Fractal

Δύο ποιήματα: “Μαριονέτα Της αγάπης” & “Η γυάλινη ύπαρξη μου”

Του Φίλιππου Βάλβη // *

 

 

 

Μαριονέτα Της αγάπης.

 

f2a

 

Όλους τους έχω ανάγκη πια.

Όλους./ Ακόμα και οι σιωπές

Με το σκοτάδι τους,

Πολύτιμες μου είναι./ Από κάπου να πιαστώ

Ψάχνω./

Να ξαναγίνω μια

Μαριονέτα Της αγάπης./

Να με κουνά

Πέρα δώθε

Το κύμα της./

Να’χει νόημα η κλωστή./

Να με κρατά γερά./

Στον κόσμο

Αυτόν…/

Τα όνειρα μου

Να προφταίνω.

 

 

 

 

Η γυάλινη ύπαρξη μου

 

f2b

 

Δεν θέλω να ξοδέψω

Τίποτα άλλο από μένα./

Όλα πια μέσα μου, Πολύτιμα μου είναι./

Γυάλινα αλλά πολύτιμα./

Κάθε που σε χάνω ,

Δονούμαι./

 

Τρίζουν όλα μέσα μου.

 

Μια στιγμή μας

Θυμάμαι μαζί/

 

Και πάλι ισορροπεί

 

Η γυάλινη ύπαρξη μου./

Μακάρι να ήμασταν και τώρα

Το ίδιο./

Να μπορούσες να νιώσεις,

Το εύθραυστο του γυαλιού μου

 

Όταν τρίζει./

 

Μα Εσύ μέσα σου,

 

Γεμάτη με κομμάτια

Του εαυτού σου

Μόνο./

Που πια…/

 

Επικίνδυνα είναι

Για την γυάλινη ύπαρξη μου./

 

Και αναρωτιέμαι…/

Πως έγινε έτσι

 

Το Ένα μας;

 

 

 

 

* Ο Φίλιππος Βάλβης είναι παιδί τού Μάη του ’76. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων και εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Αν και από παιδί τα ποιήματα είχαν μέσα τούς την αλήθεια που αναζητούσε δεν προσπάθησε ποτέ να γράψει κάτι δικό τού. Από φόβο ίσως απέναντι στα αριστουργήματα των ανθρώπων πού έχουν αφιερώσει την ζωή τούς στην ποίηση. Φέτος όμως… Στο λευκό χαρτί δεν μπορούσε να αντισταθεί. Αγνοώντας κάθε σύγκριση με τούς μύθους της ποίησης… Να γράψει ήθελε… Για καθετί άνισο μέσα του. Μήπως και καταφέρει και γίνει πάλι Ένα.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top