Fractal
Home / Σαν σήμερα / 13 Ιουλίου – Nαντίν Γκόρντιμερ
13/07/2017, 11:28 πμ

13 Ιουλίου – Nαντίν Γκόρντιμερ

Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα //

 

 

Η  Nαντίν Γκόρντιμερ που έφυγε σαν σήμερα το 2014, ήταν κορυφαία μεταπολεμική Νοτιοαφρικανή συγγραφέας, πολιτική ακτιβίστρια εναντίον του καθεστώτος του Άπαρτχαϊντ στη χώρα της, και μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου όταν το κόμμα ήταν απαγορευμένο. Βραβεύτηκε με το #Νόμπελ Λογοτεχνίας του 1991.

«Δεν πρόκειται να παρουσιάσω κάποιον σαν άγγελο, μόνο και μόνο επειδή είναι μαύρος.» έχει πει.

 

 

 

Κόρη Εβραίων μεταναστών, Ρωσικής καταγωγής. Γεννήθηκε στο Σπρινγκς, μια πόλη δίπλα στο Γιοχάνεσμπουρκ και πέθανε στον ύπνο της στα 91 της χρόνια. Άρχισε να γράφει από τα εννέα της και στα δεκαπέντε (1937) δημοσίευσε το πρώτο της διήγημα, μια ιστορία για παιδιά. Το 1939 έγραψε το πρώτο της βιβλίο για ενηλίκους. Έγινε διάσημη από τα μυθιστορήματά της, αλλά υπήρξε και σπουδαία διηγηματογράφος, (15 συλλογές διηγημάτων).

Τα έργα της άρχισαν να αναγνωρίζονται για τη λογοτεχνική τους αξία από νωρίς στην καριέρα της. Δέχτηκε το πρώτο της βραβείο το 1961, το οποίο ακολούθησαν πολλά ακόμα με κορυφαίο το Νόμπελ Λογοτεχνίας του 1991, το οποίο της απονεμήθηκε με σκεπτικό πως “μέσα από την υπέροχη επική γραφή της έχει -με τα λόγια του Άλφρεντ Νόμπελ- ωφελήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ανθρωπότητα”

Το 1949 εξέδωσε την πρώτη συλλογή διηγημάτων της με τίτλο «Face to Face» και τον ίδιο χρόνο παντρεύτηκε τον οδοντίατρο Γκέραλντ Γκάβρον, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη. Ακολούθησε η συλλογή διηγημάτων «The Soft Voice of the Serpent» (1952) και το μυθιστόρημα «The Lying Days» (1953). Και στα δύο αυτά βιβλία κυριαρχεί η πειθαρχημένη και χωρίς συναισθηματισμούς τεχνική, που έγινε το κύριο γνώρισμά της. Το 1954 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά με τον έμπορο τέχνης Ράινχολτ Κάσιρερ. Το ζευγάρι απέκτησε ένα γιο κι έζησε μαζί έως το θάνατο του Κάσιρερ το 2001.

Στα έργα της περιγράφει διεξοδικά την αδιάκοπη ένταση ανάμεσα στην προσωπική απομόνωση και την αναπόφευκτη αλλοτρίωση και την προσήλωση στην κοινωνική δικαιοσύνη. Ο αγώνας της για την κατάργηση του απαρτχάιντ της στοίχισε κατ’ επανάληψη τη λογοκρισία των έργων της ή και την πλήρη απαγόρευσή τους στη χώρα της.

Το 1974 έγινε ευρύτερα γνωστή με το μυθιστόρημα «Ο Συντηρητής» («The Conservationist»), που απέσπασε το σημαντικό αγγγλόφωνο λογοτεχνικό βραβείο «Μπούκερ». Το 1991 ήλθε η παγκόσμια αναγνώριση, όταν η Σουηδική Ακαδημία την τίμησε με το βραβείο Νόμπελ για το σύνολο του έργου της, το οποίο της απονεμήθηκε με σκεπτικό πως “μέσα από την υπέροχη επική γραφή της έχει -με τα λόγια του Άλφρεντ Νόμπελ- ωφελήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ανθρωπότητα”

Ο ακτιβισμός της δεν περιορίστηκε στην πάλη κατά του Άπαρτχαϊντ. Έχει αντιταχθεί στη λογοκρισία και τον έλεγχο του κράτους πάνω στην πληροφορία. Αρνήθηκε να επιτρέψει τη μετάδοση των έργων της από την τηλεόραση, καθώς αυτή ελεγχόταν από τη ρατσιστική κυβέρνηση. Ήταν επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Νοτιοαφρικανικής Ομάδας Δράσης Ενάντια στη Λογοκρισία. Ιδρυτικό μέλος του Κογκρέσου Νοτιοαφρικανών Συγγραφέων, και έχει επίσης συμμετάσχει ενεργά στα λογοτεχνικά πράγματα της χώρας της καθώς και σε συναφείς διεθνείς οργανισμούς. Η αντίθεση της Γκόρντιμερ σε κάθε λογής διάκριση έφτασε στο σημείο της άρνησης αποδοχής της υποψηφιότητας για το βραβείο Orange Prize, καθώς αυτό απονέμεται μόνο σε γυναίκες συγγραφείς.

‘Εχει πει:

 

– Δεν υπάρχει καμία ηθική αρχή, όπως εκείνη της θυσίας.

– Η αλήθεια δεν είναι πάντα όμορφη, αλλά η πείνα γι’ αυτήν είναι.

– Ο χρόνος είναι η αλλαγή: μετράμε το πέρασμά του με το πόσα πράγματα αλλάζουν.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top