Fractal

Τα γενέθλια της Μελίνας

Γράφει η Ιουστίνη Φραγκούλη //

 

melina1

 

Μου το θύμισε η Google με εκείνο το Doodle ανήμερα των γενεθλίων της πόση μεγάλη επιρροή έχει το όνομα της Μελίνας Μερκούρη στο εξωτερικό.

Ερχόμενη στη Μοντρεάλη πριν από 27 χρόνια το αντιλήφθηκα πάραυτα μιλώντας στους κύκλους των Γαλλοκαναδών. Όταν τους έλεγα πως είμαι Ελληνίδα, αμέσως απαντούσαν με το αντισύνθημα: Μελίνα Μερκούρη, η γυναίκα σύμβολο της θηλυκότητας και της πολιτικής μαγκιάς. Μου έκανε εντύπωση που εδώ στον ξένο τόπο το όνομά της είχε επισκιάσει όλα τα άλλα συνώνυμα της Ελλάδας; ούζο, σουβλάκι, Ζορμπάς…

 

Θα ήταν μέσα του ’90 όταν ένας Γαλλοκαναδός δημοσιογράφος κατέθεσε αίτημα στο Δήμο του Μοντρεάλ να μετονομασθεί ο κεντρικός δρόμος St Roch της ελληνοκρατούμενης περιοχής Πάρκ Εξτένσιον σε οδό Μελίνας Μερκούρη. Αναθυμάμαι τις υπογραφές που καταθέσαμε ως Έλληνες, την προσπάθεια να πείσουμε το δήμαρχο… Κι όμως έπεσε στο κενό!

Έκτοτε η καρδιά και το μυαλό μου ονειρεύονται πώς θα πετύχουμε ως Έλληνες και ως Κεμπεκιώτες εδώ στη Μοντρεάλη αυτή την ελάχιστη τιμή στη μνήμη της Μελίνας, που αποτέλεσε σύμβολο της γυναικείας απελευθέρωσης, της μαχητικότητας, της ομορφιάς, της θηλυκότητας και της διαχρονικής απαίτησης των Μαρμάρων του Παρθενώνα από την Αγγλία…

Η Μελίνα συνέδεσε το υπέροχο ιστορικό της όνομα με τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, ανέδειξε την κλοπή του λόρδου Έλγιν, την απομόνωσή των γλυπτών της ζωφόρου του Παρθενώνα στο σκοτεινό ισόγειο του Μουσείου του Λονδίνου. Πρωταγωνίστησε στην προσπάθεια να κτισθεί στην Αθήνα το εξαιρετικό Μουσείο της Ακρόπολης για να μην βομβαρδίζεται η χώρα με τα αρνητικά δημοσιεύματα πως δήθεν τα μάρμαρα του Παρθενώνα είναι εκτεθειμένα στη μόλυνση της Αθήνας (ένα αεράκι φυσσάει στην επτάλοφη πόλη και παίρνει τους ρύπους της , τους εξανεμίζει πέρα μακριά στα πέλαγα).

Η Μελίνα υπήρξε συνώνυμη της γυναίκας που δεν υποτάσσεται σε κοινωνικά πρότυπα, που επαναστατεί, που γοητεύει με το λόγο και την ομορφιά της. Που κοιτάζει τους θεούς κατάματα και τους προσκαλεί στο τραπέζι της μεσημέρι Κυριακής εκεί στη Διονυσίου Αεροπαγείτου ανάμεσα από την Ακρόπολη και το καινούριο Μουσείο της.

 

melina2

 

Δεν θα μπορούσα να τα γράψω καλύτερα για τη Μελίνα από την ακόλουθη καταχώριση της McCann Erricson στις εφημερίδες πριν από χρόνια. Εξακολουθώ να βρίσκω αυτό το κείμενο συγκλονιστικό γι αυτό το παραθέτω:

 

«Σήμερα έχει τα γενέθλιά της
Γυναίκα μύθος, γυναίκα φλόγα
Έρωτας, αγώνας, γοητεία και όραμα
Παθιασμένη Ελληνίδα, κόρη της Αθήνας
Σαν παιδί δεν έπαιξε με κούκλες
Αλλά με κούρους
Δεν έκλαψε για σπασμένα παιχνίδια
Μα για σπασμένα μάρμαρα
Έβαλε φωτιά στις οθόνες
Έπαιξε τάβλι τους ρόλους και τους νίκησε
Έκανε τα απλά τραγούδια αρχαία χορικά
Πήρε τα θαμπά όνειρά μας
Και μας τα ξανάδωσε πίσω όλο λάμψη
Δε φοβήθηκε τίποτε. Ούτε το ανεξέλεγκτο πάθος
Κοίταξε τους θεούς ισότιμα
Γι αυτό την κάλεσαν στο τραπέζι τους
Τα κεριά της τούρτας σου δεν θα σβήσουν Μελίνα
Θα καίνε μέσα μας ανέσπερο φώς
Σαν χάρτινο φεγγαράκι
Σαν χάδι πάνω στις πληγές του Παρθενώνα
Μέχρι να γίνουν όλα αληθινά…»

 

Αυτά μέχρι να επιστρέψουν τα γλυπτά στο φυσικό τους χώρο. Μέχρι το χάρτινο φεγγάρι να λάμψει πάλι αληθινά πάνω απο τον Παρθενώνα. Τότε το όνομα της Μελίνας θα γραφτεί με τα αστέρια στον Αττικό ουρανό. Και ο γιορτασμός της Google στο όνομά της θα γίνει πιο μεγάλος και πιο λαμπερός!

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top