Fractal

✔ Νέες εκδόσεις: Περιπέτειες και μυστήριο για όλους // 13 καινούργια βιβλία

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

 

 

Ελληνική πεζογραφία:

 

Θανάσης Τριαρίδης «Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα», εκδ. Πατάκη, σελ. 528

Ένας προκαθορισµένος θάνατος, µια παράξενη αινιγµατική δασκάλα, οι µαθητές της, η ναρκοµανής ερωµένη της, η µυστηριώδης µητέρα της, ένα πρωτόγνωρο παιχνίδι µύησης, ένα διαβολικό σχέδιο και µια τροµερή κατάρα, παµπάλαια καραβάνια προδοµένων λεπρών, το εξωφρενικό παρελθόν και οι αιώνες του αίµατος, η αγάπη στο σούρουπο του κόσµου, ο άνεµος που σφυρίζει ανάµεσα στις αµυγδαλιές ενός µαγεµένου λόφου.
Το παρθενικό µυθιστόρηµα του Θανάση Τριαρίδη, δεκαοχτώ χρόνια µετά την πρώτη του κυκλοφορία, σε πέµπτη, οριστική έκδοση.

 

 

Γιώργος Πρατάνος «Ο ανεπιθύμητος νεκρός», εκδ. Διόπτρα, σελ. 416

Η Ελένη Καζαντζάκη έχει να επιτελέσει ένα θλιβερό καθήκον: Να θάψει τον άντρα της, που πέθανε στη Γερμανία, μακριά απ’ την πατρίδα του. Μαζί με την πνευματική παρακαταθήκη του Νίκου Καζαντζάκη, όμως, κληρονομεί και τους δύο πανίσχυρους εχθρούς του συζύγου της, το επίσημο Ελληνικό Κράτος και την Εκκλησία.
Τις επόμενες δέκα ημέρες θα αντιμετωπίσει προκλήσεις, προδοσίες και προσβολές και για μόνη διαφυγή θα έχει τις αναμνήσεις από τη συναρπαστική ζωή με τον μεγάλο στοχαστή. Η αρχική αποστροφή της προς τον Καζαντζάκη… Το αναπάντεχο φλερτ του… Ο αντισυμβατικός τρόπος με τον οποίο την προσκάλεσε να μείνουν στη Μόσχα… Ο διωγμός τους από το κατεστημένο και τα χαμένα Νόμπελ για τα οποία τόσο αγωνίστηκαν…
Την ίδια ώρα, σε μια Αθήνα που μόλις ξεπερνάει το σοκ των πολέμων, ο νεαρός Φρέντυ Γερμανός αναλαμβάνει το πρώτο μεγάλο ρεπορτάζ της καριέρας του: Να καλύψει δημοσιογραφικά την επικείμενη κηδεία, τις προθέσεις του απλού λαού, αλλά και τις απίστευτες μηχανορραφίες που στήνονται προκειμένου ο Καζαντζάκης να μη λάβει την τελευταία τιμή που του πρέπει στην Ελλάδα.
“Ο ανεπιθύμητος νεκρός” είναι ένα γοητευτικό μυθιστόρημα για τις αναμνήσεις μιας Ελλάδας που δεν υπάρχει πια, μια καταβύθιση στις σκέψεις ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών, αλλά κυρίως η διαδρομή ενός ανθρώπου που ήταν λεύτερος γιατί δεν φοβόταν να πεθάνει.

 

Μαγδαληνή Θωμά «Μες στη νύχτα του κόσμου», εκδ. βακχικόν, σελ. 226

Στη δίνη του B’ Παγκόσμιου Πολέμου, μια χώρα παγιδευμένη ανάμεσα σε διασταυρωμένα πυρά παλεύει για την ελευθερία της. Μέσα από τον όλεθρο γεννιέται ένας έρωτας. Δυο άνθρωποι από ξέχωρες πατρίδες προσπαθούν να ζήσουνε μαζί. Ο πόλεμος τελειώνει, το σοβιετικό καθεστώς ζώνει τις ακτές με συρματόπλεγμα. Θα μπορέσει ο Γιάρμο να ξεφύγει από συνοριοφυλακές και ελέγχους για να φέρει την αγαπημένη του Άνου πίσω στην ελεύθερη πατρίδα του;
Ένα μυθιστόρημα για το σύνορο της ελευθερίας και της αγάπης. Για τον τρόπο που έχει ο έρωτας να κάνει δικό του έναν ολόκληρο πόλεμο.

 

 

Ξένη πεζογραφία:

 

David Mamet «Σικάγο», Μετάφραση: Νίκος Α. Μάντης, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 360

Ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα νουάρ αποχρώσεων, ένα καλειδοσκοπικό αφήγημα με φόντο τον υπόκοσμο του Σικάγο της δεκαετίας του 1920 από τον υποψήφιο για Όσκαρ σεναριογράφο των θρυλικών Αδιάφθορων και από τον τιμημένο με Πούλιτζερ θεατρικό συγγραφέα του έργου Οικόπεδα με θέα.
Ο Μάικ Χοτζ -βετεράνος του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου, δημοσιογράφος της Chicago Tribune- μάλλον δεν έπρεπε να ερωτευτεί την Άννι Γουόλς. Ίσως όμως οι τύποι που σκότωσαν την Άννι Γουόλς να μην έπρεπε να τα βάλουν με τον Μάικ Χοτζ…

 

 

Sarah Vaughan «Η ανατομία ενός σκανδάλου», Μετάφραση: Βιολέττα Ζεύκη, εκδ. Διόπτρα, σελ. 480

Κάποιες φορές είναι καλύτερο να μην ξέρεις…
O Τζέιμς φαίνεται να τα έχει όλα: είναι όμορφος, χαρισματικός, καλός πατέρας και επιτυχημένο δημόσιο πρόσωπο. Κι όμως, κατηγορείται για ένα φοβερό έγκλημα…
Η γυναίκα του, Σόφι, είναι πεπεισμένη πως είναι αθώος.
Αλλά η Κέιτ, η δημόσια κατήγορος που έχει αναλάβει την υπόθεση, έχει κάθε λόγο να πιστεύει το αντίθετο. Είναι βέβαιη πως ο Τζέιμς είναι ένοχος και είναι αποφασισμένη να τον κάνει να πληρώσει.
Ποια έχει δίκιο και ποια άδικο; Η σύζυγος, που παλεύει να σώσει την υπόληψη του αγαπημένου της και να προστατέψει την οικογένειά της, ή μήπως η ενάγουσα δικηγόρος που πιστεύει πως η δικαιοσύνη έπρεπε να έχει αποδοθεί εδώ και καιρό;
Δύο γυναίκες βρίσκονται σ’ έναν κυκεώνα γεγονότων, που περιλαμβάνουν ερωτικά σκάνδαλα, πολιτική, φαντάσματα του παρελθόντος, διαφθορά και ηθικά διλήμματα. Μόνο μία θα δικαιωθεί…

 

Rodica Doehnert  «Ξενοδοχείο Ζάχερ», Μετάφραση: Δέσποινα Κανελλοπούλου, εκδ. Διόπτρα, σελ. 360

Ο ιδιοκτήτης του Ξενοδοχείου Ζάχερ πεθαίνει σε νεαρή ηλικία.
Ένα εντεκάχρονο κορίτσι εξαφανίζεται στα σοκάκια της Βιέννης.
Δύο ζευγάρια συναντιούνται στη σάλα του ξενοδοχείου.
Είναι η νύχτα της 28ης Νοεμβρίου 1892.
Μετά τον ξαφνικό θάνατο του συζύγου της, η Άννα Ζάχερ θέλει να αναλάβει η ίδια τη διεύθυνση του ξενοδοχείου και είναι αποφασισμένη να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο για να συνεχίσει τον θρύλο του Ζάχερ μαζί με το αφοσιωμένο προσωπικό της.
Ανάμεσα στις σουίτες και τα σεπαρέ του ξενοδοχείου εκτυλίσσεται ένα ερωτικό δράμα με τέσσερις πρωταγωνιστές, το πριγκιπικό ζεύγος Γκέοργκ και Κονστάντσε φον Τράουνσταϊν και τη Μάρτα και τον Μαξιμίλιαν Άντερχολντ, εκδότες από το Βερολίνο. Οι δύο γυναίκες γίνονται φίλες, αλλά οι σχέσεις ανάμεσα στα δύο ζευγάρια δεν σταματούν εκεί. Σε έναν κόσμο που αλλάζει, οι ήρωές μας κυνηγούν τα όνειρά τους σε μια διαδρομή που θα τους φέρει αντιμέτωπους με προδοσίες, ηθικά διλήμματα και μυστικά από το παρελθόν – αλλά πάνω απ’ όλα με τον Θάνατο, τη Ζωή και τον Έρωτα.
Σ’ αυτό το σαγηνευτικό μυθιστόρημα, η συγγραφέας ανασηκώνει με μαεστρία το παραπέτασμα μιας εποχής που φαντάζει μακρινή μες στην αχλή του χρόνου και παρακολουθεί την πτώση των ευρωπαϊκών μοναρχιών.

 

 

Αστυνομικό μυθιστόρημα:


Arnaldur Indridason «Φορμόλη», Μετάφραση: Χίλντα Παπαδημητρίου, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 320

Η ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ ΕΤΛΕΝΤΟΥΡ
Ένας άντρας βρίσκεται δολοφονημένος στο διαμέρισμά του στο Ρέικιαβικ. Τα μόνα στοιχεία που υπάρχουν είναι ένα κρυπτικό σημείωμα πάνω στο πτώμα και η φωτογραφία του τάφου ενός νεαρού κοριτσιού. Ανατρέχοντας στο παρελθόν του νεκρού ο επιθεωρητής Έτλεντουρ ανακαλύπτει ότι πριν από σαράντα χρόνια το θύμα είχε κατηγορηθεί για ένα αποκρουστικό έγκλημα για το οποίο όμως δεν είχε καταδικαστεί. Μήπως τον είχε στοιχειώσει το παρελθόν του;
Καθώς ο Έτλεντουρ παλεύει να χτίσει τη σχέση του με τη δυστυχισμένη κόρη του, η έρευνα θα τον οδηγήσει στο Ερευνητικό Κέντρο Γενετικής της Ισλανδίας όπου θα ανακαλύψει κάποια πολύ ανησυχητικά μυστικά που είναι ακόμα ζοφερότερα από τον φόνο ενός ηλικιωμένου άντρα.
Ένα συναρπαστικό παράθυρο σε έναν ανοίκειο κόσμο καθώς και ένα πρωτότυπο και δυσεπίλυτο μυστήριο.
Val McDermid, συγγραφέας

 

Βαγγέλης Γιαννίσης «Η σκιά», εκδ. Διόπτρα, σελ. 420

“Στο δάσος αυτό”, της έλεγε ο παππούς της, “κυκλοφορούσε ένα ντράουγκρ, ένας νεκρός που είχε επιστρέψει στη ζωή”. Η λέξη αντήχησε απειλητικά μέσα στο κεφάλι της. Ντράουγκρ.
Λίγο έξω από το Έρεμπρο ανακαλύπτεται το πτώμα ενός αγνώστου. Όποιος κι αν ήταν ο δράστης, φρόντισε να δημιουργήσει μια μακάβρια σκηνή και να εξαφανίσει κάθε στοιχείο που θα επέτρεπε την αναγνώριση του θύματος.
Ο επιθεωρητής Άντερς Οικονομίδης θα ακούσει έντρομος τον Γιούσι Αλεξάντερσον, τον επικεφαλής της Σήμανσης, να του λέει: “Δεν έχω ξαναδεί τέτοια ασέβεια σε νεκρό. Όποιος και να το έκανε έχει τον διάβολο μέσα του. Και, παρόλο που δεν είμαι δεισιδαίμων, Άντερς, από χτες το βράδυ έχω την αίσθηση ότι αυτό το κακό κόλλησε πάνω μας και μας ακολουθεί παντού”.
Μια σκιά θα αρχίσει να στοιχειώνει τον επιθεωρητή και την ομάδα του, την ώρα που νέες δολοφονίες συνταράσσουν την ειδυλλιακή σουηδική πόλη.
Σατανιστικά εγκλήματα και αρχαίες παγανιστικές δοξασίες θα οδηγήσουν τον Άντερς σε έναν υπόγειο κόσμο όπου τα σύνορα μεταξύ πραγματικότητας και μεταφυσικού θα γίνουν δυσδιάκριτα.

 

Παναγιώτης Κωνσταντόπουλος «Ο θάνατος του συλλέκτη», εκδ. βακχικόν, σελ. 186

Δύο σημαδιακές -ίδιες- ημερομηνίες, δύο παράλληλες ιστορίες, ένας ντετέκτιβ που δεν έχει μούσκουλα, δεν είναι αλκοολικός ούτε καταραμένος ούτε υπόδειγμα λάιφ στάιλ… Αλλά ταυτόχρονα δεν είναι ένας συνηθισμένος καθημερινός τύπος της διπλανής πόρτας, ένας λογιστάκος των συναισθημάτων, αφού το κατσαβίδι το έχει για να βιδώνει στο μυαλό του τα απλά γεγονότα της ζωής ως παρακαταθήκες για φιλοσοφικές αναζητήσεις, που ενίοτε βοηθούν την αστυνομική ίντριγκα και συχνότερα την αποκρυπτογράφηση του αμφίδρομου παζλ της ζωής.
Οι ήρωες -έκαστος εφ’ ω ετάχθη- μιλούν απλά αλλά και σύνθετα και πολύπλοκα, ξεδιπλώνοντας αριστοτεχνικά και με σαφήνεια τις αλλεπάλληλες επιστρώσεις και τη σοφή λογική ακολουθία ενός σύνθετου zeitgeist, το οποίο έως την πλήρη κορύφωσή του θα έχει πολλά ακόμα επεισόδια-βινιέτες ζωής να μας δώσει.

 

 

Βιβλία για παιδιά και εφήβους:

 

Νένα Κοκκινάκη «Παραμύθια από την ιστορία μας», εκδ. Πατάκη, σελ. 76

Πριν γίνει “Μέγας”, ο Αλέξανδρος ήταν ένα παιδί σαν εσένα και τους φίλους σου. Πριν γίνει πρώτος των Αθηναίων, ο Περικλής ήταν ένα παιδί που έπαιζε στις αυλές της πόλης. Το ίδιο κι ο Θεµιστοκλής, ο Δηµοσθένης, ο Αλκιβιάδης…
Δέκα ιστορίες µε πρωταγωνιστές προσωπικότητες της αρχαίας Ελλάδας στην καθηµερινή ζωή τους, πριν αποκτήσουν τη φήµη που τους ακολουθεί ως σήµερα.
Δέκα ιστορίες που µας ταξιδεύουν στον αρχαίο ελληνικό κόσµο, ανοίγοντας νέους δρόµους στην ιστορία µας.

 

 

 

Μαρία Μπραστιανου «Η Τυτώ και ο Μέγας Αλέξανδρος», Εικονογράφηση: Χρήστος Γουστίδης, εκδ. Ελληνοεκδοτική, σελ. 80

Δυο αχώριστες φίλες, η Τυτώ και η Πιπιστρέλα, μόνιμοι φτερωτοί κάτοικοι του Μοναστηριού της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτριας, γνωρίζουν τον Πτολεμαίο -τελευταίο απόγονο της Ανθεμουσίας Ίλης του Μεγάλου Αλεξάνδρου- και την ιστορία των προγόνων του από τον Γέροντα της Μονής, ενώ τη διηγείται στην οικογένεια που φιλοξενούσε κάτω από τη σκιά ενός δέντρου.
Ο Γέροντας, με το παράδειγμά του, τους μαθαίνει πως ο Θεός είναι αγάπη…
Μια αγάπη ελεύθερη, γεμάτη συγχωρητικότητα που, αν προσπαθήσουμε να τη βάλουμε στη ζωή και την καρδιά μας, θα καταφέρουμε να γίνουμε κάτι παραπάνω από απλοί άνθρωποι.

 

Τζένη Κουτσοδημητροπούλου «Μια ομάδα για τη Σόφη», εικονογράφηση: Μαρία Μανουρά, εκδ. Ελληνοεκδοτική, σελ. 32

Με τη Σόφη ήμαστε φίλες από πάντα. Κολλητές. Κάθε φορά που έπαιρνε ένα καινούργιο παιχνίδι,
αμέσως μου τηλεφωνούσε. Μεμιάς έτρεχα στο σπίτι της για να το δω.
Η Σόφη έπαιζε και εγώ κοίταζα. Όταν εκείνη κουραζόταν, έπαιζα και εγώ. Ωραία ήταν!
Ποτέ δεν μαλώναμε. Κάναμε αυτό που ήθελε, τρώγαμε αυτό που της άρεσε και βλέπαμε πάντα τις ταινίες που αγαπούσε.
Περνούσαμε τέλεια!
Τη μέρα όμως που η δασκάλα μας, η κυρία Όλγα, μας ζήτησε να κάνουμε μια εργασία, όλα άλλαξαν…

 

Νικολέττα Σκάλκου- Διαμαντίδη «Ο Θυμιατούλης μας γνωρίζει την Εκκλησία», εικονογράφηση: Πέγκυ Φούρκα, εκδ. Ελληνοεκδοτική, σελ. 40

Παιδιά, μ’ ακούτε που πλησιάζω;
Χτυπώ τα κουδουνάκια μου
και σας αγκαλιάζω.

Είμαι ο Θυμιατούλης
με την κοιλίτσα την κοκκινωπή,
που καίει από της αγάπης σας
την προσευχή.

Πιαστείτε από τα χέρια μου τα συννεφένια
και μαζί με τους Κερένιους, τους Καντηλένιους
και την Καμπανένια
ελάτε να γνωρίσουμε
την Εκκλησιά μας τη μελένια.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top