Νέες εκδόσεις

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

Ελληνική Πεζογραφία:

«Η κρυφή πόρτα» του Αλέξη Πανσέληνου. Εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 184

Ενώ η πόλη παρακμάζει και καταστρέφεται, ένας άντρας πασχίζει να διασώσει κάποια ψήγματα ευτυχίας κλεισμένος στο μικρό του διαμέρισμα, απομακρυσμένος από τους παλιούς του φίλους, χωρισμένος από τη γυναίκα του, βιοποριζόμενος από μεταφράσεις και φιλοδοξώντας να εκδώσει κάποτε ξανά ένα βιβλίο δικό του. Πολιορκημένος από τις απειλές της καθημερινότητας, με τα λεφτά του να τελειώνουν και την ηλικία του να πλησιάζει τη φθορά, θέλει να εξασφαλίσει την ύπαρξή του μικραίνοντας τον ορίζοντά της ώστε να μην εκτίθεται σε κίνδυνο. Μετρά τις αμοιβές από τις μεταφράσεις που κάνει, υπολογίζει τα έξοδα που αυξάνουν μέσα στην κρίση του τόπου και διατηρείται ζωντανός με το ελάχιστο οξυγόνο που του επιτρέπει ένας κύκλος μικρών, ελάχιστων απολαύσεων και μιας μετρημένης ζωής. Όμως η συναισθηματική του απάθεια κινδυνεύει από μια απρόσμενη εισβολή μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Το ξεχασμένο παρελθόν του επιστρέφει σαν απειλή και εκτροχιάζει τη ζωή του. Μια ζωή που μοιάζει να ακολουθεί τη μοίρα της ίδιας της πόλης.

«Το παλιό ξενοδοχείο» της Τίτσας Πιπίνου. Εκδ. Διόπτρα, σελ. 304

Όταν, στα πλαίσια της δουλειάς της, μια γυναίκα δημοσιογράφος και συγγραφέας θα βρεθεί στη Βιέννη, ένα τυχαίο γεγονός θα την κάνει να θυμηθεί το παρελθόν και έναν άνδρα που νόμιζε ότι είχε ξεχάσει. Έτσι αποφασίζει να αφηγηθεί την ιστορία τους.
Τον είχε συναντήσει, πολλά χρόνια πριν, στο μικρό ξενοδοχείο της οικογένειάς της, όταν αυτός εμφανίστηκε μια μέρα ως πελάτης. Ήταν ένας ανέμελος άνδρας που αναζητούσε δουλειά και απολαύσεις από τόπο σε τόπο, ενώ εκείνη ένα άγουρο κορίτσι που ονειρευόταν να ξεφύγει από τα στενά όρια του νησιού της.
Χάνονται γιατί κανείς δεν προσπαθεί να κρατήσει κοντά του τον άλλον.
Όταν θα συναντηθούν μετά από πολλά χρόνια, εκείνη θα έχει οικογένεια και θα έχει κατακτήσει το όνειρό της, ενώ εκείνος, ηλικιωμένος πια, ζει σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά της Αθήνας, μόνος μετά από μία πολυτάραχη ζωή.
Μια ιστορία που ξετυλίγεται μεταξύ Ρόδου, Αθήνας, Βιέννης και Πράγας, ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που δεν μπόρεσαν ποτέ να ξεχάσουν.

«Η δικηγόρος» της Μάρως Βαμβουνάκη. Εκδ. «Ψυχογιός», σελ. 289

Δε γνωρίζουμε με ακρίβεια ολόκληρη τη ζωή του άλλου που νομίζουμε πως γνωρίζουμε, ούτε του πιο κοντινού μας. Και η γυναίκα που έφτασε, μετά από εικοσιπέντε χρόνια, στην πόλη όπου γεννήθηκε για να εργαστεί ως δικηγόρος κρύβει το δικό της μυθιστόρημα. Μάταια η κοινωνία γύρω της θα αναρωτιέται, ποια ακριβώς είναι, γιατί επέστρεψε, τι και ποιον ζητά; Τι συνέβη αφότου σαν κυνηγημένη ένα βράδυ έφυγε απ’ τη Σούδα με το πλοίο Αγγέλικα και μια μικρή βαλίτσα; Για να χαθεί στο βολικό χάος της πρωτεύουσας και να μεταμορφωθεί σε άλλη! Σε ποια; Για πόσο; Τι τη γυρίζει στο παρελθόν; Κάτι να απαιτήσει; Κάτι να ξεπληρώσει; Να εκδικηθεί; Να διαγράψει; Ένας παλιός έρωτας; Έρωτας που είναι πάντα δώρο και τίμημα. Περισσότερο τίμημα…
Όταν ένας συγγραφέας τα ξέρει εξ αρχής όλα για τους ήρωές του, δεν είναι καλός συγγραφέας. Δεν μπορεί δηλαδή να υποταχτεί στις εκπλήξεις των προσώπων, αναγκαίο για να ζωντανέψει το κείμενο. Όσο για τις δυο πόλεις όπου συμβαίνει τούτο το βιβλίο, τι να πεις; Κάθε πόλη που ζήσαμε είναι η αντανάκλασή μας, η προβολή του προσώπου μας. Πάντα θα απορούν οι στοχαστές: Είναι η πόλη που επηρεάζει τους ανθρώπους της, ή οι άνθρωποι που της δίνουν τα χαρακτηριστικά τους;

Ξένη Πεζογραφία:

«Το παλάτι του φεγγαριού» του Πολ Όστερ. Μετάφραση: Ρούλη Αγαπητού. Εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 416

«Ήταν το καλοκαίρι που ο άνθρωπος περπάτησε πρώτη φορά στο φεγγάρι» ξεκινά την αφήγησή του ο Μάρκο, ο ήρωας του βιβλίου του Paul Auster. Ορφανός, η μητέρα του έχει πεθάνει στα είκοσι εννιά της και ο πατέρας του αποτελεί μια μυστηριώδη φιγούρα της οποίας δεν υπάρχει ούτε καν μια φωτογραφία, ο Μάρκο μεγαλώνει με τον θείο του τον Βίκτορ, έναν κακόμοιρο πλανόδιο κλαρινετίστα. Όταν ο θείος του πεθαίνει, το μόνο που του αφήνει κληρονομιά είναι η προσωπική του βιβλιοθήκη στην οποία περιλαμβάνονται χιλιάδες τίτλοι. Οι κλειστές κούτες με τα βιβλία χρησιμεύουν καταρχήν ως έπιπλα για τον φτωχό ήρωα-φοιτητή, ο οποίος στη συνέχεια ξεκινά να τα διαβάζει. Κλεισμένος στον εαυτό του και στον κόσμο των βιβλίων, φτάνει σε κατάσταση απόλυτης ένδειας, μένει άστεγος και βρίσκει καταφύγιο στο Σέντραλ Παρκ. Από τη δυσάρεστη αυτή κατάσταση θα τον βγάλουν οι φίλοι του Ζίμερ και Κίτι Γου, μια νεαρή Κινέζα χορεύτρια την οποία ερωτεύεται. Αυτή είναι μόνο η αρχή των περιπετειών του Μάρκο Φογκ, ο οποίος θα επιδοθεί σε μια μακρά και επώδυνη αναζήτηση του χαμένου του πατέρα, που θα τον οδηγήσει ως την άλλη άκρη της αμερικάνικης ηπείρου, από την Ανατολική Ακτή έως τον Ειρηνικό Ωκεανό, μια πορεία που θα σταθεί στην ουσία ένα ταξίδι αυτογνωσίας…

«Ο ιάπωνας εραστής» της Ιζαμπέλ Αλιέντε. Μετάφραση: Βασιλική Κνήτου. Εκδ. Ψυχογιός, σελ. 384

Το 1939, λίγο προτού εισβάλουν οι ναζί στην Πολωνία, οι γονείς της νεαρής Άλμα τη στέλνουν να ζήσει στην ασφάλεια της έπαυλης των θείων της στο Σαν Φρανσίσκο. Εκεί, κι ενώ τα βαριά σύννεφα του πολέμου έχουν τυλίξει για τα καλά την Ευρώπη, συναντά τον Ιτσιμέι, τον ήσυχο και ευγενικό γιο της οικογένειας του Ιάπωνα κηπουρού. Η σχέση τους ανθίζει σαν λουλούδι, αθέατη από τα μάτια όλων. Μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, οι δυο νέοι χωρίζουν, καθώς οι Ιάπωνες κηρύσσονται εχθροί από το αμερικανικό κράτος και στέλνονται σε στρατόπεδα.

Δεκαετίες αργότερα, η Ιρίνα, μια κοπέλα που προσπαθεί να συμφιλιωθεί με το βαρύ παρελθόν της, συναντά την ηλικιωμένη πια Άλμα και τον εγγονό της τον Σεθ στο Σπίτι του Κορυδαλλού, ένα γηροκομείο διαφορετικό από τα άλλα. Η Ιρίνα και ο Σεθ γίνονται φίλοι και μάρτυρες της αποστολής μυστηριωδών δώρων και επιστολών στην Άλμα από έναν κρυφό αποστολέα.

Μέσα από ένα ταξίδι στις ηπείρους και στις γενιές, η Ιζαμπέλ Αλιέντε ξετυλίγει την ιστορία ενός κρυφού πάθους που άντεξε στον χρόνο και θέτει θέματα ταυτότητας, λύτρωσης, συμφιλίωσης. Ένα μυθιστόρημα-ύμνος στη σταθερή αξία της ανθρώπινης αγάπης σ’ έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει.

«Η άμυνα του Λούζιν» του Vladimir Nabokov. Μετάφραση: Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης. Εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 352

O Λούζιν, εσωστρεφής και μελαγχολικός ως παιδί, στρέφεται στο σκάκι για να αποφύγει την πραγματικότητα. Μεγαλώνοντας, το πρωτοφανές ταλέντο του τον φέρνει στην κορυφή, αλλά το τίμημα είναι βαρύ. Το πάντοτε ικανό για λαμπρούς σκακιστικούς συνδυασμούς μυαλό του αποδεικνύεται τραγικά ανεπαρκές για να αντιμετωπίσει το λαβύρινθο της ζωής και είναι αυτό που θα τον οδηγήσει στη συντριβή.

Το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο.

«Αυτοκράτειρα» της Shan Sa. Μετάφραση: Ρένα Χατχούτ. Εκδ. Κριτική, σελ. 432

Γεννήθηκε την εποχή της θρυλικής δυναστείας των Τανγκ, τον 7ο αιώνα.
Μεγάλωσε στις όχθες του Μεγάλου Ποταμού, όπου έμαθε να δαμάζει άλογα.
Μπήκε στον αυτοκρατορικό γυναικωνίτη μαζί με άλλες δέκα χιλιάδες παλλακίδες.
Έζησε φόνους και προδοσίες, γεύτηκε τη μαγεία του έρωτα.
Έγινε η ίδια Αυτοκράτειρα της Κίνας για πάνω από μισό αιώνα.
Οδήγησε τον κινεζικό πολιτισμό στο απόγειό του.
Έζησε περιστοιχισμένη από ποιήτριες, καλλιγράφους, φιλοσόφους.
Βασίλεψε στη μεγαλύτερη χώρα, στο πιο όμορφο παλάτι του κόσμου.
Έγινε ο Ιερός Αυτοκράτορας που Γυρίζει το Χρυσό Τροχό.
Η συναρπαστική ιστορία της ταπεινής Βου, που από μια ιδιοτροπία της Μοίρας, ανεβαίνει τα σκαλοπάτια της εξουσίας και γίνεται Αυτοκράτειρα της Κίνας.

Αστυνομικό Μυθιστόρημα:

«Παγωμένη νύχτα» του Arnaldur Indridason. Μετάφραση: Νίκη Προδρομίδου. Εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 408

Ένα μελαμψό αγόρι κείτεται νεκρό στο παγωμένο χώμα μέσα σε μια λίμνη αίματος. Ο ετεροθαλής Ταϊλανδός αδερφός του έχει εξαφανιστεί. Μήπως είναι αναμεμειγμένος στον φόνο ή απλώς φοβάται για τη ζωή του και κρύβεται; Ενώ οι υποψίες ότι το κίνητρο της δολοφονίας είναι ρατσιστικό εντείνονται, η αστυνομία λαμβάνει αναφορές ότι ένας υποτιθέμενος παιδόφιλος κυκλοφορεί στην περιοχή.
Η έρευνα του επιθεωρητή Έτλεντουρ θα ξεσκεπάσει την ένταση που σιγοβράζει κάτω από την πολιτισμένη και πολυπολιτισμική επιφάνεια της ισλανδικής κοινωνίας ενώ θα τον φέρει αντιμέτωπο με μια τραγωδία από το παρελθόν του.

«Κόκκινη λύκαινα» της Liza Marklund. Μετάφραση: Νίκη Προδρομίδου. Εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 512

Ένας δημοσιογράφος βρίσκεται δολοφονημένος στο κατάλευκο, παγωμένο τοπίο μιας βόρειας σουηδικής πόλης. Η Άνικα Μπένγτζον, ρεπόρτερ μιας εφημερίδας της Στοκχόλμης, σχεδίαζε να τον συναντήσει προκειμένου να ανταλλάξουν πληροφορίες για την υπόθεση μιας παλιάς τρομοκρατικής επίθεσης στην αεροπορική βάση της περιοχής και τώρα υποπτεύεται ότι ο θάνατός του συνδέεται με αυτό το γεγονός.
Παρά τις ρητές διαταγές του αφεντικού της, αρχίζει να ερευνά την υπόθεση. Σύντομα ακολουθούν και άλλοι φόνοι. Η Άνικα ξέρει ότι οι δολοφονίες συνδέονται μεταξύ τους. Παράλληλα, αρχίζει να υποψιάζεται ότι ο άντρας της κάτι κρύβει. Πλέον τίποτα δεν μπορεί να απαλύνει τη μοναξιά που έχει τρυπώσει στη ζωή της. Και, πίσω απ’ όλα αυτά, παραμονεύει η μυστηριώδης φιγούρα της Κόκκινης Λύκαινας. Τελικά η Άνικα θα πρέπει να ανακαλύψει την αλήθεια όχι μόνο για τους φόνους αλλά και για τα μυστικά που διαλύουν την οικογένειά της.

«Γύρω γύρω όλοι» του M.J.Arlidge. Μετάφραση: Σοφία Τάπα. Εκδ. «Διόπτρα», σελ. 416

Μέσα σε ένα ερειπωμένο σπίτι βρίσκεται το πτώμα ενός άντρα.
Κάποιος του έχει ξεριζώσει την καρδιά και την έχει στείλει πακέτο στη γυναίκα και στα παιδιά του.
Ο άντρας αυτός είναι το πρώτο θύμα και η επιθεωρήτρια Έλεν Γκρέις ξέρει ότι δεν θα είναι το τελευταίο. Τι δουλειά, όμως, είχε ένας ευτυχισμένος παντρεμένος άντρας να βρίσκεται νυχτιάτικα τόσο μακριά από το σπίτι του;
Οι εφημερίδες αποκαλούν τον δολοφόνο Τζακ Αντεροβγάλτη στο αντίστροφο: ένας καθ’ έξη δολοφόνος που τιμωρεί οικογενειάρχες, οι οποίοι κάνουν κρυφή διπλή ζωή.
Η Έλεν διαισθάνεται τη λυσσαλέα οργή που κρύβεται πίσω από αυτούς τους φόνους. Αυτό, όμως, που ίσως δεν μπορεί να μαντέψει είναι πόσο απρόβλεπτος είναι αυτός ο δολοφόνος – ή τι την περιμένει στο τέλος αυτής της καταδίωξης…

Βιβλία για παιδιά:

«Χρωματούσα» της Ελένης Μπετεινάκη. Εικονογράφηση: Graham Hodgetts. Εκδ. Ελληνοεκδοτική, σελ. 48

Η Χρωματούσα είναι μια μάγισσα.
Μια μάγισσα διαφορετική.
Δεν φοράει μαύρα ρούχα, δεν έχει γαμψή μύτη,
δεν μένει σε πύργο, δεν της αρέσουν τα μαγικά ξόρκια με βατραχοπόδαρα, νυχτερίδες και αράχνες. Αγαπάει πολύ όλα τα χρώματα, ακόμα και το μαύρο ή το γκρι.
Μαζί με τη γάτα της, την Καμέλια, τρυπώνουν μέσα στα παραμύθια και δίνουν ζωντάνια σε χρώματα και πράγματα.
Μόνο που ο Μάγος Αταίριαστος έχει άλλα σχέδια
για τη μικρή μάγισσα…
Μια ιστορία για την κατανόηση του εαυτού μας, τη φιλία, την καλοσύνη και την αιώνια μάχη ανάμεσα στο καλό και στο κακό…

«Ο φούρναρης Πλατς» της Μαρίας Σούμπερτ. Εικονογράφηση: Φωτεινή Τίκκου. Εκδ. Διάπλαση, σελ. 32

Ο Πλατς είναι φούρναρης, αλλά δεν του είναι αρκετό. Θέλει να αποκτήσει τον ουρανό με τ’ άστρα.
Όταν εμφανίζεται στο χωριό ο ζητιάνος με το μαγικό σα­κούλι, η ζωή του Πλατς αλλάζει απότομα.
Πόσα καρβέλια ψωμί χωράει πια αυτό το μαγικό σακούλι;
Θα καταφέρει ο Πλατς να κερδίσει τον ουρανό με τ’ άστρα;
Ένα παραμύθι για την επιθυμία τού να έχουμε όλο και περισσότερα και την αναζήτηση της ευτυχίας στα απλά πράγματα.