Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Η παραδείσια ληστεία
22/08/2018, 9:03 πμ

Η παραδείσια ληστεία

Γράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης //

 

Νικολάου Μητροπολίτου Μεσογείας και Λαυρεωτικής «Μνήσθητί μου Κύριε! Ο Άγιος Ληστής του…Παραδείσου», έκδοση Ιερά Μητρόπολις Μεσογαίας Λαυρεωτικής Σπάτα Αττικής, Αθήνα 2018».

 

Ζούμε στον 21ο αιώνα, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την απογείωση των επιστημονικών, τεχνολογικών και παντός είδους ανθρώπινων επιτευγμάτων, ενώ η μετάδοση της γνώσης και της πληροφορίας, χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,  γίνεται με αστραπιαία ταχύτητα. Με τον τρόπο αυτό, ο σύγχρονος άνθρωπος αναζητεί τόσο τα καθημερινά παγκόσμια-εθνικά-τοπικά κοινωνικά γεγονότα με επίκεντρο (δυστυχώς) τη βία όσο και τη λογοτεχνική, φιλοσοφική, οικονομική, πολιτική, αλλά και θεολογική ενημέρωση.

Αυτό το σερφάρισμα στο διαδίκτυο, λοιπόν, μπορεί να οδηγήσει στην ανακάλυψη ενός βιβλίου στο οποίο τέμνονται η βία με τη θεολογία. Ο αναζητητής τότε με έκπληξη αναφωνεί: «Μνήσθητί μου, Κύριε! Ο Άγιος Ληστής του… Παραδείσου». Αυτός είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του Νικολάου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, ο οποίος αναφέρεται στον εκ δεξιών του Ιησού εσταυρωμένο ληστή στον Γολγοθά. Ο Δυσμάς, αυτό το όνομα παραδίδουν οι γραφές (αν και υπάρχουν και άλλες εκδοχές του ονόματος), ήταν ένας Εβραίος κατάδικος που κατά τη διάρκεια του βίου είχε διαπράξει ληστείες, βιασμούς ακόμα και δολοφονίες. Πρόλαβε, όμως, πρόλαβε και μετα-νόησε (αλλαγή νοός). Έστω στο παραπέντε, λίγο πριν πεθάνει, μετά από έναν ολιγόλογο διάλογο με τον Ιησού, πρώτα κατανόησε την θεανθρώπινη ιδιότητά Του και στη συνέχεια, θεία τη χάριτι, ομολόγησε, μετάνιωσε και ζήτησε συγχώρηση για τα σφάλματά του.

Όλα αυτά έγιναν χωρίς καμία διδαχή, χωρίς καμία πρότερη εμπειρία, χωρίς καμία επαφή με τους μαθητές, τους πιστούς και τα θαύματα του Κυρίου. Απλά πίστεψε σ’ Αυτόν. Το εντυπωσιακό ήταν ότι πίστεψε στον Εσταυρωμένο κατά τη στιγμή της απόλυτης αδυναμίας και μοναξιάς Του. Ο αιμόφυρτος, ξέπνοος, ημιθανής και κατακρεουργημένος Ιησούς κοιτούσε τη Μητέρα του, τον αγαπημένο μαθητή Ιωάννη και μερικές ακόμα μαθήτριές Του. Όλοι οι άλλοι είχαν φύγει και στο σταυρό ήταν μόνος.

Όταν το βλέμμα Του στράφηκε στον ληστή, ο οποίος είχε επιτιμήσει τον εξ ευωνύμων εσταυρωμένο κακούργο για τα ειρωνικά του σχόλια περί σωτηρίας, «τρύπησε» την ψυχή του και του μετέδωσε το άρρητο φως Του. Η φράση του ληστή, «Μνήσθητί μου Κύριε εν τη βασιλεία σου» έλαβε την απάντηση, «Αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ’ εμού έση εν τω παραδείσω». Ο ληστής έγινε ο «Άγιος Ληστής» ή ο «Ευγνώμων Ληστής», όπως συνηθίζεται να λέγεται στα εκκλησιαστικά κείμενα και είναι ο πρώτος άνθρωπος που βεβαιωμένα μπήκε στον παράδεισο.

 

 

Η μνήμη του εορτάζεται στις 12 Οκτωβρίου και ο πρώτος Έλληνας που τον «ανακάλυψε» ήταν ο αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραυτόπουλος, ο οποίος ίδρυσε το 2014 το πρώτο ναϋδριο  προς τιμήν του στην Ορθόδοξη Ιεραποστολική Φιλόπτωχη Αδελφότητα  «Η Οσία Ξένη», στη Θεσσαλονίκη. Ο αρχιμανδρίτης Γερβάσιος, μετά από 35 χρόνια διακονίας στην «κλειστή απαξιωμένη από τον «κόσμο» κοινωνία των κρατουμένων» ολόκληρου του κόσμου, τον όρισε προστάτη άγιο. Την ίδια χρονιά ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος ίδρυσε τον ναό του «Ευγνώμονος Ληστού» στην Κερατέα Αττικής.

Στο παρόν πόνημα, το οποίο περιλαμβάνει απολυτίκια, ακολουθίες, ζωγραφικές απεικονίσεις και το βίο του αγίου, ο συγγραφέας με λόγο απλό, κατανοητό  διδάσκει τον αναγνώστη ότι αν και ο βίος του Αγίου Ληστού ήταν εξαιρετικά σύντομος, καθώς δεν πρόλαβε να ζήσει όπως οι άλλοι άγιοι, εντούτοις αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση η πίστη του και η μετάνοιά του. Επίσης, αποτελεί σύμβολο ελπίδας για όλους εμάς τους αμαρτωλούς, διότι αποκαλύπτει το άπειρο έλεος του Κυρίου.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top