Fractal

Μέμνησο

Γράφει [και ζει] η Μαίρη Πετρούλια //

 

«….την μνήμη όπου και την αγγίξεις πονεί!» Γ. Σεφέρης

 

mm1

 

Μπροστά στο τζάκι μου τα βραδιά βλέπω μορφές, φίλους και συμμαθητές σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από…. τότε! Περνούν όλοι από μπροστά μου σαν κινηματογραφική ταινία, έτσι όπως τους γνώρισα, άλλους  σκυθρωπούς, άλλους χαρούμενους! Γυρίζω τον χρόνο σε μια άλλη εποχή, τόσο οικία, τόσο αγαπητή αλλά και οριστικά ξεπερασμένη.

Ξαναγυρίζω στα χρόνια της ξέγνοιαστης εφηβείας  που τα κορμιά μας ήταν στητά σαν λαμπάδες, τα πρόσωπα μας σαν χαρτί, τα κεφάλια μας σκεπασμένα από πλούσια μαύρα μαλλιά.

 

mm2

 

Στέκομαι, νοερά όρθια, μεταλλαγμένη σε έφηβη και βλέπω μπροστά μου το παλιό μας σπίτι με τα κόκκινα κεραμίδια με τη εξώπορτα του και το κοντεμίρι από μέσα. Άνοιξα και πέρασα το κατώφλι, μπροστά μου η αυλή μας με τις τενεκεδένες γλάστρες γεμάτες κοράλια, ντάλιες, ορτανσίες και βασιλικούς, δίπλα το πηγάδι και ο κουβάς που τα πότιζε η γιαγιά με την μαμά μου να καμαρώνει πάνω στο καπάκι του. Προχώρησα στην πόρτα του  Μεγάλου σπιτιού με τη κάμαρα, άδειο από “ψυχές”, ευτυχώς που η φλόγα του τζακιού μου είχε σβήσει. Και τί δεν θα ‘δινα όμως για μια μέρα της παιδικής μου ηλικίας…

Πρέπει, όμως, και να σας γλυκάνω λίγο με παραδοσιακό σιμιγδαλένιο χαλβά  που νικά τον χρόνο.

 

mm4

 

Χαλβάς 1-2-3-4

Μια απλή συνταγή που μου τη έδωσε η μαμά μου, που της την έδωσε η μαμά της και η μαμά της μαμάς της και πάει λέγοντας!

 

Υλικά:

  • 1 ποτήρι λάδι
  • 2 ποτήρια σιμιγδάλι (ένα χοντρό ένα ψιλό)
  • 3 ποτήρια ζάχαρη
  • 4 ποτήρια νερό
  • μέσα ή ξύλο κανέλας
  • αμύγδαλα ασπρισμένα, καβουρντισμένα

 

mm3

 

Εκτέλεση: Καίμε το λάδι και ρίχνουμε το σιμιγδάλι μέχρι να ροδίσει. Μετά σιγά – σιγά με προσοχή το νερό με την ζάχαρη (σαν σιρόπι) Στο τέλος τα αμύγδαλα.

Το βάζουμε σε φόρμα και σερβίρουμε, τρώγεται και ζεστό!

 

Καλή σας απόλαυση!

 

mm5

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top