Fractal

Ποίηση: Μοναχικοί “αλήτες”

Του Χρήστου Κεραμίδη // *

 

 

f2

Wolf Suschitzky. Ταξίδι στην Ελλάδα του ’60 

 

 

 

Δεν είπαμε την τελευταία λέξη φίλε.

Απομείναμε λίγοι.

Κρατηθήκαμε μακριά απ’ αυτούς που κέρδισαν

αξιώματα

γιατί παινεύτηκαν για τα δικά μας τα κρυμμένα

σημειώματα

 

Το μόνο που καταφέραμε

ήταν να παραμείνουμε τόσα χρόνια νέοι!

Έλα, να φύγουμε απ’ την πόλη

Να φτάσουμε στης Ηπείρου τη μαγική Δωδώνη

-μοναχικοί ‘’αλήτες’’-

σαν εκείνους τους ξυπόλυτους του Δία υποφήτες.

 

Τ’ άγρια περιστέρια να δούμε στους ουρανούς,

με της αιώνιας ομορφιάς τα χρώματα,

αυτά που έσβησαν οι επιτήδειοι

σ’ εκείνα τα χαμένα της νιότης μας λευκώματα.

 

Ερμηνείες και θέληση να κλέψουμε σ’ αυτή την επαφή

με των πανηγυριστών την επίγεια μουσική,

αγγίζοντας δίπλα στα τρεχούμενα νερά των ποταμών

του δίκαιου ιδρώτα μας το τίμιο ψωμί.

 

Κι όμως ακόμα δεν είπαμε την τελευταία λέξη…

 

Έλα, λοιπόν, φίλε, να μεθύσουμε

προτού αποφασίσουμε

για την τελική μας αποχώρηση

 

από την ποιητική μου συλλογή, «Ταξιδευτές»

 

 

* Ο Χρήστος Κεραμίδης γεννήθηκε στην Καβάλα από γονείς πρόσφυγες του Πόντου. Τελείωσε την Αριστοτέλειο Σχολή Υπομηχανικών Θεσσαλονίκης (Μικρό Πολυτεχνείο). Ποιήματά του είχαν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά και έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές: Τους «Ταξιδευτές» (1995), το «Στα πέλαγα του ονείρου» (1996), τους «Δρόμους της βροχής» (1998), την «Τελευταία υπόσχεση» (2001) και «Ο Αύγουστος που περιμένω» (2016) . Οι δύο τελευταίες του ποιητικές συλλογές έχουν εκδοθεί στον Στοχαστή. Είναι παντρεμένος, έχει δύο παιδιά και ζει στην Καβάλα.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top