Fractal
Home / Νέα μουσική / Markouli Records II
02/10/2014, 3:51 πμ

Markouli Records II

Από την Μαρία Μαρκουλή // *

 

TheRaveonettesPeahi (1)The Raveonettes – «Pe’ahi»

Pe’achi θα πει κύμα στα Χαβανέζικα, μια από τις πολλές λέξεις που θα έχουν, υποθέτω, στη Χαβάη για τα κύματα, όπως πολλές λέξεις έχουν οι Εσκιμώοι για το χιόνι, Pe’achi λέγεται και εκείνο το σημείο στο Maui όπου το κύμα θεριέυει κι αγριεύει και θέλει να σε φάει και να σε καταπιεί γι αυτό και το άλλο όνομα της περιοχής είναι Σαγόνια – Jaws  όπως στην ταινία. Τρελά ωραία πράγματα για σέρφερς αυτά, και για όσους σερφάρουν με κιθάρες πάνω σε τέτοια κύματα, με αφρούς και μανίες, ακριβώς αυτά που φέρνει όλο το “Pe’ahi” των Raveonettes, που μόλις έσκασε στην ακτή για να πάρει (και να σηκώσει) όσους παίζουν εκεί πονηρά παιχνίδια. Έτσι και οι Raveonettes για όσους δεν το είχαν καταλάβει ως εδώ, ότι δηλαδή παίζουν το «κύμα» στα δάχτυλα, έκατσαν και το συλλάβισαν, μάζεψαν μπαγκάζια και πήγαν στην Καλιφόρνια για να κοιτάνε τον ωκεανό στα μάτια και σε στούντιο του Downtown L.A. (άραγε πόσο κοντά στο www.bottegalouie.com 😉 πήγαν έγραψαν  δέκα κομμάτια ατέλειωτου καλοκαιριού, «που δεν μπορούσαν πουθενά αλλού να είχαν ‘γεννηθεί’ παρά στη Δυτική Ακτή», είπε ο Sune Rose Wagner. «Ήλιος, σερφ, ο Ειρηνικός, άπλα και απομόνωση…» Και δεν γινόταν διαφορετικά παρά να τα αμπαλάρουν και να τα παραδώσουν μέσα  τον Ιούλιο στέλνοντας καυτά ακόρντα, παραμόρφωση και σερφ μελωδίες παιγμένες σε noisy χορδές γεμάτες αλάτι.  Και έτοιμο τώρα! Απλά – προσθέτεις νερό, θαλασσινό κατά προτίμηση.

 

LAROUxLa Roux – «Trouble in Paradise»

Όλα είναι γραμμένα και αυτό που χάνεις μπορεί κάποια στιγμή να βρεθεί. Δεν είναι σίγουρο, αλλά μπορεί. Αν είχαμε χαθεί, πάλι βρισκόμαστε… La Roux εδώ, Εlly Jackson εκεί, πουθενά κοντά δεν ήταν τελευταία, μια απουσία, που μάλλον λίγο με απασχόλησε με τόσες έννοιες και τόσες Λάνες Ντελ Ρέις – συμβαίνουν αυτά, ειδικά, μια που σπανίως η synth pop british style μου έχει λείψει.

Πέντε χρόνια πέρασαν (ίσως και έξι) και πέρασε και πολλά και εκείνη, αλλά όπως λέει κι ο μύθος του Αισώπου η synth pop είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει. Και δεν πέθανε – αλλά άλλαξε και στο Trouble in Paradise της La Roux, πήγε και κάθισε διακριτικά στην άκρη, ανοίγοντας χώρους στο κορίτσι να εκφραστεί ελεύθερα και αυτό που τώρα φτάνει στ’ αυτιά μου είναι-το λέω-σπουδαία επιστροφή.

Πασπαλισμένα με funk κομμάτια, ντισκο-ρυθμοί με φαντασία, συνθέσεις ζουμερές σαν αμαρτίες στον παράδεισο (από όπου, άλλωστε, άρχισαν και οι μπελάδες γενικά).

Η La Roux νοιώθει πως πρέπει να βγει έξω από το κάδρο της και το κάνει,

τρέχει ανέμελα, δεν κοιτάει πίσω… και εγώ σπρώχνω το Trouble στις αποσκευές φορτώνοντας τις μουσικές για να’ χουμε στο δρόμο. Μη ρωτάς για πού, όπου βγάλει.

Τα 80ς στο μεταξύ (μην πεις ότι δεν πρόσεξα) τρυπώνουν κανονικά στα τραγούδια του άλμπουμ αλλά ζαλισμένα από τις καθρεφτομπάλες δεν ενοχλούν κι όλους εμάς που δεν είμαστε φαν του είδους. Από ό,τι φαίνεται, ολοκάθαρα πια (Paradise is You, Tropical Chancer, Sexoteque ) έχουμε περάσει πια στην ποπ-μετά-Daft Punk εποχή κι ας  χαρούμε κάθε στιγμή της.

 

* Είναι σαν η Μαρία Μαρκουλή να ασχολείται με την ποπ κουλτούρα από πάντα. Η δημοσιογράφος – συγγραφέας που ακόμα δεν «ψήσαμε» να γράφει μόνο στο Fractal μας «αδειοδότησε» να μοιραζόμαστε κείμενα – δισκοκριτικές – που γράφει στο μπλόγκ της http://mariamarkouli.blogspot.gr. Την ευχαριστούμε γι’ αυτό.

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top