Fractal
Home / ΜΟΥΣΙΚΗ / Για μια διαφορετική Μυθολογία
19/04/2017, 11:30 πμ

Για μια διαφορετική Μυθολογία

Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος  // *

 

 

[i] Μυθολογία , Μ. Χατζιδάκις

 

Στα χαρακτικά ζούσαν οι πιο αυθεντικές μορφές της ναυτοσύνης. Ο ένας, νεαρός με χορευτικά χέρια, μισός μες στη θάλασσα, μισός κάτω απ’ το φως. Φυσά ξεθυμασμένα και όλα τα σκάφη έχουν για σημείο αναφοράς τους τα πολύχρωμα λαμπιόνια κάποιας προκυμαίας. Και έτσι όπως σμίγει ο ζωγραφισμένος ήλιος με την ολόφωτη γιρλάντα αναβιώνει το πέταγμα του αετού και ένα σωρό λησμονημένες ελευθερίες.

 

Δεν είναι δικός μου,

δεν είναι δικός σου,

Μόν’ είναι του φίλου

που  ‘φυγε για τον απάνω κόσμο

 

Ο καλός άγγελος του κοριτσιού που ερωτεύτηκε κάποιος απ’ τους ναύτες αναδύεται μέσα απ’ τα νερά. Κοιτά ως έφηβος αρχαίος, υπάρχει ως τέτοιος απ’ άκρη σ’ άκρη τη ζωή της. Το κορίτσι θα του προσφέρει μια δάφνη. Είναι ωραία και απέριττη με δυο μελαγχολικά μάτια από λεπτό μελάνι. Αυτός ο άγγελος που γνωρίζει τα υδάτινα μονοπάτια του Βερίγγειου, θα ‘ναι κρίμα όταν γκρεμίσει το κλίτος όταν θα φεύγει μες στις συμφωνίες των εγχόρδων.

 

Γιατί αύριο θα έχεις:

Λίγο αίμα και

πολλή θερμότητα

 

Όμως οι άγγελοι κάποτε φεύγουν. Οι άγγελοι δεν αντέχουν Αλαίν αυτές τις κατακόκκινες νύχτες που βάφουν τη ζωή τους για πάντα. Όλο ντροπή γέρνουν στην άκρη ενός δωματίου όταν ένας φίλος απ’ το Δουβλίνο αποκαλύπτεται μες στην ζεστασιά και μες στην αγάπη. Οι άγγελοι Αλαίν εγκαταλείπουν τις προσευχές, Ανεβαίνουν έναν έναν τους ορόφους, αφήνουν παχυλά τιπς στο λιφτ μπόυ που ονομάζεται Ζεράρ Λορσύ και που ζει εδώ και χρόνια σε κάποιο ποίημα. Κάτι γυρεύουν ν’ αγοράσουν.

 

Στον 2ο ανησυχεί

στον 3ο χαμογελά

Στο 4ο επιθυμεί

Στον 5ο καθυστερεί

Στον 6ο Κανείς

 

 

Τότε οι σκιές έχουν τον πρώτο λόγο. Τότε οι σκιές μπαίνουν απ’ όλα τα φανταστικά παράθυρα μες σε φωνές και διλήμματα. Και με τη φωνή σου που σκεπάζει η βροχή, με τόσα μυστικά, τις μνήμες της θάλασσας σε πρώτο πλάνο, περνάς στην ιστορία. Γίνεσαι μυθολογία και άλλα τόσα πράγματα που οι άνθρωποι φοβούνται και αγαπούν. Γίνεσαι ας πούμε ένα φωτεινό ανάλογο του Χαν Γκρουντέριαν όταν δίχως τίποτε να καταλαβαίνεις ποζάρεις γυμνός. Ένα τελευταίο μοντέλο σ’ αγέννητους πίνακες προτού το ρεύμα σου χαθεί για πάντα, για πάντα.

 

Μικρέ μου Χανς

ανυποψίαστε Γκρουντέριαν

 

Η νύχτα προχωρεί, και ο θεός στα δυο σου μάτια νικημένος πεθαίνει. Κάπου στην πόλη ξεκινάς την τρυφερή σου περιπέτεια. Σε λένε Ρόννυ, Νίκο, Αλέξη, Λορσύ, όπως τότε τ’ αγόρι του ξενοδοχείου που χαμογελούσε προτού βυθιστεί στους έρωτες. Η τύχη σου είναι στ’ άστρα, ποτέ δεν θα την συναντήσεις. Επειδή παιδιά σαν εσένα, για να γίνουν ποιήματα πρέπει να μαρτυρήσουν. Το πρώτο σου μυστικό πνίγηκε στις όχθες του παλιού ποταμού. Ο Κάρλος Πλανκέτ που γνωρίζει απ’ έξω όλες τις πριγκηπικές ιστορίες γυρεύει το τέλος αυτού του παραμυθιού. Ψάχνει πρώτα απ’ όλα στα τραγούδια των λιμανιών που μόνο ως τέτοια ολοκληρώνουν αυτό που θέλω να πω.

 

Αποτέλεσμα εικόνας για Η Μυθολογία του Χατζιδάκι δημοσιεύεται για πρώτη φορά το 1966. Εκδόσεις ΚεραμεικόςΗ Μυθολογία του Χατζιδάκι δημοσιεύεται για πρώτη φορά το 1966. Εκδόσεις Κεραμεικός. Το 1980 η μικρή συλλογή του που ‘χει για θέμα της μια λαϊκή μεταφυσική επανεκδίδεται. Ο Μάνος Χατζιδάκις έχει ήδη κατακτήσει την ελληνική, μουσική σκηνή. Ακουμπώντας σ’ ένα είδος βυζαντινής ανάμνησης μες στην υγρασία της μουσικής του κάνει μύθο τις ταπεινές ζωές. Αυτά τ’ αγόρια μοιάζουν με τους εραστές που συμβιβάζονται με την αλεξανδρινή τους μετριότητα και που απαντήθηκαν στις ταξιδιωτικές λογοτεχνίες. Η σκόνη πάνω στα ρούχα τους κρατά άσβηστο το δαχτυλικό αποτύπωμα ενός σπουδαίου δημιουργού που γύρεψε στους κόλπους της ζωής το θαυμαστό και το πραγματικό. Και μ’ όχημά του τη μουσική θέλησε να φθάσει εγγύτερα στο μέσα αίσθημα της ζωής μας. Ελληνιστής, έχοντας κατακτήσει την ισορροπία μες στην ψυχή του, πατώντας ταυτόχρονα σε δυο μεταιχμιακούς κόσμους, μ’ οριακή τη συναίσθητη του μέτρου. Στους στίχους του γεννιέται η έκπληξη και φτερουγίζει. Τα ποιήματα, που δεν είναι άλλο από δεσμοί ψυχικοί, θα γίνουν τραγούδια, θα συναντήσουν τη μοίρα τους. Ποτέ ξανά οι ζωγραφιές των εσωτερικών, μ’ άνδρες που διαβάζουν και γυναίκες που πλέκουν. Τώρα, οι άνθρωποι θα αισθάνονται, θ’ αναπνέουν, θα υποφέρουν, θα αγαπούν.

 

Και με μια σημαία του έθνους καρφωμένη στην καρδιά φώναζαν ψάχναν να την βρουν, την Μελισσάνθη. Οι ναύτες που θυμάσαι και που ζουν μες στη φαντασία του Μίνου Αργυράκη ξεχύνοντας απ’ τις ολοσκότεινες γειτονιές της μνήμης και του έρωτός μας.

 

 

 

[i]     Τα αποσπάσματα των ποιημάτων που παρεμβάλλονται αντλούνται απ΄την Μυθολογία του Μ. Χατζιδάκι. Όλο το εγχείρημα, ολόκληρη αυτή η δοκιμή και το αίσθημα που επεδίωξε στηρίζεται στην ένταση και τις μεταφορές που γεννούν τα παλιά χαρακτικά των ζωγράφων και οι αυθεντικοί, οι φυσικοί στίχοι του ποιητή.

 

 

 

* Ο Απόστολος Θηβαίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Απασχολείται στον τραπεζικό τομέα. Κείμενά του δημοσιεύονται σε ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά. Γυρεύει εναγωνίως κάτι απ’ τη φωνή του.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top