Διήγημα: “Μία παρά τέταρτο”
Της Καρίνας Βέρδη // *
Έτρεχε λαχανιασμένη να πάρει το παιδί απ’ το σχολείο. Η μέρα δεν τα χωρούσε όλα. Έπρεπε να ’χει σαράντα οχτώ ώρες. Οι δρόμοι είχαν αποκλειστεί απ’ την απεργία κι έτσι έκανε κύκλους μέχρι να βρει θέση παρκαρίσματος .
Εντελώς τυχαία έπεσε πάνω του. Στον άντρα που της είχε κλέψει τη μισή ζωή και τη μισή εμπιστοσύνη στον εαυτό της. Αυτός ήταν φορτωμένος με πράγματα, χάρακες, τελάρα, ήταν καθηγητής στη Σχολή Καλών τεχνών.
Πλησίαζε. Δεν μπορούσε να τον αποφύγει. Το παιδί περίμενε. Αν καθυστερούσε και με τα πόδια πηγαίνοντας από άλλο δρόμο, θα έφευγαν οι συμμαθητές με τις μανάδες τους και θα ‘μενε μόνο. Οι φωνές των απεργών που πλησίαζαν όλο και δυνάμωναν. Στον αέρα άρχισε να μυρίζει κάτι σαν καμένο.
Πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε, ώσπου διασταυρώθηκαν. Μια εσωτερική τρεμούλα αντικαταστάθηκε από μια εγρήγορση. Έφτασε απέναντί του.
Αυτός, πάντα με υπερβολική αυτοπεποίθηση, παρά την υπερφορτωμένη εικόνα του, την χαιρέτησε με ένα ανεξιχνίαστο μειδίαμα σαν της Τζοκόντα ,που παλιότερα θα την τρέλαινε.
Οι φωνές δυνάμωναν. Στον ουρανό έσκασε μια κροτίδα. Εκείνος για δύο δευτερόλεπτα φαίνεται να έχασε την κυριαρχία του και τού ‘πεσε μια τσάντα.
Από μέσα ξεπετάχτηκε ένα μπαλόνι με γεωμετρικά σχήματα, το οποίο πέταξε ψηλά, πριν προλάβει να αφήσει τα υπόλοιπα πράγματα και να το κυνηγήσει.
Τ βρήκε το χρόνο να αναπνεύσει με μια μεγάλη, μια τεράστια αναπνοή, που ξεπέρασε κι αυτόν, και το μειδίαμά του και το παρελθόν.
Τον προσπέρασε και πήγε γρήγορα στο παιδί που το ‘βλέπε σαν πολύχρωμο φάρο από μακριά να την περιμένει.
*Η Καρίνα Βέρδη έχει σπουδάσει σκηνοθεσία κινηματογράφου στην Αθήνα και συνεχίζει τις σπουδές της στο ανοιχτό πανεπιστήμιο, τμήμα Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Εργάζεται στο θέατρο και στο ραδιόφωνο, ενώ ασχολείται και με τη στιχουργική . Έχει δημοσιεύσει ποίηση και διηγήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά και ιστολόγια, ενώ το μικροδιήγημά «Νονά» απέσπασε το Γ΄ βραβείο στον διεθνή λογοτεχνικό διαγωνισμό που έλαβε χώρα στη Λαμία, τον Οκτώβριο του 2016 και εκδόθηκε με άλλα βραβευθέντα. Συμμετέχει ενεργά σε ομάδες ποίησης, σε δημόσιες αναγνώσεις και performances. To διήγημά της «Γάλλοι Ποιητές» διασκευάστηκε και θα ανέβει στο θέατρο Παραμυθίας. Διατηρεί μόνιμη στήλη στο περιοδικό Κύμα.
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποια ήταν η Αριάγνη
Γράφει η Γιόλα Πετρίτση // Στρατής Τσίρκας «Αριάγνη» // 2 – Ακυβέρνητες Πολιτείες, εκδόσεις Κέδρος Ο Συγγραφέας σ’ αυτό το δεύτερο βιβλίο του, «ακυβέρνητες πολιτείες», δίνει τον τίτλο «Αριάγνη». Ποια είναι όμως αυτή η Αριάγνη και γιατί ο
Περισσότερα -
Μικρές στάχτες και μεγάλες φωτιές
Γράφει η Μάριον Χωρεάνθη // ΙΣΧΥΡΗ ΕΛΞΗ (LITTLE ASHES, 2008) Σενάριο: Φιλίπα Γκόσλετ – Σκηνοθεσία: Πολ Μόρισον “Μικρές στάχτες” (κατά λέξη μετάφραση του αγγλικού τίτλου της ταινίας, Little Ashes) είναι η απόδοση της ισπανικής ονομασίας –Cenicitas– ενός
Περισσότερα -
Διήγημα: Με τον χειμώνα της ψυχής μας
της Μαρίας Λιάκου // * Σε ένα ντουλάπι της κουζίνας, πίσω-πίσω, είχε τοποθετήσει η γιαγιά μου βαζάκια με γλυκά και μαρμελάδες. Όλα είχαν ετικέτες αυτές τις μπλε των σχολικών τετραδίων. Κυδώνι, βύσσινο, κεράσι , βερίκοκο, κολοκύθα, σύκο, δαμάσκηνο, καρυδάκι
Περισσότερα -
Το τέλος της αθωότητας
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Ο τάφος του διαόλου», Ζαχαρίας Στουφής , εκδ. ΑΩ «Οι καμινάδες και οι στέρνες ήταν οι μαύρες πύλες της παιδικής μου ηλικίας που με οδηγούσαν στον Θεό και τον Άδη». Ο ζακυνθινός ποιητής
Περισσότερα -
Η Λούσυ στα χνάρια της Πολυάννας
Της Σοφίας Διονυσοπούλου // Eliszabeth Strout «Το όνομά μου είναι Λούσυ Μπάρτον» Μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Εκδόσεις Άγρα 2019, Σελ. 182 Σκέψεις ατάκτως ερριμένες, χωρίς τη δύναμη των συνειρμών, εικόνες τυχαία τοποθετημένες, κεφάλαια που τα περισσότερα θα μπορούσαν να
Περισσότερα -
Οι χίλιες και μια νύχτες της Μαρίας Σούμπερτ
Γράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης // Μαρία Σούμπερτ «Πριν το πέρασμα», Εκδόσεις Διάπλαση Η Μαρία Σούμπερτ, μια νέα συγγραφέας με πολλά βιβλία στο ενεργητικό της, τόσο στη λογοτεχνία ενηλίκων όσο και στα παιδικά, υπογράφει ένα βιβλίο που κινείται μεταξύ
Περισσότερα -
Ποίημα: “Σπιτάκι ξύλινο”
Γράφει η Χρυσάνθη Β. Καραούλη // “Σπιτάκι ξύλινο” Ένα σπιτάκι ξύλινο θα ’θελα ν’ αποκτήσω Σ’ ενός βουνού την αγκαλιά, μονάχη μου να ζήσω ζεστή φωλιά… μια κάμαρα, αγάπη για θεμέλιο να’ χει ουράνια σκεπή, του
Περισσότερα
