Fractal
Home / FRACT-ALL / Δύο ποιήματα: “Mαυροκόκκινη αγάπη” & “Το νερό θυμάται”
19/04/2017, 10:40 πμ

Δύο ποιήματα: “Mαυροκόκκινη αγάπη” & “Το νερό θυμάται”

Του Γιάννη Ασημακόπουλου // *

 

 

 

 

ΜΑΥΡΟΚΟΚΚΙΝΗ ΑΓΑΠΗ

 

Η αγάπη μου είναι πάντα μαυροκόκκινη, μου βάφει τα ρούχα, τα χέρια κι

ό,τι τολμάει να μην είναι μαυροκόκκινο -κι είναι επικίνδυνο χρώμα, γιατί

σαγηνεύει και το πιο αδιάφορο άσπρο χαρτί.

 

Μαυροκόκκινο είναι το φόρεμα μιας καλοκαιρινής νύχτας, το βλέμμα του

προδομένου και τα μάτια στις σκοτεινές φωτογραφίες.

 

Μαυροκόκκινη είν’ η αγάπη μου κι ο ήλιος που δύει, όταν την άλλη μέρα

είναι να ‘ρθει θύελλα.

 

 

ΤΟ ΝΕΡΟ ΘΥΜΑΤΑΙ

 

Το νερό θυμάται, ανεβαίνει στον ουρανό κι από ‘κει ψηλά αποφασίζει να

πέσει, να φτάσει στα υπόγεια, να φτιάξει λίμνες, ποταμούς, να πλουτίσει

τη θάλασσα με αναμνήσεις, εικόνες, λαλιές που άρπαξε απ’ τον αέρα

καθώς ταξίδευαν.

 

Ξέρει από πάντα, μαθαίνει, σωπαίνει κι όπου και αν φτάσει, παίρνει

μορφή: γίνεται δάκρυ, πάχνη πρωινή, φιλί.

 

Θυμάται που σταγόνα αίμα έχει κυλήσει στους πολέμους, ποτάμι που έχει

ποτίσει τα χωράφια, βροχή που ξέπλυνε τους δρόμους.

 

Θυμάται κάθε κορμί ξεχωριστά που μέσα του έχει διατρέξει.

 

Θυμάται τις χαρές που γάργαρο κερνιόταν σε ποτήρια, τις ώρες που

ζωντάνευε τους διψασμένους.

Θυμάται και τότε που σου δρόσισα το πρόσωπο.

 

 

 

*Ο Γιάννης Ασημακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε αρχιτεκτονικό σχέδιο και εργάζεται ως σχεδιαστής. Ξεκίνησε να γράφει ποίηση το 1992 κι από τότε το «ταξίδι» συνεχίζεται.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top