Fractal

Ποίηση: “Ιδανικός κι ανάξιος αυτόχειρ”

Της Ματίνας Τσιμοπούλου // *

 

f7

 

Σου περίσσεψαν οι στίχοι, αγάπη μου,

κι οι λέξεις εκπυρσοκρότησαν επάνω μου

όλο το τίποτα της ποίησης.

Ο έσω καθρέφτης θάμπωσε,

από κάτι αναερόβιες αναπνοές,

κι ύστερα ράγισε από τη βίαιη στίξη.

Τα γράμματα στριμώχτηκαν στο περιθώριο

εξοβελίζοντας το αύριο απ τη φτηνή μαρκίζα του σήμερα,

την ώρα που το μολύβι

τσάκιζε τη μοίρα μας

απ τα κατάστιχά σου.

Το τελευταίο αίμα πάγωσε

στα κόκαλα της μνήμης,

καθώς η αντηλιά δολοφονούσε

την πιο ισχνή σκιά σου.

Τώρα πουκάμισο αδειανό,

βολεύεις με τα μέτρα σου το μνήμα

τη στάχτη αναδεύεις συνεχώς

μα είναι πια απόρθητο της λύτρωσης το ποίημα.

 

 

* Η Ματίνα Τσιμοπούλου (γεννηθείσα το 1993) είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. και μεταπτυχιακή φοιτήτρια στην κατεύθυνση Κοινωνία, Εκπαίδευση και Παιδαγωγική του ίδιου τμήματος. Τα τελευταία δύο χρόνια είναι συντάκτρια λογοτεχνίας στο Artic.gr και αρθρογραφεί και σε άλλα μέσα κατά περίσταση.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top