Fractal
Home / FRACT-ALL / Διήγημα: “Ταξιδευτής”
08/07/2015, 9:55 πμ

Διήγημα: “Ταξιδευτής”

Της Μαριάνθης Πλειώνη // *

 

pin-3

 

Ο αφρός των κυμάτων έπαιζε κρυφτό με τα κοχύλια εκείνο το μεσημέρι, που το καλοκαίρι μού δόθηκε, ευχή ντυμένη στο φως. Ο ήλιος είχε μπλεχτεί στ΄ αγκάθια ενός αχινού κάνοντάς τα να λάμπουν εκθαμβωτικά.

Άγγιξα ένα βότσαλο την ώρα που γελούσε με το κύμα, όπως οι φίλοι που συναντιούνται μετά από καιρό κι εκείνο γλίστρησε με αναίδεια από το χέρι μου.

Περίμενα να νυχτώσει για να δω τον ουρανό να χαρίζει στη γη γαλάζια αστέρια, ώστε να βρω μια αφορμή να ξεκινήσω το ταξίδι μου στο γαλαξία.

Ο ήλιος μεσουρανούσε κι η ζέστη ήταν αφόρητη. Ένα μπουκάλι μου έγνεφε να διαβάσω το μήνυμά του, το φως με τύφλωνε, τα γράμματα μικρές φλογίτσες που τρεμόπαιζαν στα μάτια μου μπροστά, αποκοιμήθηκα…

Όταν ξύπνησα, το χρώμα του δειλινού βυθιζόταν στο πέλαγο, κολυμβητής με τα δικά μου χέρια ανοιχτά, στο κόκκινο του.

 

 

* Η Μαριάνθη Πλειώνη, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Κατοικεί στο Κορωπί όπου εργάζεται ως εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top