✔ Νέες εκδόσεις: Επιστροφή στα βασικά

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

Ξένη πεζογραφία:

Franz Kafka «Στη σωφρονιστική αποικία», Μετάφραση: Βασίλης Τσάλης, εκδ. Κίχλη, σελ. 192

Ένας απείθαρχος στρατιώτης καταδικάζεται σε θάνατο. Την απόφαση θα εκτελέσει ένα «ιδιόρρυθμο» μηχάνημα εγγράφοντας με αιχμηρές ακίδες πάνω στο γυμνό του σώμα το παράπτωμά του. Βαρύνοντα ρόλο παίζουν δύο πρόσωπα: ο αξιωματικός, που ενδιαφέρεται μόνο για την καλή λειτουργία της μηχανής, και ο ερευνητής-ταξιδιώτης, που, αν και εκφράζει την αντίθεσή του, παραμένει ουσιαστικά αμέτοχος και φροντίζει να αποδράσει τάχιστα από τον ζοφερό τόπο.
Το κορυφαίο όσο και αινιγματικό αυτό κείμενο έχει προκαλέσει πλήθος ερμηνείες. Είτε ερμηνευθεί ως αλληγορία για τις εκτρωματικές πλευρές των κοινωνιών εκτός νόμου είτε ως κριτική της βαρβαρότητας στην οποία οδηγεί η λατρεία της τεχνολογίας είτε αναγνωσθεί στο στενότερο ιστορικό πλαίσιο της εποχής που γράφτηκε (1914), η Σωφρονιστική αποικία θέτει ένα ζήτημα ηθικής φύσεως. Δεν είναι μόνο οι δράστες υπεύθυνοι για την τέλεση του εγκλήματος· συνυπεύθυνοι είναι και οι αδρανείς, όσοι ολιγώρησαν και δεν παρεμπόδισαν την επικράτηση του κακού. Γραμμένο με τη διαύγεια ενός εφιαλτικού ονείρου, το κείμενο του Κάφκα προαναγγέλλει με θαυμαστή διορατικότητα όσα ακολούθησαν λίγο αργότερα στην καρδιά της Ευρώπης.

Thomas Mann «Το μαγικό βουνό», Μετάφραση: Θόδωρος Παρασκευόπουλος, Επιμέλεια σειράς: Δημήτρης Στεφανάκης, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 944

Η υπόθεση είναι φαινομενικά απλή. Ο νεαρός μηχανικός από το Αμβούργο Χανς Κάστορπ, επισκέπτεται το σανατόριο Μπέργκχοφ της Ελβετίας για να δει τον ξάδερφό του. Μια μικρή αδιαθεσία και ένας παρατεταμένος πυρετός οδηγούν το γιατρό του σανατορίου, αυλικό σύμβουλο Μπέρενς, να του προτείνει να παρατείνει την παραμονή του. Τελικά ο Χανς Κάστορπ αποφασίζει να μείνει στο σανατόριο για τρεις βδομάδες. Μόνο που οι τρεις βδομάδες, χωρίς να το καταλάβει, μετατρέπονται σε επτά χρόνια.

Thomas Wolfe «Γύρνα σπίτι, άγγελέ μου», Μετάφραση: Κοσμάς Πολίτης, επιμέλεια σειράς: Δημήτρης Στεφανάκης, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 664

Γεννημένος το 1900 σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Αμερικής, ο Ευγένιος Γκαντ μεγαλώνει ως μοναχικός παρίας αλλά και παθιασμένος καταγραφέας της αμερικάνικης καθημερινότητας. Θα έρθει αντιμέτωπος με έντονες καταστάσεις και μια οικογενειακή τραγωδία πριν συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να αφήσει το σπίτι του αν θέλει να διαμορφώσει την προσωπική του ταυτότητα.
Μια από τις λαμπρότερες λογοτεχνικές φωνές του 20ού αιώνα, που άσκησε σημαντική επιρροή σε συγγραφείς όπως ο Ρέι Μπράντμπερι, ο Φίλιπ Ροθ και τους Μπιτ.

Θέατρο:

Μπερνάρ – Μαρί Κολτές «Μεθυσμένη δίκη», Μετάφραση από τα γαλλικά: Γιάννης Θηβαίος, εκδ. Μπιλιέτο, σελ. 64

Στη “Μεθυσμένη δίκη” του Κολτές, η σύλληψη του Ντοστογιέφσκι διαθλάται μέσα από το παραλήρημα του Ρασκόλνικοφ και από τον αλκοολισμό του Μαρμελάντοφ, του οποίου ο ξεπεσμός είναι η γελοία όψη της απελπισίας του κεντρικού ήρωα. Σ’ όλο το έργο υπάρχει ένας έντονος διάλογος με τον ρώσο συγγραφέα. Για τον Ντοστογιέφσκι ο άλλος τρόπος για να βρίσκεσαι στον κόσμο λέγεται λύτρωση, στον Κολτές δεν ονομάζεται, αλλά στοιχειώνει όλο του το έργο σαν μια απαρηγόρητη νοσταλγία. (Απόσπασμα από την έκδοση)

Αστυνομικό Μυθιστόρημα:

Eric Richstad «Ούτε λέξη», Μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 456

Η εξαφάνιση ενός δεκαεφτάχρονου κοριτσιού σε μια μικρή πόλη του Βερμόντ οδηγεί τους αστυνομικούς και τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Ραθ να ερευνήσουν μια σειρά ανάλογων περιστατικών – το ενδιαφέρον του Ραθ ενισχύεται από το γεγονός ότι έχει και ο ίδιος μια κόρη δεκαοχτώ ετών.
Παράλληλα, παλεύει με άλλους δαίμονες, τον δολοφόνο της αδελφής του που αφέθηκε ελεύθερος μετά από χρόνια και επιστρέφει να τον στοιχειώσει…

Tony Parsons «Τιμωρός», Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 360

Μια οικογένεια δολοφονημένη.
Ξημερώματα Πρωτοχρονιάς μια πλούσια οικογένεια πέφτει θύμα δολοφονίας μες στο σπίτι της σ’ έναν καγκελόφραχτο πολυτελή οικισμό. Ο μικρότερος γιος τους έχει εξαφανιστεί.
Ένας ετοιμοθάνατος σίριαλ κίλερ.
Το όπλο του φόνου οδηγεί τον επιθεωρητή Μαξ Γουλφ σε έναν δολοφόνο που πριν από τριάντα χρόνια έγινε γνωστός ως ο Χασάπης.
Όμως ο Χασάπης είναι πλέον μεγάλης ηλικίας και ετοιμοθάνατος;
Μπορεί στ’ αλήθεια να ξαναμπήκε στο παιχνίδι;
Ένα αγόρι αγνοούμενο.
Το μόνο που γνωρίζει με σιγουριά ο Μαξ είναι ότι πρέπει να βρει το παιδί και να σταματήσει τον δολοφόνο πριν καταστρέψει άλλη μια αθώα οικογένεια ή πριν φτάσει στην πόρτα του…

Δοκίμια:

Marc Ferro «Τύφλωση», Μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 536

Γιατί αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα;
Σε μια εποχή όπου η πρόσβαση στην πληροφόρηση είναι πιο εύκολη από ποτέ, σε μια εποχή όπου οι ειδικοί αφθονούν και οι αναλύσεις των γεγονότων εμφανίζονται σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, παρ’ όλα αυτά η λίστα των απρόβλεπτων κοσμοϊστορικών εξελίξεων μεγαλώνει ολοένα.
Η 11η Σεπτεμβρίου, η παγκόσμια οικονομική κρίση, η άνοδος των εξτρεμιστών ισλαμιστών: Καταστάσεις όπου ολόκληρες χώρες, πολιτικοί ηγέτες και απλοί πολίτες δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να δουν την πραγματικότητα κατάματα. Όλοι τους υπέφεραν από διάφορες μορφές τύφλωσης: έλλειψη κρίσης ή γνώσεων, άρνηση, αναξιοπιστία, ψευδαισθήσεις, δογματισμό, αναποφασιστικότητα μπροστά στις τραγωδίες και τις επερχόμενες εξελίξεις.
Θα μπορούσαμε όμως να προβλέψουμε καταστάσεις; Αντιμέτωποι με τα γυρίσματα της Ιστορίας, θα ήταν δυνατόν να οραματιστούμε το αποτέλεσμα, να κατανοήσουμε τις αιτίες ή και να αντιδράσουμε εγκαίρως;
Ο μεγάλος ιστορικός Marc Ferro διερευνά αυτά τα ερωτήματα, αποκρυπτογραφώντας τις αιτίες της ανθρώπινης τύφλωσης. Προτείνει τρόπους για να κατανοήσουμε τον τυχαίο χαρακτήρα της Ιστορίας και για να μάθουμε να βλέπουμε.

Marc Ferro «Τα ταμπού της Ιστορίας», Μετάφραση: Αγλαία Γαλανοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 160

Γιατί, άραγε, αποσιωπάται η σεξουαλικότητα της Ζαν ντ’Αρκ; Πώς πραγματικά πέθανε ο τελευταίος τσάρος; Οι Εβραίοι είναι όλοι τους Σημίτες;
Oι αποσιωπήσεις της Ιστορίας δεν αποτελούν εξίσου Ιστορία;
Ως ταμπού θα μπορούσε να οριστεί ό,τι δεν τολμούμε να διατυπώσουμε κάτω από ορισμένες συνθήκες. Η Ιστορία περιέχει μεγάλο αριθμό αποσιωπήσεων που δεν είναι απόρροια απαγορεύσεων ή λήθης. Η ανίχνευση των ταμπού μάς επιτρέπει να κατανοήσουμε τα άρρητα στους κόλπους των διάφορων κοινωνιών, μέσα από τον τρόπο που παρουσιάζεται η ιστορία τους. Ταμπού θρησκευτικής και πολιτικής προέλευσης αποφεύγουν ερωτήματα που θα μπορούσαν να κλονίσουν τις παγιωμένες αντιλήψεις μας.
Διεισδυτικός, οξυδερκής, προκλητικός, ο Marc Ferro μάς καλεί να διερευνήσουμε ορισμένα από τα πιο επίμονα ταμπού, να τα αναλύσουμε και να κατανοήσουμε τα διακυβεύματα που συγκαλύπτουν, παρακινώντας μας να ξανασκεφτούμε όσα νομίζουμε ότι ξέρουμε.

Φεμινισμός:

Chimamanda Ngozi Adichie «Ας είμαστε όλοι φεμινιστές», Μετάφραση: Μαρία Ξυλούρη, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 56

Τι σημαίνει σήμερα φεμινισμός; Αυτό είναι το ερώτημα στην καρδιά αυτού του βιβλίου. Πρόκειται για ένα προσωπικό δοκίμιο, πειστικό στην επιχειρηματολογία του, που βασίζεται στην ομότιτλη ομιλία της συγγραφέα στο TEDX.
Η συγγραφέας αντλεί στοιχεία από την προσωπική της εμπειρία, στις ΗΠΑ, στην πατρίδα της τη Νιγηρία και αλλού, για να εξηγήσει γιατί το χάσμα των φύλων βλάπτει σοβαρά άντρες και γυναίκες εξίσου.

Βιβλία για παιδιά:

Maxine Trottier «Φτερό στον άνεμο», Εικονογράφηση: Isabelle Arsenault, εκδ. Α.Α.Λιβάνη, σελ. 48

Η Άννα φεύγει από το σπίτι της µε την οικογένειά της και περιπλανιούνται αναζητώντας καλύτερη ζωή.
Μερικές φορές αισθάνεται σαν πουλί που πετά στον Βορρά την άνοιξη και µεταναστεύει στον Νότο το φθινόπωρο.
Άλλες πάλι αισθάνεται σαν λαγός που ζει σε ένα εγκαταλελειµµένο λαγούµι, καθώς η οικογένειά της µετακοµίζει σε κάποιο προσωρινό κατάλυµα.
Τις περισσότερες φορές όµως αναρωτιέται πώς θα ήταν να µένει µόνιµα σε έναν τόπο.

Χρυσάνθη Καραϊσκου «Βάτραχοι», Εικονογράφηση: Νέστρορας Ξουρής, εκδ. Διάπλαση, σελ. 32

Η συγγραφέας Χρυσάνθη Καραΐσκου με απλό τρόπο αλλά με ένα κείμενο γλαφυρό, με ζωηρούς διαλόγους και έξυπνο χιούμορ, μεταφέρει με πολύ όμορφο τρόπο στα παιδιά ένα απ’ τα ωραιότερα έργα του Αριστοφάνη, ενώ ο εικονογράφος Νέστορας Ξουρής το έχει επιμεληθεί με τις έξοχες εικόνες του.
Ο Διόνυσος με τον πιστό του δούλο Ξανθία αποφασίζει να κατέβει στον Άδη για να φέρει πίσω στους ανθρώπους τον Ευριπίδη. Μετά από πολλές περιπέτειες φτάνουν τελικά στον προορισμό τους. Εκεί θα βρεθούν μπροστά σε έναν αγώνα λογομαχίας ανάμεσα στον Ευριπίδη και τον Αισχύλο για το ποιος είναι καλύτερος ποιητής. Ο Διόνυσος ορίζεται κριτής και αποφασίζει να πάρει μαζί του τον νικητή.
Η σειρά Αριστοφάνης Για Παιδιά κυκλοφορεί και στην αγγλική γλώσσα και αποτελεί ένα εξαίρετο εργαλείο για την εκμάθησή της.

Στην ίδια σειρά κυκλοφορούν: Όρνιθες / Eιρήνη / Λυσιστράτη / Πλούτος

Bernard Villiot, Thibalt Prugne «Ο Φυσητής των ονείρων», εκδ. Α.Α.Λιβάνη, σελ. 40

Βόρεια της Βενετίας, στο νησί Μουράνο, που είναι διάσηµο σε όλο τον κόσµο για τους µάστορες της τέχνης του φυσητού γυαλιού, ένας µυστηριώδης φυσητής χάρισε µια νύχτα την ευτυχία σε ένα παιδί κάνοντάς του ένα απίθανο δώρο: µια µπάλα ονείρου. Από τότε, όλα τα παιδιά του νησιού ζητούσαν υπέροχα όνειρα.
Όµως ποιος είναι ο µυστηριώδης φυσητής των ονείρων;

Γιώτα Λιβάνη «Κάτω από τον ίδιο ουρανό», εκδ. Α.Α.Λιβάνη, σελ. 40

Μια µικρή ιστορία για όσους ζουν και αναπνέουν κάτω από τον ίδιο ουρανό.
Σε αυτή τη γη που µας γέννησε και µας µεγάλωσε.
Που µας έµαθε να είµαστε σπουδαίοι, µεγαλόκαρδοι και δυνατοί.
Που µας έµαθε ότι όλοι µαζί µπορούµε να αγγίξουµε το όνειρο.
Που µας δίδαξε την αλληλοβοήθεια και τον σεβασµό.
Που µας έµαθε ότι δεν είµαστε µόνοι ποτέ.

Μαρία Αγγελίδου «Ταξίδια στη Μυθολογία: από τους ανθρώπους στους ήρωες», Εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Παπαδόπουλος, σελ. 64

Οι ήρωες τα βάζουν με θεούς και με δαίμονες, με θηρία και με τέρατα, με τον κόσμο όλο. Οι ήρωες ταξιδεύουν στον Πάνω και στον Κάτω Κόσμο. Οι ήρωες κινδυνεύουν. Μπορεί ν’ αργήσουν, αλλά γυρίζουν πάντα πίσω.

Μαρία Αγγελίδου «Ταξίδια στη Μυθολογία: Κατορθώματα και θαύματα», Εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Παπαδόπουλος, σελ. ΄64

Κατόρθωμα είναι ο κόσμος, Κατόρθωμα και θαύμα. Κατορθώματα των θεών Ο πλούτος κι ο έρωτας. Κατορθώματα των Ανθρώπων η αγάπη και το σωστό και το λάθος. Κατορθώματα, αλλά και θαύματα. Αίνιγμα, τέλος, αίνιγμα μεγάλο η ζωή.

Ζωή Θεοχάρη «Μέλι… με μέλει!», Εικονογράφηση: Μιχάλης Βαλάσογλου, Μαρία Παγκάλου, εκδ. Α.Α.Λιβάνη, σελ. 40

Μια φορά κι έναν καιρό,
σ’ έναν τόπο κάπου εδώ,
είχαν όλα πρασινίσει,
είχαν όλα γλυκανθίσει
κι όµορφα µοσχοµυρίσει.

Μελισσούλες, µελισσάκια,
τόσο δα µικρά εντοµάκια,
πέταγαν ξετρελαµένα
κι απ’ τη φύση µαγεµένα
σ’ έναν όµορφο χορό,
γόνιµο και χαρωπό.

Μια παρέα µε πιτσιρίκους,
ξεχυθήκαν µες στους κήπους
κι όταν χόρτασαν την µπάλα,
είπαν να σταθούν µια στάλα.

Ήπιαν, έφαγαν, χαρήκαν,
µα στων µελισσών
το µάτι µπήκαν,
γιατί κάτι δεν προσέξαν
και σε µπελάδες
όλους µάς µπλέξαν…