Fractal

Άποψη: “Ματρίδα” – Πολιτικό σχόλιο για το νέο αδιέξοδο στο Κυπριακό

 Της Κωνσταντίας Σωτηρίου // *

 

 

f3

 

Ματρίδα

 

Θέλεις να σου δώσουν πίσω την στιγμή που σου κλέψανε. Έτσι όπως την σχεδίασες. Την ονειρεύτηκες. Ξυπνάς το πρωί, περπατάς στα ακροδάχτυλα, πηγαίνεις στο δωμάτιο το παιδιών, τους ξυπνάς απλά, ελάτε, τώρα, τραβάς την κουρτίνα, ανοίγεις τα παραθυρόφυλλα, τους λες να κοιτάξουν απέναντι, κοιτάξτε απέναντι, δείτε αυτό. Η πατρίδα! Αυτό, η πατρίδα. Η στιγμή. Αντί αυτού γυρίζεις πίσω, σαράντα τριάντα είκοσι χρόνια πίσω.

 

Ξυπνάς βαρύθυμη το πρωί, είναι μόλις πέντε και μισή, απέναντι η ώρα είναι εξήμιση, δύο χιλιόμετρα μακριά η ώρα είναι έξι και μισή, για αυτούς είναι αργά για σένα είναι νωρίς, και το δικό σου παράθυρο κοιτάζει το βουνό, δεν ανοίγεις τις κουρτίνες να δεις, κρατάς τα παραθυρόφυλλα σου κλειστά, αναρωτιέσαι γιατί αγοράσατε σπίτι με θέα το βορρά, γιατί κάθε πρωί που ξυπνάς να κοιτάζεις τον βορρά, στέκεις στο μέσο του σπιτιού μετέωρη, ούτε μπρος, ούτε πίσω, μια ρωγμή στην πορεία του χρόνου, ξανά. Το μόνο που μπορεί να σε σώσει είναι μια μικρή αγκαλιά, το μόνο που μπορεί να σε σώσει είναι η παιδική αγκαλιά, ακροπατάς μέχρι το δωμάτιο των παιδιών και χώνεσαι στο παιδικό τους κρεβάτι, μόνο η μυρωδιά του μωρού σου μπορεί να δώσει ξανά νόημα στον κόσμο, ποιος κλαίει για πολιτική, ποιος κλαίει για την πολιτική; Πόσο ξεπερασμένο. Πόσα κλισέ η ώρα πέντε και μισή (έστω κι αν απέναντι είναι εξήμιση). Είναι που δεν θέλεις να μεγαλώσουν όπως εσένα. Δεν θέλεις να πούνε τα ίδια ποιήματα, τα ίδια τραγούδια. Δεν θέλεις να περπατήσουνε τους ίδιους δρόμους. Όχι! Θέλεις να περπατήσουνε τους άλλους δρόμους. Χρειάζεσαι ειρήνη. Ειρήνη! Τα κλισέ είναι χειρότερα το πρωί. Πολύ χειρότερα το πρωί. Μην κλαις μαμά, γιατί κλαις μαμά; Μαμά, μαμά! Ματρίδα.

 

 

* Η Κωνσταντία Σωτηρίου είναι συγγραφέας του βιβλίου «Η Αϊσέ πάει διακοπές», Εκδόσεις Πατάκη 2015.

 

 

Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top