✔ Νέες εκδόσεις: Από τον «Έλληνα ασθενή» στη «Διαφάνεια του χρόνου» // 8 καινούργια βιβλία

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

Ελληνική πεζογραφία:

Φωτεινή Τσαλίκογλου «Ο Έλληνας ασθενής», εκδ. Καστανιώτη, σελ. 176

Απρίλιος 1980. Ο Θεόδωρος Κεντρωτάς θέτει τέρμα στη ζωή του σ’ ένα πάρκο της Γενεύης, κοντά στην ατάραχη λίμνη και στις χιονισμένες κορυφές των Άλπεων.
Απρίλιος 1820. Ένας πρόγονός του, με το ίδιο όνομα, ανασύρει απ’ το χωράφι του σ’ ένα νησί του Αιγαίου μια γυμνόστηθη μαρμάρινη γυναίκα. Την ερωτεύεται έως συντριβής.
Μη με αφήσεις να σε αφήσω. Ίνα τι με εγκατέλειπες;
Η ομορφιά που θα σώσει τον κόσμο έχει κάτι το συγκλονιστικό. Τρέλα, παραλήρημα, πόθος κατοχής, τρόμος εγκατάλειψης σημαδεύουν τη ζωή πέντε γενεών.
Η ιστορία που δεν τελειώνει θα μεταμορφωθεί στα χέρια ενός πεντάχρονου κοριτσιού.
Ο Έλληνας ασθενής συνομιλεί με τη φθορά: Εγώ είμαι αυτό το μάρμαρο, δεν έχω ηλικία. Αυτό που λείπει με κάνει να ζω.
Άλλωστε, το τέλος είναι ένα ψέμα. Να πεθαίνεις είναι να φεύγεις για λίγο.

Μιχάλης Μοδινός «Το πλέγμα», εκδ. Καστανιώτη, σελ. 240

Η Βερονίκ συνομιλεί για τις ενοχές της με τον νεκρό πατέρα της. Ο Άρης βγαίνει ραντεβού αλλά η βραδιά λήγει άδοξα με υπαίτιο τον Μπιν Λάντεν. Ο Μανόλης οραματίζεται κυνήγι αρκούδας στη Ροδόπη ενώ ψωνίζει στο σουπερμάρκετ. Η Νόρα ζητά από τον εραστή της να κοιμηθούν στο συζυγικό του κρεβάτι. Ο πεθερός της Ανθής αναπολεί μια μιγάδα από το Πράσινο Ακρωτήρι. Η Τζούλια βρίσκει αποκούμπι στην αγκαλιά ενός πολιτικού, μέχρι που βγαίνουν στο διαδίκτυο οι άσεμνες φωτογραφίες τους. Η νεαρή Ανζέλ γνωρίζει ίσως τον έρωτα στον οίκο ευγηρίας της γιαγιάς της. Ο Τάκης νιώθει ήρωας της ασφάλτου, ένας άλλος Τζαίημς Ντην. Κοντά τους πολλοί και ποικίλοι ήρωες της διπλανής πόρτας, σε στενή ή λιγότερο στενή σχέση μεταξύ τους, εξομολογούνται ιστορίες έρωτα και προδοσίας, αμοιβαίες προσδοκίες και διαψεύσεις, αλληλεπιδρώντας με χιούμορ, ειρωνεία, στοχαστική διάθεση, σαρκασμό και τρυφερότητα. Εμπιστευτικοί ή και απόρρητοι μονόλογοι, σε ένα μυθιστόρημα που αποσυντονίζει την καθημερινότητα καταλύοντας βεβαιότητες και παραδοχές, με την πεποίθηση ωστόσο ότι “παρά ταύτα η ζωή συνεχίζεται”.

Ξένη πεζογραφία:

Λεονάρδο Παδούρα «Η διαφάνεια του χρόνου», Μετάφραση: Κώστας Αθανασίου, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 576

Ο Μάριο Κόντε, καθώς πλησιάζει όλο και πιο πολύ τα εξήντα του χρόνια, αναζητεί τρόπους να ξεπεράσει την προσωπική κρίση που αντιμετωπίζει αλλά, συγχρόνως, ανησυχεί όλο και περισσότερο για την κατάσταση της χώρας του. Και τότε παρουσιάζεται μια απρόσμενη δουλειά: ένας παλιός συμμαθητής του, ο Μπόμπι, ζητάει τη βοήθειά του και του αναθέτει να ξαναβρεί το άγαλμα μιας Μαύρης Παρθένου που του έχουν κλέψει. Ο Κόντε ανακαλύπτει ότι το συγκεκριμένο άγαλμα μπορεί τελικά να είναι ακόμα πιο πολύτιμο απ’ ό,τι του έχουν πει. Με την έρευνά του θα οδηγηθεί στο μακρινό παρελθόν, θα μάθει ακόμα και για τον άνθρωπο που – προσπαθώντας να ξεφύγει απ’ τον Ισπανικό Εμφύλιο- ταξίδεψε ως λαθρεπιβάτης μέχρι την Κούβα, φέρνοντας την Μαύρη Παρθένο από τα Καταλανικά Πυρηναία. Ο Κόντε σιγά σιγά καταδύεται στον υπόκοσμο μιας σκοτεινής Αβάνας που καταρρέει, πέφτει πάνω σε ύποπτους και πτώματα ενώ, την ίδια στιγμή, έρχεται σε επαφή με το απίστευτο κύκλωμα των εμπόρων και των συλλεκτών έργων τέχνης.
Στο νέο εκπληκτικό του μυθιστόρημα ο Λεονάρδο Παδούρα αφηγείται μια επική ιστορία που ξεκινάει από τις Σταυροφορίες και φτάνει μέχρι τις μέρες μας.

Andre Aciman «Να με φωνάζεις με τ’ όνομά σου», Μετάφραση: Νίκος Α. Μάντης, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 328

Αν υπάρχει πόνος, φύλαξέ τον, κι αν υπάρχει φλόγα, μην την πνίξεις. Ξεριζώνουμε τόσα πολλά από τους εαυτούς μας για να γιατρευτούμε γρηγορότερα απ’ όσο πρέπει, που μέχρι τα τριάντα έχουμε ξοφλήσει. Αλλά πόσο κρίμα να μην αφήνεσαι να νιώσεις, μόνο και μόνο για να μη νιώσεις τίποτα!
Ο Έλιο, ένας δεκαεπτάχρονος στο κατώφλι της ενηλικίωσης. Ο Όλιβερ, ένας νεαρός ερευνητής, φιλοξενούµενος για το καλοκαίρι στο σπίτι των γονιών του Έλιο. Οι δυο τους θα ζήσουν ένα αιφνίδιο, παράφορο ειδύλλιο µε φόντο την Ιταλία της δεκαετίας του ’80.
Απροετοίµαστοι για τις συνέπειες της αµοιβαίας τους έλξης, οι ατέλειωτες καλοκαιρινές µέρες τούς παρασύρουν σε εναλλασσόµενα ρεύµατα εµµονής, σαγήνης και πόθου. Αψηφώντας τους κινδύνους, οι δυο τους συγκλίνουν προς κάτι που φοβούνται ότι δεν θα ξαναβρούν ποτέ: την απόλυτη σύνδεση µε έναν άλλο άνθρωπο.
Μπεστ σέλερ των New York Times, USA Today, Los Angeles Times
Βιβλίο της χρονιάς σύµφωνα µε το Publishers Weekly και τη Washington Post
Στο βιβλίο βασίστηκε η οµότιτλη ταινία µε πρωταγωνιστές τους Armie Hammer και Timothee Chalamet που απέσπασε Όσκαρ διασκευασµένου σεναρίου.

Αστυνομικό μυθιστόρημα:

Tony Parson «Οι εκτελεστές», Μετάφραση: Ειρήνη Χριστοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 336

ΔΙΚΑΣΤΗΣ. ΕΝΟΡΚΟΣ. ΜΑΡΤΥΡΑΣ. ΔΗΜΙΟΣ.
Μια οµάδα αυτόκλητων εκτελεστών αλωνίζει στους δρόµους του Λονδίνου τις καυτές καλοκαιρινές νύχτες, απάγοντας εγκληµατίες που έχουν ξεφύγει από τα χέρια της δικαιοσύνης και εκτελώντας τους δι’ απαγχονισµού.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ:
Το µέλος µιας συµµορίας διαφθορέων ανήλικων κοριτσιών. Ένας πλούσιος µεθυσµένος οδηγός που τραυµάτισε θανάσιµα ένα παιδί και το εγκατέλειψε.
Ένας κήρυκας µίσους που απαιτεί δηµοσίως τη δολοφονία Βρετανών στρατιωτών.
Τα πτώµατα πληθαίνουν και η κοινή γνώµη παίρνει φωτιά καθώς οι εκτελεστές θεωρούνται ήρωες που διορθώνουν τα λάθη και τις παραλείψεις της δικαιοσύνης. Ο επιθεωρητής Γουλφ θα βρεθεί στο µάτι του κυκλώνα και δεν θα αργήσει να διαπιστώσει πως ο πόθος για εκδίκηση κρύβεται πολύ πιο κοντά του απ’ όσο νόµιζε…

Νεοκλής Γαλανόπουλος «Ο ιδανικός ντετέκτιβ», εκδ. Καστανιώτη, σελ. 304

1902, Λονδίνο, οδός Γκρόσερ, αριθ. 221Β. Ο παγκοσμίου φήμης «ιδανικός» ντετέκτιβ Σέργουιν Χομπς, ο επονομαζόμενος και “Ιππότης της Δικαιοσύνης”, ειδοποιημένος από ένα ανώνυμο μήνυμα, αναλαμβάνει μαζί με τον πιστό φίλο του, δόκτορα Τζόναθαν Γουόρντον, να εξιχνιάσει ένα διπλό έγκλημα στην περιοχή Χάμερσμιθ. Η έρευνα που θα επακολουθήσει θα αποδειχτεί η δυσκολότερη της ζωής του, για λόγους άσχετους με την πολυπλοκότητα της υπόθεσης, και θα τον φέρει αντιμέτωπο με τον χειρότερο εχθρό του, πιο φοβερό ακόμα και από τον διαβόητο καθηγητή Μόρτιμερ, τον πάλαι ποτέ αρχηγό του λονδρέζικου υποκόσμου, τον οποίο όλος ο κόσμος θεωρεί εδώ και χρόνια νεκρό.
Σελίδα τη σελίδα το μυστήριο πυκνώνει, η ομίχλη της πρωτεύουσας καλύπτει τα πάντα και πρωτίστως τον ίδιο τον ήρωα. Η αγωνία του αναγνώστη κορυφώνεται όταν η μεγαλοφυΐα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον κοινό νου.
Ποιος θα επικρατήσει;
Ένα μυθιστόρημα που φιλοδοξεί να τοποθετήσει την κλασική αστυνομική λογοτεχνία στη θέση που της αξίζει: στην καρδιά μας.

Επιστημονική Φαντασία:

Dmitry Glukhovsky «Metro 2033», Μετάφραση: Σταυρούλα Αργυροπούλου, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 544

2033: Ο κόσμος έχει μετατραπεί σε ερείπια. Λίγες χιλιάδες ανθρώπων έχουν επιζήσει, δεν γνωρίζουν όμως αν είναι και οι τελευταίοι στη Γη. Ζουν στο μετρό της Μόσχας – το μεγαλύτερο αντιπυρηνικό καταφύγιο που κατασκευάστηκε ποτέ, το τελευταίο καταφύγιο του ανθρώπινου είδους. Ο κόσμος του μετρό δεν έχει αύριο: τα όνειρα, τα σχέδια, η ελπίδα μοιάζουν καταδικασμένα. Το συναίσθημα έχει πλέον παραδοθεί στο ένστικτο. Στην ανάγκη για την επιβίωση, με οποιοδήποτε κόστος ή τίμημα.
Η ΒΕ-ΝΤΕ-ΕΝ-ΧΑ, ένας από τους βορειότερους σταθμούς, κατοικείται και παραμένει ακόμη ασφαλής, αλλά μια νέα, τρομερή απειλή έχει κάνει την εμφάνισή της. Ο Αρτιόμ, ένας νέος άντρας που ζει εκεί, θα αναλάβει, περιπλανώμενος στις πιο σκοτεινές σήραγγες, να εισχωρήσει στην καρδιά του μετρό, στη θρυλική Πόλη, για να φέρει σε πέρας την αποστολή που του ανατέθηκε. Είναι αυτός που κρατά στα χέρια του το μέλλον του σταθμού του, το μέλλον του μετρό, αλλά και το μέλλον ίσως ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Το παγκόσμιο μπεστ σέλερ, που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και έγινε επιτυχημένο ηλεκτρονικό παιχνίδι, τώρα και στην Ελλάδα. Ένα ταξίδι σε έναν κόσμο σκοτεινό αλλά και συναρπαστικό, σ’ ένα μέλλον που μας καθηλώνει με την άγρια απειλή του.

Ποίηση:

Ασημίνα Ξηρογιάννη «Δεύτερη φύση», εκδ. ΑΩ, σελ. 80

Mόλις κυκλοφόρησε από τις ΑΩ Εκδόσεις το δέκατο προσωπικό βιβλίο της Ασημίνας Ξηρογιάννη που φέρει τον τίτλο «Δεύτερη φύση». Με εργαλείο την συντομότερη ποιητική φόρμα, με εξηνταπέντε χάι κού χωρίς τίτλο, η ποιήτρια δίνει το δικό της στίγμα αναφορικά με τον τρόπο που φιλτράρει τη ζωή και καταθέτει τις σκέψεις πάνω στις εμπειρίες της. Ο έρωτας, ο θάνατος, το θέατρο, η τέχνη γενικά, οι αντιφάσεις της ζωής παρελαύνουν ως θέματα και κινητοποιούν τη νόηση και το συναίσθημα χωρίς να σταματούν να μας υπενθυμίζουν πως η ζωή είναι ένα ατέρμονο παίγνιο.

Δείγμα γραφής:

‘Ο,τι δυνατό,
μέσα στη φαντασία
πάντα υπάρχει.

Τον εαυτό σου
αν αποδομείς, σοφός
μπορεί να γίνεις.