Fractal
Home / Κριτική θεάτρου / Μια υπαρξιακή κωμωδία, «Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί»
04/02/2015, 5:21 μμ

Μια υπαρξιακή κωμωδία, «Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί»

Της Αντιγόνης Καράλη //

 

makis_anna_vag

 

Ζουν στην αυλή του Κλαύδιου, του πατριού και θείου του Άμλετ, που σφετερίζεται τον θρόνο της Δανίας. Συμβατικοί και παραγκωνισμένοι μέσα στο σαιξπηρικό δράμα, οι ήρωες αυτοί έρχονται πρώτη φορά στο προσκήνιο και μας καλούν να παρακολουθήσουμε τα πάθη του νεαρού Άμλετ μέσα από τα δικά τους μάτια, με όχημα την υπαρξιακή κωμωδία του Τομ Στόπαρντ, «Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί». Το αριστούργημα του Βρετανού συγγραφέα παρουσιάζεται στο θέατρο «Επί Κολωνώ», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά και με τους Γεράσιμο Γεννατά και Γιώργο Παπαπαύλου στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Ο Στόπαρντ βάζει στο φόντο τις «μεγάλες» προσωπικότητες του σαιξπηρικού αριστουργήματος, τον Κλαύδιο, τη Γερτρούδη, την Οφηλία κ.λπ. και καθιστά πρωταγωνιστές δύο φίλους του Άμλετ από το πανεπιστήμιο, δύο απλούς «καθημερινούς» ανθρώπους της διπλανής πόρτας, το Ρόζενκραντζ και τον Γκίλντενστερν. Οι ήρωες αυτοί έρχονται πρώτη φορά στο προσκήνιο και μας καλούν να παρακολουθήσουμε τα πάθη του νεαρού Άμλετ μέσα από τα δικά τους μάτια. Με σύντομες εμφανίσεις των μεγάλων χαρακτήρων του έργου και προσπαθώντας να ενώσουν αδέξια τα θραύσματα από τις σκηνές του πρωτοτύπου, οι δύο πρωταγωνιστές μπορεί να βρίσκονται σε σύγχυση για την ακριβή πρόοδο των γεγονότων, αλλά δε το βάζουν κάτω. Μόνοι τους προσπαθούν να κατανοήσουν τις αιτίες των πραγμάτων και να υπάρξουν σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί το τυχαίο, η ίντριγκα και το αίμα. Απέναντι στην παντοδυναμία του παλατιού εκείνοι επιστρατεύουν το παιχνίδι, το χιούμορ, την επιστήμη, τη φιλοσοφία, την τέχνη και τελικά την ίδια την υποκριτική, καταστρώνοντας – μες στην παράξενη περιπέτειά τους – ένα νέο θέατρο εν θεάτρω με τη βοήθεια ενός περιπλανώμενου θιάσου.

 

roz 1

 

Στην ανάγνωση της τραγικής αυτής κωμωδίας από τον Δημήτρη Μυλωνά, η οποία θεωρείται ίσως η καλύτερη βρετανική κωμωδία του 20ού αιώνα, παρακολουθούμε τον Ρόζενκραντζ και τον Γκίλντερστερν, «κλεισμένους μέχρι εκείνη τη στιγμή στη ρουτίνα του μικρόκοσμού τους, με ξεναγό τώρα έναν παράξενο θίασο, να οδηγούνται στον έξω κόσμο και κατ’ επέκταση στη γνώση και την ενηλικίωση. Στον θίασο ενσαρκώνεται όλη η δύναμη του θεάτρου ως ένα παιχνίδι, άλλοτε αθώο και αστείο, άλλοτε σκοτεινό, που μπορεί και συμπυκνώνει εμπειρίες και νοήματα και γίνεται φορέας γνώσης και αυτογνωσίας, καμιά φορά περισσότερο “αληθινής” και από την ίδια τη ζωή» εξηγεί ο σκηνοθέτης. Οι πρωταγωνιστές προσπαθούν να υπάρξουν και να καταλάβουν έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η «ίντριγκα της εξουσίας, το τυχαίο και το αίμα. Πολλές φορές συνθλίβονται, όμως δεν το βάζουν κάτω: επιστρατεύουν το παιχνίδι, το χιούμορ, την επιστήμη, τη φιλοσοφία και, τελικά, την ίδια την υποκριτική, καταστρώνοντας υπό την καθοδήγηση του θιάσου ένα νέο θέατρο εν θεάτρω όπου θα ξαναπαίξουν τον Αμλετ σε μια προσπάθεια να δαμάσουν το τυχαίο, να ξεγελάσουν τον θάνατο και τελικά να κατανοήσουν τον εαυτό τους και τον κόσμο».

Πρόκειται για μια κωμωδία με «έντονο προβληματισμό, ένα κλείσιμο του ματιού στον φόβο του θανάτου, μια ελεγεία στη δύναμη που όλοι κρύβουμε μέσα μας, δύναμη που μπορεί να μας οδηγήσει σε ανεξερεύνητα μονοπάτια. Ακριβώς αυτό ήταν που με ιντρίγκαρε: να δείξω μέσα από αυτό το σπουδαίο κείμενο ότι ο καθημερινός άνθρωπος έχει τη δύναμη να βγει από το καβούκι του, να ελευθερωθεί από τους φόβους που τον κρατάνε πίσω και, τελικά, να γίνει πρωταγωνιστής τόσο της προσωπικής όσο και της κοινωνικής πραγματικότητας που τον περιβάλλει» τονίζει ο Δημήτρης Μυλωνάς. «Για μένα ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν δεν είναι νεκροί. Μόλις τώρα γεννήθηκαν!» λέει ο Γκίλντενστερν της παράστασης, Γεράσιμος Γεννατάς. «Κωμικό» για τον ίδιο αποτελεί «ό,τι σε αφήνει εκτεθειμένο, ό,τι σε αφήνει αφύλαχτο. Κωμικό είναι η επίσκεψη του απροσδόκητου, υπογραμμίζει. «Η έκθεση, το απροσδόκητο και το να είσαι αφύλαχτος είναι στοιχεία της ζωής και, μάλιστα, στοιχεία που κάνουν τη ζωή γοητευτική, σαν μια ωραία βόλτα με φίλους. Αυτό νομίζω είναι και η παράστασή μας, μια αστεία, κωμική και γοητευτική θεατρική βόλτα με φίλους».

 

Η ταυτότητα της παράστασης:

«Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί» του Τομ Στόπαρντ. Μετάφραση: Ηλίας Ακριβόπουλος .Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυλωνάς. Επιμ. μετάφρασης – Δραμ/ργική επεξεργασία: Δημήτρης Μυλωνάς & Άννα Ελεφάντη. Σκηνικά – Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα.Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα.Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης.Επιμέλεια κίνησης: Θάλεια Δήτσα. Παίζουν:Γκίλντενστερν: Γεράσιμος Γεννάτας. Ρόζενκραντζ: Γιώργος Παπαπαύλου. Θίασος: Θοδωρής Σκυφτούλης, Άννα Ελεφάντη, Σπύρος Χατζηαγγελάκης. Στο θέατρο «Επί Κολωνώ» (Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94 – Κολωνός / 210.51.38.067).

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top