Fractal
Home / ΙΣΤΟΡΙΑ / ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Η απαρχή της Εκστρατείας των Φτωχών Ανθρώπων και το Mule Train (Μέρος Α’)
11/03/2015, 4:48 μμ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Η απαρχή της Εκστρατείας των Φτωχών Ανθρώπων και το Mule Train (Μέρος Α’)

Από τον Γεώργιο Νικ. Σχορετσανίτη //

 

Τον Σεπτέμβριο του 1967, σε μία πόλη της Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, έγινε η συνάντηση κάποιων ισχυρών αφροαμερικανών από το Δέλτα του Μισισιπή, στις οποίες συμμετείχε και η νεαρή δικηγόρος, Marian Wright (αργότερα, Wright-Edelman). Εκείνοι οι άνδρες ήταν περήφανοι και υπεύθυνοι οικογενειάρχες των οποίων η ανεργία είχε άμεση σχέση με τις πολιτικές επιλογές και εφαρμογές της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, με τη συνεργασία πάντοτε των πλούσιων γαιοκτημόνων. Εκείνη η πολιτική αγροτικής εκμετάλλευσης ήταν ιδιαίτερα καταστροφική για την αφροαμερικανική κοινότητα του Νότου, η οποία συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στις μαζικές μεταναστεύσεις στις πόλεις του Βορρά, αν και ήταν ανεπαρκώς εξοπλισμένοι για να ανταπεξέλθουν στην εργασία εκεί, ή στις άλλες απαιτητικές υπηρεσίες.

 

Άλογα και κάρα στο Marks του Μισισιπή. Μάιος του 1968.

Άλογα και κάρα στο Marks του Μισισιπή. Μάιος του 1968.

 

Εκείνοι οι τέσσερις άνδρες αντιπροσώπευαν την κορυφή του παγόβουνου. Και στις αστικές και στις αγροτικές περιοχές, σε όλο τον Νότο, και μάλιστα ακόμα σε ολόκληρο το έθνος, εκατομμύρια άνθρωποι ήταν άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι, λόγω της αλληλεπίδρασης των τοπικών συνθηκών με τις δρομολογημένες μεγαλύτερες θεσμικές ρυθμίσεις. Η Wright προέτρεψε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ να υιοθετήσει μία στρατηγική διαμαρτυριών, καταλήψεων και απεργιών πείνας στην Ουάσιγκτον, στα γραφεία του Υπουργείου Εργασίας. Η ίδια προσπάθησε να τον πείσει να ενθαρρύνει και άλλους θρησκευτικούς ηγέτες και επικεφαλής εργατικών συνδικάτων στις διαμαρτυρίες, τις οποίες θα συνέχιζαν ακόμα κι αν κινδύνευαν με  σύλληψη και φυλάκιση, μέχρις ότου τα προβλήματα της χρόνιας ανεργίας και τα δεινά των φτωχών συζητούνταν σε ευρύτερο εθνικό επίπεδο. Αν και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ δεν ήταν πεπεισμένος ότι η συγκεκριμένη στρατηγική θα ήταν γόνιμη, οι ιδέες που ήρθαν στο τραπέζι και συζητήθηκαν λεπτομερώς στη συνάντηση, έγιναν οι σπόροι για την ιδέα της ‘Εκστρατείας των Φτωχών Ανθρώπων’ τις επόμενες εβδομάδες.

 

Η Joan Carpenter Cashen (1936-1997) από το Χάντσβιλ της Αλαμπάμα, οργάνωσε μία ομάδα γυναικών για να δημιουργήσουν τα καλύμματα των βαγονιών. Marks του Μισισιπή. Μάιος 1968.

Η Joan Carpenter Cashen (1936-1997) από το Χάντσβιλ της Αλαμπάμα, οργάνωσε μία ομάδα γυναικών για να δημιουργήσουν τα καλύμματα των βαγονιών. Marks του Μισισιπή. Μάιος 1968.

 

Από τις δύσκολες και μερικές φορές πικρές εμπειρίες της προηγούμενης εκστρατείες τού SCLC (Southern Christian Leadership Conference), τόσο στον Νότο όσο και στον Βορρά, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ήξερε ότι χρειαζόταν μία ευρεία προσέγγιση όλων των φτωχών της Αμερικής. Η Southern Christian Leadership Conference (SCLC), ήταν μια αφροαμερικανική οργάνωση πολιτικών δικαιωμάτων, στενά συνδεδεμένη με τον πρώτο πρόεδρό της, τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, και η οποία έπαιξε μεγάλο ρόλο στο Κίνημα των Πολιτικών Δικαιωμάτων της Αμερικής. Αρχικά είχε προκαλέσει το έθνος να απορρίψει το φυλετικό και ρατσιστικό διαχωρισμό, και τώρα να διευρύνει το μήνυμά της, μιλώντας ελεύθερα κατά του πολέμου στο Βιετνάμ ενώ, ταυτόχρονα, προσπαθούσε να αφυπνίσει τη συνείδηση ​​του έθνους γύρω από τα βασικά και χρονίζοντα ζητήματα της φτώχειας.

 

Ο Andrew Young, από την οργανωτική επιτροπή του SCLC, βοήθησε στη δημιουργία του Mule Train.

Ο Andrew Young, από την οργανωτική επιτροπή του SCLC, βοήθησε στη δημιουργία του Mule Train.

 

Μέσω της εκπαίδευσης και της κινητοποίησης ήλπιζε να ενδυναμώσει τους φτωχούς ανθρώπους, ώστε να προχωρήσουν σε ένα νέο κοινωνικό κίνημα που θα ξεπερνούσε το φυλετικό πρόβλημα. Ο Κινγκ ανακοίνωσε την εκστρατεία των φτωχών ανθρώπων (Poor People’s Campaign) σε μία ομιλία του την 1η του Δεκέμβρη 1967 και σχεδίαζε να την ξεκινήσει στις αρχές του 1968. Τα στελέχη του SCLC εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα και συναντήθηκαν με φτωχούς ισπανόφωνους, λευκούς Αμερικανούς και αφροαμερικανικές κοινότητες με σκοπό να ζητήσουν την ενεργό συμμετοχή τους. Μετά από την ομιλία του Μαρτίου στο Μέμφις του Τεννεσί, ο Λούθερ Κινγκ, συνοδευόμενος από τον αιδεσιμότατο Ραλφ Αμπερνάθυ (Ralph Abernathy) και άλλους, έφτασε στο Marks, μία εξαθλιωμένη αφροαμερικανική κοινότητα καλλιεργητών βαμβακιού στο Δέλτα του Μισισιπή. Ο Αμπερνάθυ, πολλά χρόνια αργότερα, θυμήθηκε εκείνη την επίσκεψη:

‘Στο Marks του Μισισιπή, θυμάμαι καλά, επισκεφθήκαμε ένα κέντρο ημερήσιας φροντίδας, κι ο Κινγκ ξέσπασε σε δάκρυα. Υπήρχε ένα μήλο, και εκείνοι πήραν αυτό το μήλο και το έκοψαν σε τέσσερα κομμάτια για τους τέσσερις πεινασμένους μαθητές που περίμεναν. Και όταν είδε ότι αυτό ήταν όλο κι όλο που είχαν για το μεσημεριανό τους γεύμα, πραγματικά άρχισε να κλαίει. Τα δάκρυα άρχισαν να τρέχουν στα μάγουλά του και ξεκίνησε να βγει από το δωμάτιο’.

 

Διαβάστε το Β΄ Μέρος του αφιερώματος >>

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top