Fractal
Home / ΙΣΤΟΡΙΑ / Η απαρχή της Εκστρατείας των Φτωχών Ανθρώπων και το Mule Train (Μέρος B’)
11/03/2015, 4:34 μμ

Η απαρχή της Εκστρατείας των Φτωχών Ανθρώπων και το Mule Train (Μέρος B’)

Από τον Γεώργιο Νικ. Σχορετσανίτη //

 

‘I had a dream’ !

‘I had a dream’ !

 

Ο Αιδεσιμότατος Andrew Young, ένας από τους κύριους συνεργάτες του Λούθερ Κινγκ , θυμήθηκε το ίδιο περιστατικό, κάπως έτσι:

‘…. Περάσαμε χρόνο, ιδίως στη φτωχή μαύρη κοινότητα των βαμβακοκαλλιεργητών στο Marks του Μισισιπή. Το Marks βρισκόταν στην Κομητεία Quitman, τη φτωχότερη στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με την απογραφή του 1960. Οι συνθήκες ήταν πραγματικά τόσο κακές, ώστε ο Μάρτιν έκλαψε όταν είδε πώς ζούσαν οι άνθρωποι. Τότε αποφασίσαμε, και σωστά, ότι από εκεί, από το Marks, έπρεπε να ξεκινήσει η εκστρατεία των φτωχών ανθρώπων. Ένα καραβάνι θα αναχωρούσε, ένα τρένο ή καλύτερα συρμός με μουλάρια (mule train), που ήταν το πρώτο που έφτασε στην Ουάσινγκτον…’.

 

Περιμένοντας με το γιό της, το Mule Train.

Περιμένοντας με το γιό της, το Mule Train.

 

Η ακολουθία λοιπόν αυτή των μουλαριών και των κάρων ξεκίνησε από τη μικρή πόλη Marks, στις 13 Μαΐου 1968. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε ήδη δολοφονηθεί στις 4 Απριλίου του 1968. Κινήθηκε αρχικά ανατολικά κατά μήκος του βόρειου Μισισιπή στην Αλαμπάμα και στη συνέχεια στην Ατλάντα. Το ταξίδι δεν ήταν χωρίς καθυστερήσεις και περιπλοκές και οι διοργανωτές αποφάσισαν κάποια στιγμή να φορτώσουν ολόκληρο τον συρμό των μουλαριών σε ένα τρένο στον σιδηροδρομικό σταθμό της Ατλάντα και από εκεί να το μεταφέρουν στην  Αλεξάνδρεια της Βιρτζίνια, λίγο έξω από την Ουάσιγκτον. Το Mule Train στη συνέχεια ανασυστάθηκε και διέσχισε τον ποταμό Ποτόμακ (Potomac River), μπαίνοντας στην Ουάσινγκτον με μεγαλύτερη δύναμη. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που έφτασαν με το Mule Train έμειναν σε ένα κέντρο Μεθοδιστών έξω από την πόλη, και επιβιβάζονταν σε λεωφορεία για να συμμετάσχουν στις διάφορες διαδηλώσεις της ‘εκστρατείας των φτωχών ανθρώπων’. Κάποιοι άλλοι ενώθηκαν με αυτούς και με εκείνους που ήρθαν από αλλού και έμεναν στην ονομαζόμενη Resurrection City. Η τελευταία ουσιαστικά ήταν μία παραγκούπολη, ένας οικισμός από κόντρα πλακέ, κατασκευές μεταλλικές και από πλαστικά και χαρτόνι. Όταν μερικοί άνθρωποι προσπάθησαν να παραμείνουν εκεί, μετά το πέρας της άδειας που είχαν πάρει, απομακρύνθηκαν διά της βίας, και η πόλη  τους ισοπεδώθηκε. Μετά από κάποιες πρόσθετες διαμαρτυρίες, η εκστρατεία τελείωσε, το SCLC κανόνισε την επιβίβαση όλων σε λεωφορεία για να  επιστρέψουν οι άνθρωποι στα σπίτια τους στον Νότο.

 

Η Lydia McKinnon, δασκάλα σε σχολείο με τραύματα στο πρόσωπο από στρατιώτες επειδή έλαβε μέρος στην οργάνωση της «εκστρατείας των φτωχών», στο Marks του Μισισιπή. Μισισιπή. Μάιος 1968.

Η Lydia McKinnon, δασκάλα σε σχολείο με τραύματα στο πρόσωπο από στρατιώτες επειδή έλαβε μέρος στην οργάνωση της «εκστρατείας των φτωχών», στο Marks του Μισισιπή. Μισισιπή. Μάιος 1968.

 

Κάποιος είπε ότι από όλες τις νότιες πολιτείες, τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα στην πολιτεία του Μισισιπή, τόσο κακά που πολλοί δεν τολμούσαν να επιστρέψουν ακόμα και για κηδείες. Στην ποιητική συλλογή ‘For My People’ της Margaret Walker, υπάρχει ένα ποίημα με τίτλο ‘Delta’. Έχοντας υπόψη όλα τα παραπάνω κάποιος μπορεί να καταλάβει καλύτερα το βαθύτερο νόημα του εν λόγω ποιήματος. Εδώ είναι μερικά αποσπάσματα από το ποίημα που αναφέρεται σε αυτή την κοιλάδα του βαμβακιού και του ζαχαροκάλαμου, όπου, όπως λέει η ποιήτρια, οι μητέρες και οι πατέρες τους δούλευαν πριν από εκείνους. Είχαν την τάση όλοι αυτοί να καλλιεργούν και να συγκεντρώνουν τη συγκομιδή, αλλά όχι για τον εαυτό τους, χωρίς να τολμούν να διεκδικούν τίποτα εκεί όπου κάποια στιγμή θα πεθάνουν και θα μείνουν αιώνια, γεμάτοι από ανεκπλήρωτα όνειρα:

Here in this valley of cotton and cane and banana wharves/we labor./Our mothers and fathers labored before us/here in this low valley…./We tend the crop and gather the harvest/but not for ourselves do we labor,/not for ourselves do we sweat and starve and spend/under these mountains we dare not claim,/here on this earth we dare not claim,/here by the river we dare not claim./Yet we are an age of years in this valley;/yet we are bound til death to this valley./Out of a deep slumber truth rides upon us/and makes us restiess and wakeful/and full of a hundred unfulfilled dreams of today;/our blood eats through the veins with the terrible destruction/of radium in our bones and rebellion in our brains/and we wish no longer to rest.

 

Διαβάστε το Γ΄ Μέρος του αφιερώματος >>

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top