Fractal

Μίλτος Πασχαλίδης. 20 χρόνια μόνο μουσική.

Από τον Γιάννη Παναγόπουλο //

 

miltos_08

 

Μέρες τώρα, εκείνο που τον απασχολεί περισσότερο είναι να ρυθμίσει τα ποσοστά της ανυπομονησίας του. Δεν έχει άλλη λύση. Πρέπει να περιμένει ως την Παρασκευή 5 Ιουνίου.  Ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης κλείνει είκοσι χρόνια παρουσίας στο ελληνικό τραγούδι. Θέλει να δώσει και να πάρει τη βραδιά που θα γιορτάσει τα μουσικά του γενέθλια, με μεγάλη συναυλία στο Θέατρο Βράχων, όσα περισσότερα μπορεί. Θέλει να πει «ευχαριστώ» σε όλους εκείνους που εδώ και δύο δεκαετίες του δίνουν τη δυνατότητα να αναπνέει εντός μουσικής. Στη – για τη φετινή χρονιά – μεγαλύτερη βραδιά του Μιλτιάδη Πασχαλίδη, από σκηνής, τις ευχές τους θα δώσουν άνθρωποι που μοιράστηκαν μεγάλα και μικρά καλλιτεχνικά «κάτι» μαζί του. Η συνέντευξη που μας έδωσε σ’ αυτή την πορεία, άλλωστε, κινείται.

 

 

-Πολλοί λέμε “μοιάζει σαν χτες”…..τότε που ήμασταν σχολείο ή ……τότε που κάναμε πρώτη φορά έρωτα….ή τότε που αγοράσαμε τον πρώτο δίσκο βινυλίου της ζωής μας. Σε σένα “μοιάζει σαν χτες” η μέρα που μπήκες στο τραγούδι;

Ειλικρινά, δεν μπορώ να ορίσω ποια ήταν η πρώτη μέρα. Η πρώτη εποχή είχε τη γοητεία του άγνωστου και τη λαχτάρα του πειραματισμού και της πυρετώδους δημιουργικότητας.

 

-Θέλεις να θυμηθείς ένα σημείο της πορείας σου που δεν θα ξεχάσεις ποτέ; Πες μας ένα…

Δε θα ξεχάσω τον Μητροπάνο να έρχεται κατευθείαν απ’ το νοσοκομείο στο Θέατρο Βράχων Βύρωνα, την 1Η Σεπτέμβρη 2005 για να πει τις «Πεθαμένες Καλησπέρες» στη γιορτή για τα δέκα χρόνια μου στη δισκογραφία. Ήρθε, τραγούδησε και επέστρεψε στο νοσοκομείο. Χωρίς να αντιληφθεί κανείς το παραμικρό.

 

-Την παραγωγή στο άλμπουμ “Παραμύθι με λυπημένο τέλος” υπέγραψε ο Μάνος Ξυδούς. Τι μπορούμε να πούμε για την συνεργασία σας;

Αν δεν βρισκόταν ο Μάνος στη ζωή μου το 1993, πιθανόν σήμερα να έκανα άλλη εργασία..

 

-Μπορεί ο κατάλογος να είναι ατελείωτος, όμως αυτή την στιγμή, τώρα, ποιος είναι εκείνος ο άνθρωπος της μουσικής που θα ονόμαζες “βασική” επιρροή σου;

Δε μας φτάνει ο χώρος. Στην Ελλάδα σίγουρα η δημοτική μουσική, ο Μαρκόπουλος, ο Λοΐζος, ο Μικρούτσικος και όλοι οι τραγουδοποιοί, παλαιότεροι και σύγχρονοί μου.

 

-Η εποχή μάς βρίσκει “γονατισμένους” από δεκάδες προβλήματα. Ποιος μπορεί – πρέπει να είναι ο ρόλος του Έλληνα δημιουργού μουσικής στην εποχή μας;

Καθόλου διαφορετικός από εκείνον του υδραυλικού, του οικοδόμου και του τσαγκάρη… Να κάνει καλά τη δουλειά του.

 

-Που “ζει” το νέο στην ελληνική μουσική σήμερα;

Στα ωραία καινούρια τραγούδια. Αδιάφορο αν γράφονται από νέους ή παλιούς.

 

-Υπάρχει κάποιο κομμάτι σου που θεωρείς πως αδίκησες ;

Όλο τον δίσκο «Ψωμί κι εφημερίδα».

 

-Ποιο είναι το τραγούδι που ακούς ξανά και ξανά και ξανά το τελευταίο διάστημα;

Το cd «Ψαρόσουπα» του Λεμπέση και της Ερωφίλης. Η κόρη μου δε λέει να το βγάλει απ’ το cd-player του αυτοκινήτου.

 

-Τι είναι σκηνή;

Τα πάντα και τίποτα. Από Stair way to heaven μέχρι κινούμενη άμμος.

 

-Τι είναι ο Θάνος Μικρούτσικος για την σύγχρονη ελληνική μουσική;

Ίσως ο τελευταίος ενεργός μεγάλος συνθέτης.

 

-Και τι ήταν ο Δημήτρης Μητροπάνος;

Δωρικός κίονας.

 

-Ποιο είναι αυτό που σε απασχολεί περισσότερο αυτή τη στιγμή και αφορά τη συναυλία της 5ης Ιουνίου;

Δεν με απασχολεί κάτι συγκεκριμένο. Απλώς προσπαθώ να ελέγξω την ανυπομονησία μου…

 

20 Χρόνια Μίλτος Πασχαλίδης «Ό,τι Αγαπάς Δεν Τελειώνει»
Θέατρο Βράχων, 5 Ιουνίου 2015

 

Για μαθηματικός ξεκίνησε αλλά τελικά τον κέρδισε η μουσική για τα καλά και έτσι φέτος ο Μίλτος Πασχαλίδης συμπληρώνει αισίως 20 συνεχή χρόνια προσωπικής δισκογραφίας.
Ενα τέτοιο γεγονός δεν μπορεί παρά να γιορταστεί με τον πιο αυτονόητο για έναν μουσικό τρόπο: μία μεγάλη συναυλία με καλεσμένους φίλους και συνοδοιπόρους.
Στις 5 Ιουνίου, το Θέατρο Βράχων θα μεταμορφωθεί σε ένα μεγάλο μπαλκόνι, για να χωρέσει φίλους εγκάρδιους κι αγαπημένους. Όλους όσοι συμπορεύτηκαν και τραγούδησαν μαζί κάποιες νότες και λόγια από τα τραγούδια αυτής της εισκοσαετίας.
Αυτό που φέρνει μαζί της η πρώτη εικοσαετία είναι μία σειρά από σπουδαίες μπαλάντες – κάποιες πιο ηλεκτρισμένες –, μερικά δυνατά λαϊκά που εξέφρασαν το μη προφανές και τίτλοι που αποτέλεσαν τη μουσική υπόκρουση μίας μεθυσμένης πορείας: Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος, Κακές συνήθειες, Παραμύθι με Λυπημένο τέλος, Στα είπα όλα, Τα μπλουζ της άγριας νιότης, Ηράκλειο – Καλαμάτα, Απουσία, Σου τηλεφωνώ, Βυθισμένες άγκυρες.
Καλεσμένοι στη γιορτή ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Φίλιππος Πλιάτσικας, ο Μπάμπης Στόκας, η Γιώτα Νέγκα, ο Νότης Μαυρουδής και η  Μιρέλα Πάχου.
Οσο ηχηρές οι παρουσίες άλλο τόσο και οι απουσίες των φίλων: Δημήτρης Μητροπάνος, Αλκης Αλκαίος, Μάνος Ξυδούς, Μάριος Τόκας. Θα είναι κι αυτοί παρόντες μέσα απ τα τραγούδια τους.
«Τα χρόνια, από μόνα τους, ίσως και να μην έχουν σημασία. Σημασία έχει με ποιους τα μοιράζεσαι».
Μίλτος Πασχαλίδης

Συμμετέχουν οι μουσικοί: ΜΙΡΕΛΑ ΠΑΧΟΥ – Πιάνο, ακορντεόν, ΘΥΜΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ – Πνευστά, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ – Κιθάρες, ΠΑΡΙΣ ΠΕΡΥΣΙΝΑΚΗΣ – Λύρα, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΥΤΑΦΗΣ – Μπάσο, ΗΛΙΑΣ ΔΟΥΜΑΝΗΣ – Τύμπανα, ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ – Κρουστά
Ηχοληψία: ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΟΣ, ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΚΟΛΕΝΤΣΗΣ Φωτισμοί: ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΠΡΑΤΣΗΣ
Παραγωγή: STRAY MUSIC
Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015
Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη
Έναρξη 21.00
Εισιτήρια 12€
Προπώληση 10€
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: viva.gr Ταμεία Θεάτρου Βράχων, Public, Παπασωτηρίου, Seven Spots, IANOS, RELOAD, Media Markt.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top