Η επανάσταση στη Μολδοβλαχία.

 

Πολιτική:

 

Αρκάντι Οστρόφσκι «Η επινόηση της σύγχρονης Ρωσίας», Μετάφραση: Θεοχάρης Αναγνωστόπουλος, εκδ. Επίκεντρο, σελ. 384

Πώς μια χώρα που απελευθερώθηκε από εβδομήντα χρόνια σοβιετικής κυριαρχίας κατέληξε να είναι μία από τις μεγαλύτερες απειλές για τη Δύση και, πάνω από όλα, για το δικό της μέλλον; Γιατί οι άνθρωποι που απέρριψαν την κομμουνιστική ιδεολογία έφτασαν να δέχονται την κρατική προπαγάνδα; Σε αυτό το τολμηρό και σημαντικό βιβλίο, ο Αρκάντι Οστρόφσκι παίρνει τον αναγνώστη σε ένα συναρπαστικό ταξίδι μέσα από την ταραχώδη μετα-σοβιετική μεταμόρφωση της Ρωσίας και φωτίζει τα βασικά σημεία καμπής που συχνά εκπλήσσουν τον κόσμο.
Ως ξένος ανταποκριτής στην ίδια του τη χώρα, ο Οστρόφσκι υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της σύγχρονης ιστορίας της Ρωσίας, και μέσα από πρωτότυπη έρευνα και συνεντεύξεις αποκαλύπτει τις ιδεολογικές συγκρούσεις, τους συμβιβασμούς και τους πειρασμούς που άφησαν τη Ρωσία στην κόψη του ξυραφιού.

 

Μαρτυρίες:

 

Λεβ Κανσόν «Γράμματα από τα Γκουλάγκ», Μετάφραση: Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, σελ. Επίκεντρο, σελ. 168

Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο από έναν Εβραίο που βρέθηκε στις μυλόπετρες της Ιστορίας, έζησε τον ζόφο στην κόλαση, επιβίωσε και πολλά χρόνια μετά την αποκατάστασή του κατά τη μετασταλινική εποχή έγραψε ένα τμήμα των αναμνήσεών του.
Το βιβλίο του Λεβ Κονσόν είναι μια πραγματική κάθοδος στον Άδη, χωρίς την ελπίδα της επιστροφής. Είναι μια καταβύθιση στα μύχια του Κακού, μια γνώση από εκείνες που δεν πρέπει να κατέχει ο άνθρωπος, όπως είπε πρόσφατα η Σβετλάνα Αλεξιέβιτς, η Ρωσίδα νομπελίστρια.
Το βιβλίο αυτό κονιορτοποιεί όχι μόνο το ψεύδος που εξακολουθούν να υποστηρίζουν οι υπερασπιστές του σταλινικού ζόφου αλλά και τις ψευδαισθήσεις όλων εκείνων που ισχυρίζονται πως η θεωρία είναι σωστή, αλλά η εφαρμογή της λάθος.
Το βιβλίο αυτό είναι μια κιβωτός συμπόνιας αλλά και μνήμης για όλους εκείνους που άδικα, απάνθρωπα και ανελέητα βασανίστηκαν και υπέφεραν στα σταλινικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάθε ένα κείμενο που εμπλουτίζει τη βιβλιογραφία της ανθρωπιστικής τραγωδίας του 20ού αιώνα, της τραγωδίας των Γκουλάγκ, λειτουργεί ως υπενθύμιση και ως προειδοποίηση για τους κινδύνους της επανάληψής της στους ταραγμένους μας καιρούς…

 

Αστυνομική λογοτεχνία:

 

Έρικα Αθανασίου «Πλέκοντας ίχνη», εκδ. Κέδρος, σελ. 368

Μία άνεργη, σχεδόν άστεγη δημοσιογράφος, ένας γνωστός δημοσιογράφος που βρίσκεται δολοφονημένος, μερικοί ακόμη δημοσιογράφοι, μια παρέα που θέλει να τα βάλει με το σύστημα, ένας βολικός ύποπτος. Όμως τα ίχνη που θα οδηγήσουν στον δολοφόνο είναι πιο μπλεγμένα απ’ όσο φαίνεται αρχικά.
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που εκτυλίσσεται στην Ελλάδα, σε μια περίοδο κατά την οποία οι αλλαγές είναι τόσο πολλές όσο και οι ύποπτοι για έναν απρόσμενο φόνο. Σε μια χώρα με διεφθαρμένους πολιτικούς, διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης, οικονομικές δυσκολίες, όπου όμως υπάρχουν ακόμα ορισμένοι που κάνουν τη διαφορά. Κάποιος που επιλέγει να βοηθήσει αντί να βγάλει λεφτά, ένα μαγαζάκι που προσφέρει κυρίως συντροφικότητα, ένα τοπικό έντυπο που εξακολουθεί να λειτουργεί με βάση τη δημοσιογραφική δεοντολογία, ένας υποψήφιος δήμαρχος με ελάχιστες πιθανότητες να εκλεγεί, ένας άλλος που νοιάζεται κυρίως για την αλήθεια.
Μέχρι το αναπάντεχο τέλος, σε μια ιστορία με πρωταγωνιστές ήρωες που μπορεί και να έχεις γνωρίσει.

 

Δημήτρης Γιατρέλλης «Η άρνηση της άρνησης», εκδ. Κέδρος, σελ. 368

Ο Δάκης Κομνηνός, νέος και άπειρος ιδιωτικός ντετέκτιβ, αναλαμβάνει μια τυπική και εύκολη υπόθεση μοιχείας ενός πάμπλουτου ζευγαριού. Η δολοφονία ενός ατόμου άσχετου με την υπόθεση ανατρέπει τα δεδομένα.
Στον Γιώργο Ορφανό, ανερχόμενο αστέρι στην αστυνομία, ανατίθεται η εξιχνίαση της δολοφονίας. Ξεκινά την έρευνα αξιοποιώντας τις σύγχρονες τεχνολογικές μεθόδους και με την αναλυτική λογική αρχίζει να ξεδιαλύνει την υπόθεση.
Ο Κομνηνός ψάχνει χωρίς μέθοδο και μπροστά στο αδιέξοδο ψάχνεται. Θυμάται τα νεανικά του διαβάσματα και ανακαλύπτει ξανά τη διαλεκτική λογική.  Όλοι θαυμάσαμε την αναλυτική λογική ερευνητών όπως ο Σέρλοκ Χολμς και ο Ηρακλής Πουαρό στην επίλυση δύσκολων αστυνομικών υποθέσεων. Επαρκεί όμως αυτή η μέθοδος, στην εποχή του άκρατου καπιταλισμού και των ανεξέλεγκτων πολυεθνικών, για να κατανοηθούν οι πρακτικές που εκπορεύονται από τα ισχυρά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα;
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με φιλοσοφικές ανησυχίες. Ένα πολιτικό θρίλερ με συνεχείς ανατροπές και απρόβλεπτο τέλος. Ένα σκληρό αφήγημα με ερωτικές ευαισθησίες και προβληματισμούς για τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.

 

David Young «Το παιδί της Στάζι», Μετάφραση: Σοφία Ανδρεοπούλου,  εκδ. Κέδρος, σελ. 416

Μια υπόθεση για την Κάριν Μίλερ, όπως διευκρινίζει: Ανατολικό Βερολίνο, 1975. Όταν η υπολοχαγός Κάριν Μίλερ καλείται να διαλευκάνει τον φόνο μιας έφηβης που το πτώμα της ανακαλύφθηκε στη νεκρή ζώνη περιμετρικά του Τείχους του Βερολίνου, σκέφτεται ότι έχει δει πολλές φορές το ίδιο έργο. Μόλις φτάνει στον τόπο του εγκλήματος, συνειδητοποιεί ότι η υπόθεση αυτή δεν θυμίζει καμία άλλη αντίστοιχη. Απ’ ό,τι φαίνεται, το κορίτσι προσπαθούσε να δραπετεύσει – όχι όμως από την Ανατολική προς τη Δυτική Γερμανία, αλλά το αντίστροφο – και, όπως θα αποδειχθεί, το σκηνικό του φόνου ήταν σκηνοθετημένο. Η Μίλερ είναι μέλος της Αστυνομίας του Λαού, ωστόσο σε ένα καθεστώς όπως αυτό της Ανατολικής Γερμανίας η δύναμή της είναι περιορισμένη. Οι αξιωματικοί της Στάζι της ζητούν να ανακαλύψει την ταυτότητα του δολοφονημένου κοριτσιού, αλλά στην πορεία τη βγάζουν από την υπόθεση με την αιτιολογία ότι έχει υπερβεί τα όρια της δικαιοδοσίας της. Εκείνη όμως δεν πτοείται. Συνεχίζει την έρευνα και οδηγείται σε επικίνδυνα μονοπάτια και επώδυνες αλήθειες.

 

Φανταστική λογοτεχνία:

 

Brandon Sanderson «Όλεθρος», Μετάφραση: Γιάννης Ιωαννίδης, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 584

Οι Επικοί ήρθαν στον κόσμο όταν ο Όλεθρος άρχισε να λάμπει στον ουρανό, κι από τη νύχτα εκείνη η μοίρα του Ντέιβιντ Τσάρλεστον σημαδεύτηκε από τη μοχθηρία τους. Ο Ατσαλόκαρδος σκότωσε τον πατέρα του. Η Πυρφόρος έκλεψε την καρδιά του. H Ρεγκάλια κατόρθωσε να μετατρέψει τον μεγαλύτερο σύμμαχό του σε ορκισμένο εχθρό.
Ο Ντέιβιντ γνώριζε το μυστικό του Προφ και το διαφύλαξε όταν ο αρχηγός των Τιμωρών αγωνίστηκε με νύχια και με δόντια για να διατηρήσει τον έλεγχο των απίστευτων ικανοτήτων του. Όμως η σύγκρουση του Προφ με τον Αφανιστή άλλαξε τις ισορροπίες κι ο άλλοτε υπέρμαχος της ανθρωπότητας υπέκυψε στο πεπρωμένο των Επικών και ξεκίνησε το σκοτεινό του ταξίδι σ’ έναν κόσμο μοχθηρίας και καταστροφής, απ’ όπου -όπως όλοι γνωρίζουν- δεν υπάρχει δυνατότητα επιστροφής.
Αυτή τη φορά, όμως, όλοι κάνουν λάθος. Η Μέγκαν είναι το ζωντανό παράδειγμα πως οι Επικοί μπορούν να σωθούν, να ξαναβρούν την ανθρωπιά τους. Τίποτα δεν έχει χαθεί οριστικά. Αψηφώντας τις συνέπειες και τη φωνή της λογικής, ο Ντέιβιντ είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τον πιο ισχυρό Επικό στον κόσμο για να βοηθήσει τον Προφ, όσο κι αν ξέρει πως ο θάνατος καραδοκεί σε κάθε του βήμα…

 

Λογοτεχνία τρόμου:

 

Robert Kirkman και Jay Bonansinga «The walking dead: Η άνοδος του κυβερνήτη», Μετάφραση: Χρήστος Μπαρουξής, εκδ. Bell, σελ. 372

Το τέλος του κόσμου έφτασε.
Μέσα σε λίγα μόλις εικοσιτετράωρα ο πολιτισμός, όπως όλοι τον γνωρίζαμε, κατέρρευσε.
Ο Φίλιπ Μπλέικ αντιλαμβάνεται πως πουθενά δεν είναι ασφαλής.
Μοναδικός του στόχος είναι να προστατέψει τη μικρή κόρη του, την Πένι.
Και είναι αποφασισμένος να κάνει τα πάντα γι’ αυτό.
Η “Άνοδος του Κυβερνήτη” διαδραματίζεται στο ζοφερό μεταποκαλυπτικό σύμπαν του “The Walking Dead” και είναι το πρώτο μέρος μιας συναρπαστικής τριλογίας που παρουσιάζει ολόκληρη της ιστορία του Κυβερνήτη -του αυταρχικού ηγέτη της προστατευμένης κοινότητας του Γούντμπερι.
Με νέους ήρωες, καινούριες ιστορίες και τη γνώριμη ανάλυση χαρακτήρων που έκαναν παγκόσμια επιτυχία τη διάσημη τηλεοπτική σειρά, το “The Walking Dead – Η Άνοδος του Κυβερνήτη” είναι το πρώτο μυθιστόρημα μιας σειράς βιβλίων που θα κατακτήσει τους λάτρεις των ζόμπι και των δυστοπικών ιστοριών επιβίωσης.

 

Λογοτεχνία για παιδιά και εφήβους:

 

Τζάνι Ροντάρι «Η Τερεζούλα- Τοσοδούλα και άλλες ιστορίες», Μετάφραση: Δήμητρα Δότση, εκδ. Κέδρος, σελ. 216

Τα παραδοσιακά παραμύθια αποτελούν για τον Τζάνι Ροντάρι την “πρώτη ύλη” για να πετάξουμε μακριά με τα φτερά της φαντασίας μας. Επιπλέον, αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία ο ίδιος στήνει έναν δημιουργικό διάλογο με τους νεαρούς αναγνώστες του ακόμη και σήμερα: ένας αυτοκράτορας απαγορεύει στο βασίλειό του όλες τις κιθάρες επειδή ο ίδιος δεν ξέρει να παίζει, ένα κοριτσάκι που δεν θέλει να μεγαλώσει μεταμορφώνεται σε γίγαντα όταν αναγκάζεται να παλέψει ενάντια στην αδικία, ένας ουρανοξύστης πλέει στη θάλασσα σαν υπερωκεάνιο…
Στο βιβλίο “Η Τερεζούλα-Τοσοδούλα και άλλες ιστορίες” η πραγματικότητα γίνεται ένα με τη φαντασία, δίνοντας αφορμή για απρόβλεπτες και διασκεδαστικές καταστάσεις, που παρασύρουν τον αναγνώστη και του μαθαίνουν πως “πειράζοντας” μια παλιά ιστορία μπορούμε να φτιάξουμε μια άλλη, ολοκαίνουρια.

 

Πάνος Χριστοδούλου «Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές», εκδ. Κέδρος, σελ. 152

Στο σχολείο του Άλκη ήρθε ένας καινούριος μαθητής που δεν κατάγεται από την Ελλάδα. Λέγεται Ναβίντ και έφτασε εδώ με τη μητέρα του, έπειτα από ένα μεγάλο και επικίνδυνο ταξίδι.
Τι ήρθε όμως να κάνει στην Ελλάδα και πού βρίσκεται ο μπαμπάς του;
Σίγουρα δεν ήρθε για διακοπές, γιατί, αν ήταν έτσι, δε θα γραφόταν στο σχολείο, θα πήγαινε στα νησιά. Άλλωστε, δεν έχουν σχολεία στη χώρα του;
Και, καλά, το σχολείο δεν είναι και τόσο ωραίο πράγμα. Δεν έχουν όμως όλα τα άλλα ωραία που έχουμε κι εδώ, όπως τηλεόραση, μπάλα, μπαμπάδες, ίντερνετ, παγωτά; Και, αν τα έχουν, γιατί έφυγε ο Ναβίντ;
Μέσα από τις σχολικές του εκθέσεις ο Άλκης θα προσπαθήσει να βρει απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα και θα ανακαλύψει ότι η χώρα του φίλου του, του Ναβίντ, έχει όλα τα παραπάνω, αλλά και πολλά διαφορετικά από την Ελλάδα. Είναι μια χώρα μαγική, ωστόσο βασανίζεται από ένα μεγάλο πρόβλημα…
Ένα βιβλίο για το ρατσισμό και την ξενοφοβία, ένα βιβλίο για όλους τους Ναβίντ που ζουν δίπλα μας.
Δέκα χρόνια από την πρώτη του έκδοση, το βιβλίο κυκλοφορεί ξανά σε νέα, εμπλουτισμένη έκδοση, που περιλαμβάνει και το εκπαιδευτικό υλικό της Μαρίζας Ντεκάστρο.

 

Τζων Φίνεμορ «Ο Ρομπέν των δασών», Μετάφραση: Νέστρορας Ξουρής, εικονογράφηση: Νέστορας Ξουρής, εκδ. Διάπλαση, σελ. 144

Οι συναρπαστικές περιπέτειες του πιο διάσημου παράνομου ιππότη της αγγλικής λαογραφίας θα σας ταξιδέψουν στην Αγγλία του 12ου αιώνα. Ο Ρομπέν, κυνηγημένος άδικα από τον σκληρόκαρδο σερίφη του Νότιγχαμ, ζει με τους εύθυμους συντρόφους του στο καταπράσινο δάσος του Σέργουντ. Ασυναγώνιστος τοξευτής και ξιφομάχος, τα βάζει με την αδικία και το ψέμα των ισχυρών και γίνεται ο καλόκαρδος και γενναίος προστάτης των φτωχών και των αδικημένων.
Ένα βιβλίο που θα χαρίσει στους νεαρούς αναγνώστες συγκίνηση, αγωνία αλλά και άφθονο γέλιο. Το βιβλίο ήταν υποψήφιο για το βραβείο Λογοτεχνικού Βιβλίου για μεγάλα παιδιά του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top