Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποίηση: “Με θεράπευσες, Κύριε”
31/05/2017, 11:16 πμ

Ποίηση: “Με θεράπευσες, Κύριε”

Της Αιμιλίας Πανταζή //

 

 

 

 

 

ΜΕ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕΣ ΚΥΡΙΕ

 

Εργαζόσουν ανεπαίσθητα,

ως πνοή φλοίσβου γλυκού σε απανεμιά

στις άκριες χρυσαφένιων, ώριμων σταχυών ήσουν αεράκι

ζωοδότης φιλντισένιος πλάι στις φυλλωσιές ζεστού μεσημεριού.

 

Εργαζόσουν μυστικά,

από τότε που οι αιώνες ράγισαν, αφήνοντας να χυθεί πύρινο το

νερό πάνω στα χρόνια,

που οι μήνες μίλησαν για την ιστορία φοβισμένου παιδιού με

πληγιασμένο χαμόγελο και καρδιά εαρινή.

Χθες κιόλας ήταν, που με συνάντησες ξανά.

 

Εργαζόσουν ειρηνικά,

σε ζυμωτήρι που σου ‘χα αφήσει τις στιγμές μου, το κορμί, την

ύπαρξή μου,

τα ‘χα εμπιστευτεί στο χέρι σου τότε που κράταγες με πατρική

αγάπη το δικό μου.

 

Δεν σε βλέπω, Κύριε, μα σε νιώθω δίπλα μου

κι ας είμαι μικρότερη κι από σταγόνα, κι ας ίδια είμαι με

αφέγγαρη νύχτα τις ώρες που σε προδίδω.

 

Με θεράπευσες, Κύριε,

κι ακόμη δεν ξέρω άξια πως θες να ανταποδώσω.

Δάκρυα μοναχά ευγνωμοσύνης τώρα αφήνω στο ζυμωτήριο της

ζωής, κι απ’ την πνοή σου λες και απλώνεται ήσυχο το σύμπαν.

 

25/5/17

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top