Fractal

Ένα ποίημα για αντίo

Γράφει ο Mένιππος Duncan // *

 

fb

 

Άνοιξις μυρουδιά

και χρώμα θανάτου.

 

Η πένθιμη καμπάνα

θυμίζει τη φυγή σου·

στενάχωρη, λιτή, διακριτική

– ξένη – στον τρόπο

ύπαρξής σου.

***

Σαν επανάσταση που

πνίγηκε στο αίμα,

η ζωή,

σαν καταδίκη που

επιβλήθηκε στη γέννα.

 

Σε λησμονώ, σε αφουγκράζομαι, σε νιώθω.

 

Μες τη ρουτίνα τιθασσεύω το λυγμό,

και οι σκοτούρες βάζουν στη σκέψη χαλινάρια.

 

Πάλι πλανεύοντας το νου πως είσαι εδώ,

αποκοιμιέμαι στα δικά σου μαξιλάρια.

 

 

Το ποίημα αφιερώνεται ως φόρος τιμής στη μνήμη του πατέρα, φίλου και συντρόφου Εμμανουήλ Μπισισίδη (1945 – 2016) ο οποίος αποτέλεσε παρουσία έντονη αλλά έφυγε διακριτικά ένα ανοιξιάτικο πρωϊνό. Θιασώτης της ρήσης «ζήσε έντονα, πέθανε νέος», θα συνεχίσει να υπάρχει μέσω των αναμνήσεών μας.

 

 

Ο Menippos Duncan ζει στην Αθήνα. Στη καθημερινότητα του ασχολείται, εν μέρει λόγω τυχαιότητας και εν μέρει λόγω διαστροφής, με τα οικονομικά. Στον προσωπικό του χρόνο στοχάζεται, γράφει ποίηση, αρθρογραφεί, διαβάζει και γεύεται τους καρπούς των αμπελώνων.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top