Fractal

«Μια φορά κι έναν καιρό»

της Βασιλικής Καμαριώτου // *

 

fr

 

Είναι το μεγάλο σου όνειρο. Το ουτοπικό στοιχείο της ζωής σου που ποτέ δε φτάνεις αλλά πάντοτε ακολουθείς. Επεσήμανες πως προσπέρασαν οι στιγμές και πέρασαν οι μέρες και ακόμα προστίθενται κι άλλες. Η κάθε μια στοιβάζεται επάνω στο εικοσιτετράωρο της άλλης και η μάζα τους καταπλακώνει όλο και περισσότερο το άυλο σύννεφο. Διότι το όνειρο, ανάμνηση έγινε. Μια μπορντό νοσταλγική θύμηση με γλυκόξινη γεύση…

Υπάρχουν παραμύθια που οι δράκοι δεν εμφανίζονται στις σελίδες, ούτε τελειώνουν με πριγκιπικούς γάμους. Το χαρούμενο τέλος πρέπει να το ανακαλύψεις μόνος σου. Όταν το παραμύθι γίνεται η ίδια η πραγματικότητα και η πραγματικότητα το σκηνικό της ονειρικής ιστορίας, όλα μεταβάλλουν την όψη τους. Και πόση πολλή θλίψη προκαλεί η τελεία που κάποτε αναγκάζεται να εισβάλει στην υπόθεση! Αυτή η τελεία που γίνεται βράχος απροσπέλαστος για να αγναντεύεις πανοραμικά τα συναισθήματα που πέταξαν. Έπειτα από την τελεία, που είναι ό,τι πια σου απέμενε, εύχεσαι ν’ αρχίσει εκ νέου η ίδια πρόταση ή μια καινούρια, ώστε στην ιστορία που έπεται, το τέλος να έρθει εκατομμύρια χρόνια μετά, τότε που τα δύο σώματα θα έχουν ενωθεί κάτω από των φιλιών τα δέντρα…

 

* Ονομάζομαι Βασιλική Καμαριώτου. Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη τον Δεκέμβριο του 1995 και συνεχίζω να κατοικώ εκεί, ούσα φοιτήτρια πλέον σε οικονομική σχολή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Με τη συγγραφή ασχολούμαι ερασιτεχνικά τα τελευταία έτη, καθώς αποτελεί ένα ευχάριστο ταξίδι έξω από τα πλαίσια της καθημερινότητας.

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top