Fractal

Εύα Μαθιουδάκη: «Η Τέχνη, αποτελεί την αέναη προσπάθεια του ανθρώπου να δώσει μορφή και σχήμα στη ζωή του»

Συνέντευξη στη Μαρία Λιάκου //

 

 

Την γνωρίσαμε με τη νουβέλα της «Αυτός ο ένας, ο Αρίστος». Τα «Μικρά πείσματα» που κυκλοφορούν και σε δεύτερη έκδοση από «Το Ροδακιό» είναι διηγήματα. Η Εύα Μαθιουδάκη μας μιλά για την γραφή και τις μορφές της, για το αναγνωστικό κοινό και για τους συγγραφείς της ζωής της, για το επόμενο βήμα της που θα είναι ένα μυθιστόρημα. Για τις μεταφράσεις της όσον αφορά την ποίηση του Γκαίτε.

 

-Κυρία Μαθιουδάκη, πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με την γραφή;

Νομίζω ότι είναι κάτι που το κουβαλάμε μέσα μας, δεν είναι κάτι που προκύπτει με κανένα τρόπο. Κάποιοι τυχεροί από εμάς έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν αυτό τους το χάρισμα και να το ξεδιπλώσουν, ενώ άλλοι πάλι ίσως και πιο προικισμένοι, να μη το βγάλουν ποτέ στο φως ή να μην κατορθώσουν να δημοσιοποιήσουν την εργασία τους.

 

-Πρόσφατα  κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο σας  από τις εκδόσεις Ροδακιό. Πείτε μας λίγα λόγια για το προηγούμενο βιβλίο σας καθώς και για το νέο.

Το πρώτο μου βιβλίο η νουβέλα «Αυτός ο ένας, ο Αρίστος» που κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2014 γράφτηκε πιο πολύ από ανάγκη να καταγράψω νοήματα και αξίες σε ένα κόσμο που αλλάζει με ταχείς ρυθμούς. Είναι ένα βιβλίο που έχει κυρίως να κάνει με την φιλευσπλαχνία. Στην Κρήτη, στην Αθήνα και στη Γερμανία ο νεαρός φοιτητής, ο Αρίστος, αφήνει τη ζωή να κυλήσει σαν ένα ήρεμο ποτάμι ανάμεσα σε τόπους, σε ανθρώπους, στις ιστορίες τους, αποτολμώντας να αναλάβει ένα βάρος και μια ευθύνη που δεν του είχε ζητήσει κανείς. Το δεύτερο βιβλίο μου που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ, αποτελεί μια συλλογή 57 μικρών και πολύ μικρών διηγημάτων στα οποία φαινομενικά δεν συμβαίνει τίποτα ή σχεδόν τίποτα, αλλά λόγω της υπαινικτικής τους συνοχής και πυκνότητας – αν μου επιτραπεί να το ισχυριστώ -αποκτούν λόγο ύπαρξης και τροφή για σκέψη.

 

 

-Κατά την γνώμη σας σε τι μπορεί να μας βοηθήσει σήμερα η Λογοτεχνία.

Η αξία της λογοτεχνίας, όπως άλλωστε όλων των τεχνών, είναι διαχρονική. Αποτελεί την αέναη προσπάθεια του ανθρώπου να δώσει μορφή και σχήμα στη ζωή του. Σε άλλες περιόδους γίνεται πιο διασκεδαστική, σε άλλες όπως αυτές πιο λυτρωτική.

 

-Το αναγνωστικό κοινό έχει ιδιαιτερότητες;

Το αναγνωστικό κοινό ασχέτως ηλικίας προτιμήσεων ή φύλου αναγνωρίζει το καλό βιβλίο. Μπορεί φαινομενικά να νομίζουμε ότι «άγεται και φέρεται» από μόδες και στοχευμένη προβολή αλλά στο τέλος της ημέρας μόνο τα καλά βιβλία επιβιώνουν.

 

-Τι χρειάζεται να έχει ένα καλό βιβλίο για σας;

Κυρίως αλήθεια, αλήθεια ευρέως κατανοητή.

 

-Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Οι μεγάλοι άγγλοι συγγραφείς. Ο Κάρολος Ντίκενς κι ο Τόμας Χάρντυ. Βεβαίως όμως έχω μελετήσει πολύ τους γάλλους, γερμανούς αλλά και ρώσους κλασσικούς. Ανήκω από παιδί στην κατηγορία των «βιβλιοφάγων». Διαβάζω ό,τι πέφτει στα χέρια μου, με ενδιαφέρουν πολύ οι σύγχρονοι έλληνες και κύπριοι συγγραφείς αλλά δεν σας κρύβω ότι σπάνια απουσιάζει από το προσκεφάλι μου κάποιο μεγάλο κλασσικό έργο, το οποίο διαβάζω σχεδόν πάντα στο πρωτότυπο. Και ποίηση, ποίηση… μια ποιητική συλλογή βρίσκεται πάντα ανοιγμένη σε κάποιο τραπέζι του σπιτιού. Η ποίηση είναι μέρος της καθημερινότητας μου. Μπορεί να προλάβω να διαβάσω μόνον έναν στίχο ή μια στροφή αλλά έστω αυτό το λίγο θα το παλέψω, θα το σεργιανίσω και θα το τιμήσω με την προσοχή μου.

 

-Από πού αντλείτε την έμπνευση για να γράψετε τα κείμενά σας;

Από τα καθημερινά, από βιώματα, από ένα στίχο. Εξασκούμαι στην παρατήρηση της ομορφιάς αλλά συναισθάνομαι εξίσου τον πόνο και τη θλίψη, τα ανθρώπινα αδιέξοδα.

 

 

-Προτιμάτε την μικρή φόρμα γραφής;

Δεν θα το έλεγα, δεν είναι ωραίο να αυτοπεριοριζόμαστε. Μου αρέσει η καλή λογοτεχνία.

 

-Οι Συγγραφείς είναι καθημερινοί άνθρωποι στην Ελλάδα κατά την γνώμη σας;

Σίγουρα. Δυστυχώς δεν έχει βγει κάποιος νόμος για να τους εξαιρέσει από τα φορολογικά βάρη. Εξάλλου κάποια από αυτά τα «βάρη» της ζωής κάνουν συχνά και τους μεγάλους συγγραφείς.

 

-Ποια τα επόμενα σχέδια σας;

Μεταφράζω από τα γερμανικά στα ελληνικά νεανικά ποιήματα του Γκαίτε με σκοπό να γίνουν πιο προσιτά στους νέους ανθρώπους και ταυτόχρονα μαζεύω υλικό για μια μεγαλύτερη μελέτη σχετικά με την «αναζήτηση» του μπλε χρώματος στην ποίηση και στις τέχνες την περίοδο του γερμανικού ρομαντισμού.

Τώρα αν ζητάτε να «βγάλετε λαυράκι», ναι το επόμενο μου βιβλίο, να είμαστε μόνο υγιείς, θα είναι μυθιστόρημα.

 

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Εύα Μ.Μαθιουδάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στην Αθήνα και στο Αμβούργο. Εργάζεται στο χρηματοπιστωτικό τομέα. Το Δεκέμβριο του 2014 κυκλοφόρησε η πρώτη της νουβέλα «Αυτός ο ένας, ο Αρίστος» από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Κείμενά της για θέματα της ελληνικής χλωρίδας δημοσιεύονται στον ιστότοπο popaganda.gr και στο περιοδικό The Greek Report.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top