Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποίημα: “Μαθήματα που έχασες…”
14/09/2016, 10:40 πμ

Ποίημα: “Μαθήματα που έχασες…”

Γράφει ο Χρήστος Μαγκλάσης  (Κνάκαλος) // *

 

f6

 

 

Φθινοπώριασε,

μου θύμισαν οι πρώτες σταγόνες βροχής

μα με βρήκαν, ως συνήθως, απροετοίμαστο,

Αναγκασμένος να προσαρμοστώ

και να προφυλαχθώ,

 

μπήκα στο πρώτο δωμάτιο,

που ‘φερε μπροστά μου η μνήμη

 

(γνωστή για την πανουργία της).

Πρώτη φορά έμπαινα στο δωμάτιο με τις παραλείψεις,

πάντα το απέφευγα.

Ξαφνιάστηκα, παντού θύμησες

να με δακτυλοδείχνουν.

Μπροστά μου πεταμένα, κίτρινα ξεραμένα χαμόγελα,

πιο ‘κει διαμαρτυρημένες υποσχέσεις,

στην γωνία πολλές στιγμές μου αγνοημένες.

Σε μια παλιά καρέκλα ξεχασμένες φωτογραφίες

με λησμονημένα πρόσωπα.

Όρθιοι σε μια ομπρελοθήκη,

ρόλοι από σχέδια απραγματοποίητα.

Πιο κει πολλά ποτήρια με λόγια

αφημένα στη μέση

και πάνω σ’ ένα τραπεζάκι ένας κουμπαράς

σπασμένος, γεμάτος

με οξειδωμένα κέρματα από αχαριστίες.

Σ’ ένα μικρό βαλιτσάκι καταχωνιασμένα

τάματα ανεκπλήρωτα.

Παντού χρέη κι ενοχές μου ζητούν τον λόγο.

Έχει στεγνώσει το στόμα μου,

με πλακώνει βαρύ το σκοτάδι μέσα μου,

και θέλω να αποδράσω,

αλλά δεν κουνιούνται τα πόδια μου,

όπως στους εφιάλτες.

Απεγνωσμένα απλώνω και παίρνω ένα βιβλίο

από ένα ράφι, να κάνω αέρα.

Στο εξώφυλλο, πρόσεξα,

είχε εμένα χαρούμενο,

κι έγραφε ”Μαθήματα που έχασες”.

Η περιέργειά μου με οδήγησε

και στο οπισθόφυλλο,

όπου είχε το ολιγόλεκτο

”…τώρα ξέρεις, για να χαμογελάς,

από αυτό το δωμάτιο

πρέπει να ξεκινάς την μέρα σου”.

Σήκωσα το βλέμμα μου

και φευ, μια φωτεινή επιγραφή ψηλά

μ’ έβγαλε στην έξοδο.

Είδα καλά, είμαι σίγουρος

έγραφε ”ΤΥΨΕΙΣ” .

 

 

* Ο Χρήστος Μαγκλάσης (Κνάκαλος) είναι συνταξιούχος, Υποστράτηγος ε.α. με γνωστικές ανησυχίες, που ξεδίψασε σε πανεπιστημιακές σχολές της Αθήνας. Ασχολείται με την συγγραφή (λογοτεχνικά κείμενα, ποίηση, μελέτες ), έχοντας πληθώρα δημοσιεύσεων και με το blogging με ενδιαφέροντα λαογραφικά, ιστορικά, γλωσσολογικά, λογοτεχνικά.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top