Fractal
Home / RE-FRACTAL / Πάνω από 300 είδη θηλαστικών και πουλιών και άλλα τόσα μανιταριών εκτίθενται στην Καλαμπάκα – Το μουσείο με την παγκόσμια λάμψη
27/05/2015, 11:41 πμ

Πάνω από 300 είδη θηλαστικών και πουλιών και άλλα τόσα μανιταριών εκτίθενται στην Καλαμπάκα – Το μουσείο με την παγκόσμια λάμψη

Από τη Μαρία Ριτζάλεου //

 

Πηγή: ethnos.gr

 

Ένα σπάνιο, εξαφανισμένο από το 1900 μεταναστευτικό περιστέρι, που ταριχεύτηκε το 1850 στην Αμερική και ανήκε στην κατοχή Βρετανού συλλέκτη, μαζί και μία τουρλίδα της Αλάσκας, ταριχευμένη το 1820, κοσμούν πλέον της προθήκες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων, στην Καλαμπάκα Τρικάλων.

ΜΕΤΑΞΎ των εντυπωσιακών εκθεμάτων είναι και ο κόνδορας των Ανδεων, ένα εντυπωσιακό σε μέγεθος και μορφή πτηνό που απειλείται με εξαφάνιση.

ΜΕΤΑΞΎ των εντυπωσιακών εκθεμάτων είναι και ο κόνδορας των Ανδεων, ένα εντυπωσιακό σε μέγεθος και μορφή πτηνό που απειλείται με εξαφάνιση.

Τα δύο σπάνια πτηνά, μοναδικά εκθέματα σε όλη την Ευρώπη και από τα ελάχιστα «κομμάτια» στην Αμερική, αγοράστηκαν πρόσφατα από συλλέκτες ταριχευμένων ζώων και εμπλουτίζουν το Μουσείο, που φιλοξενεί 300 είδη θηλαστικών και πουλιών, μέσα σε 1.100 τ.μ. μιας παλιάς αποθήκης που ανακατασκευάστηκε.

«Το μεταναστευτικό περιστέρι ήταν είδος της Βόρειας Αμερικής και ίσως το πολυπληθέστερο του κόσμου. Ο πληθυσμός του έφτανε τα 5 δισεκατομμύρια άτομα, αλλά σταδιακά αποδεκατίστηκε και ιδιαίτερα το διάστημα 1870-1900 εξαφανίστηκε. Ενα τελευταίο περιστέρι, θηλυκό, με το όνομα «Μάρθα», πέθανε στον ζωολογικό κήπο του Σινσινάτι στο Οχάιο το 1914», είπε στο «Εθνος» ο διευθυντής του Μουσείου και ένας από τρεις ιδρυτές του, Νίκος Πάλλας.

Οσο για την τουρλίδα της Αλάσκας, ήταν επίσης στο παρελθόν ένα πολυάριθμο είδος, αλλά υπολογίζεται ότι σχεδόν 2 εκατομμύρια πτηνά κάθε χρόνο θηρεύονταν. Το 1981 εντοπίστηκε στο Τέξας ένα σμήνος 23 ατόμων, και αυτή θεωρείται η τελευταία έγκυρη καταγραφή του είδους.

Το μεταναστευτικό περιστέρι

Το μεταναστευτικό περιστέρι

 

Τα επίσημα εγκαίνια του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων έγιναν μόλις το περασμένο Σάββατο, ωστόσο λειτουργεί από τον περασμένο Οκτώβριο και μετρά μια ιστορία… 25 χρόνων. Τότε, τρεις φίλοι, επιχειρηματίες της περιοχής, συνέλαβαν την ιδέα να στήσουν ένα μουσείο με ταριχευμένα θηλαστικά και πουλιά σε φυσικό μέγεθος και ξεκίνησαν να συγκεντρώνουν εκθέματα. Το Μουσείο είναι μια επένδυση περίπου 3 εκατ. ευρώ και σήμερα φιλοξενεί 300 είδη ζώων και άλλα τόσα από μανιτάρια, καθώς μία πτέρυγά του είναι αφιερωμένη στο μανιτάρι.

Τα ζώα παρουσιάζονται μέσα από προσομοιώσεις του φυσικού περιβάλλοντος όπου ζουν και αναπτύσσονται, που έγιναν από Γερμανούς ειδικούς, καθώς δεν υπάρχει ανάλογη τεχνογνωσία στην Ελλάδα, ενώ και πολλά από τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν αγοράστηκαν από το εξωτερικό.

 

Η τουρλίδα της Αλάσκας αποτελεί νέο μέλός της συλλογής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων

Η τουρλίδα της Αλάσκας αποτελεί νέο μέλός της συλλογής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων

 

«Έχουμε ένα Μουσείο που δεν περιορίζεται στην πανίδα της Ελλάδας και της Ευρώπης, αλλά έχει εκθέματα από όλο τον κόσμο, από τα πιο γνωστά, μέχρι τα πιο δυσεύρετα. Πιστεύουμε ότι αυτό προσθέτει κύρος και αξία στο υλικό που προσφέρουμε προς θέαση. Εχουμε παρατηρήσει ότι τα σπάνια πουλιά και θηλαστικά συγκεντρώνουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και οι επισκέπτες ρωτούν να μάθουν περισσότερες λεπτομέρειες γι’ αυτά», μας ανέφερε ο κ. Πάλλας.

Εκτός από το μεταναστευτικό περιστέρι και την τουρλίδα της Αλάσκας, στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων υπάρχει επίσης και ένας κόνδορας των Ανδεων. Το εντυπωσιακό σε μέγεθος και σε μορφή πτηνό είναι απειλούμενο είδος διεθνώς. Συναντάται στην οροσειρά των Ανδεων και στις γειτονικές ακτές του Ειρηνικού και της Νότιας Αμερικής. Προτιμά τα ανοιχτά λιβάδια και τις αλπικές περιοχές με υψόμετρο μέχρι 5.000 μέτρα. Ο αρσενικός κόνδορας έχει μια χαρακτηριστική σκούρα κόκκινη προεξοχή στο μέτωπο. Αποτελεί εθνικό σύμβολο για την Αργεντινή, τη Βολιβία, τη Χιλή, την Κολομβία, τον Ισημερινό και το Περού και παίζει σημαντικό ρόλο στην παράδοση και στη μυθολογία των περιοχών των Ανδεων.

 

Η χιονόγλαυκα
Ενδιαφέρον έχει επίσης η χιονόγλαυκα, μια μεγάλη και δυνατή κουκουβάγια με έντονα κίτρινα μάτια, που αναπαράγεται σε ανοιχτές περιοχές της Αρκτικής τούνδρας στην Αλάσκα και στον Καναδά. Εντυπωσιακός είναι ακόμη ο αγριόκουρκος της Βόρειας Ευρώπης και της Κεντρικής Ασίας, με σπάνια παρουσία και στα δάση της δυτικής Ροδόπης, όπου το χειμώνα τρέφεται με πευκοβελόνες και το καλοκαίρι με έντομα, αλλά και η βουκεφάλα που αναπαράγεται σε λίμνες και ποτάμια των βόρειων δασών της Σκανδιναβίας, της Ρωσίας, του Καναδά και των ΗΠΑ. Στην Ελλάδα η βουκεφάλα συναντάται ως χειμερινός επισκέπτης κυρίως σε λίμνες της Μακεδονίας, χωρίς πάντως αξιοπρόσεχτη παρουσία, λόγω του μικρού πληθυσμού της.

Στην κατηγορία των θηλαστικών, εκτός τα πολύ γνωστά ζώα της ελληνικής πανίδας (ελάφι, ζαρκάδι, αγριόχοιρος, κ.ά.), υπάρχει ακόμη ο γκρίζος λύκος, το πετροκούναβο, ο τραγέλαφος ?η πιο πλατιά εξαπλωμένη αντιλόπη στην υποσαχάρια Αφρική-, το αγκούτι ?ένα τρωκτικό που ζει στη βορειοανατολική Νότια Αμερική, κυρίως στη Βενεζουέλα, τη Γουιάνα, τη Βραζιλία και σε μερικά νησιά της Καραϊβικής-, ο φακόχοιρος ?ένα είδος αγριογούρουνου που ζει στη σαβάνα και στα αραιά δάση της υποσαχάριας Αφρικής και τρέφεται με ρίζες, μούρα, φλοιούς δέντρων, μανιτάρια, έντομα, αβγά πουλιών και νεκρά ζώα – ακόμη και… το κογιότ, το γνωστό κυνοειδές της Βόρειας Αμερικής.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top