Fractal

Ο Κωνσταντίνος Μούσσας στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

 

«Τροπικοί Δείκτες». Αισίως το πέμπτο βιβλίο μου και η τρίτη ποιητική συλλογή η οποία μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια που για μια ακόμη φορά στηρίζουν το έργο μου υπομένοντας την σχολαστικότητα και τις αμέτρητες παρατηρήσεις μου.

Ένα ταξίδι ακόμη, ίσως το τελευταίο, στον μακρινό προορισμό της μνήμης.

Το μέσο αυτή την φορά, ήταν οι «τροπικοί δείκτες» της Ελληνικής γλώσσας (θα, να, ας) που χρησιμοποίησα ως διαφορετικά Σημεία Στίξης. Ξεκινώντας με τον παραπλανητικό αυτό τίτλο ένα ποιητικό οδοιπορικό, συγκέντρωσα μετά από αυστηρή επιλογή, εβδομήντα κείμενα από διάφορες ολοκληρωμένες και μη συλλογές, που κατά καιρούς είχαν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά.

Διέφυγα, δραπέτευσα και πάλι από τις κυλιόμενες βεβαιότητες που δεν έχουν απότομες στροφές στο απροσδόκητο.

Δεν ξέρω και ελπίζω να μην ανακαλύψω ποτέ την καταγωγή της ποίησης, όμως εξακολουθώ να εμπιστεύομαι την μοναδική δύναμή της έστω κι αν πολλές φορές αποδεικνύεται διαλυτική. Είναι αυτή- η Αγνώστου Πατρός δύναμη- που μας προσδιορίζει και μας κατευθύνει μυστικά και ανεπαίσθητα ως το τέλος της διαδρομής, με αόρατες συντεταγμένες στη γεωμετρία των ιδεών.

 

Διαιρώ κάθε φορά την απέναντι κάθετη μνήμη

με την προσκείμενη εγκάθετη απουσία

μιας οξείας ανάγκης.

 

Κι όμως κάθε φορά προκύπτει άλλος λόγος

άλλη εφαπτομένη ζωή.

(Τ.Δ σελ.54)

 

 

Γράφοντας αυτό το βιβλίο, ξαναβρήκα παλιούς φίλους, επέστρεψα στην Ιταλία των φοιτητικών μου χρόνων (Νάπολη, Ρώμη, Βενετία), γνώρισα πρόσωπα που έχουν από καιρό φύγει και θα ήταν εντελώς αδύνατο να συναντήσω αν δεν είχε μεσολαβήσει η ιερή τέχνη του Λόγου. Σ’ αυτή την παράδοξη διαδρομή συνάντησα τον ποιητή Γιάννη Κοντό, τον νομπελίστα Joseph Brodsky και τον Antonio Porchia, την Άλκηστη του Ευριπίδη, τον ξεχωριστό Καβάφη, τον Ελύτη, τον επαναστατικό Καρυωτάκη και πολλούς άλλους. Γνώρισα το έργο τους από την αρχή, αυτή τη φορά όχι μελετώντας το αλλά ζώντας καθημερινά μέσα σ’ αυτό και προσπαθώντας με τις λέξεις μου να πλησιάσω έστω και για λίγο την δική τους αλήθεια.

 

Μερικές διαδρομές

οδηγούν σε προσωρινές μονιμότητες.

Σε περιορισμένες αιωνιότητες και σύντομες διάρκειες.

 

Κι όλα αυτά από φόβο

μήπως τις μπερδέψει κανείς

με τις οριστικές επιστροφές.

(Τ.Δ σελ.74)

 

Και πάλι πίσω, με φορτωμένες αποσκευές και μυστικές μνήμες.

Άλλωστε καμιά φορά κι ο προορισμός έχει την ίδια αξία με το ταξίδι. Ίσως πάλι, όταν ταξίδι και προορισμός συμπίπτουν να γεννιέται  το γεγονός της ζωντανής ποίησης.

Γενέθλια λοιπόν και επίλογος είναι οι «Τροπικοί Δείκτες» που ολοκληρώνουν έναν νοητό εκφραστικό κύκλο και μια πορεία επιστροφής στους απροσπέλαστους Ορίζοντες της έκφρασης.

Μια αδύνατη ταύτιση αντιθέτων, η λήθη και η μνήμη μαζί, αντίρροπες αλλά και ίσες δυνάμεις, αλήθειες αποκαλυπτικές και μάταια ψεύδη σε μια συνεχή εσωτερική αναζήτηση:

 

[…] Τόσοι πολλοί άγνωστοι ανάμεσά μου.

Πουθενά πατρίδα και παντού εξορία.
(Τ.Δείκτες σελ.9)

 

Το ταξίδι για τους «Τροπικούς Δείκτες» δεν θα τελειώσει ποτέ. Ήταν ένα τάμα στη τέχνη της ποίησης που έπρεπε να εκπληρωθεί προκειμένου να ελευθερωθώ από το παρελθόν, την απειλή της λήθης και την ανίκητη ανάγκη της μνήμης. Δεν θα υπάρξει Ιθάκη, ούτε και Ιωλκός. Η πορεία αυτή οδηγεί σιωπηλά στο πιο μακρινό σημείο του χρόνου που κάποτε υπήρξε μόνο, ως μάταιη προσδοκία.

 

(Σημεία Στίξης, Αγνώστου Πατρός, Ορίζοντες και Ιωλκός είναι οι τίτλοι των τεσσάρων βιβλίων μου, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Αλεξάνδρεια» και «Δωδώνη»).

 

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο Κωνσταντίνος Μούσσας γεννήθηκε στον Πειραιά, σπούδασε Ιατρική και έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές και μεταφράσεις. Ποιήματα, άρθρα και δοκίμιά του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά λογοτεχνίας και εφημερίδες.

Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, της Φιλολογικής Στέγης Πειραιά, της Εταιρείας Ελλήνων Εικαστικών, της Royal Society of Literature, (London UK), του Icon Italia/Ministero dell’ Istruzione dell’ Università e della Ricerca, της Société européenne des auteurs (Paris-France) και της Società Dante Alighieri (Roma-Italia). Πρόσφατα έγινε τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών και της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη.

Δημοσιευμένα έργα του είναι: Τα που θυμάμαι ξιστορώ (2001), Σημεία στίξης (2015), Ιωλκός (2016), Αγνώστου πατρός (2016) – Βραβείο από τον Όμιλο για την UNESCO, Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος, Ορίζοντες (2016), 3η Ομαδική ποιητική συλλογή (2017).

Αδημοσίευτα έργα με διακρίσεις: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος – Βραβείο Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», Ο «Ηλίθιος» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι – Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, Κατηγορία Δοκίμιο, Ποίηση – Βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού, Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία, 21ος Διαγωνισμός Ποίησης, Δοξαστικόν (ποίηση) – Βραβείο από τον Όμιλο για την UNESCO, Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος.

Επίσης έχει μεταφράσει τα παρακάτω έργα: Ορίζοντες (Marcello Vitale, Orizzonti, ποιητική συλλογή), Τα φώτα του δρόμου (Mario Luzi, Eugenio Montale, Giuseppe Ungaretti, Poesie, δίγλωσση ποιητική συλλογή), Ποιήματα (Eugenio Montale, Quaderno di quattro anni), Ποιήματα (Giuseppe Ungaretti), Ποιήματα (Pier Paolo Pasolini), Ιταλοί ποιητές Ι-IX.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top