Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποίηση: “Εμείς”
18/05/2016, 1:37 μμ

Ποίηση: “Εμείς”

Της Μαρίας Πέστροβα //

 

f7

 

 

εμείς,

που γεννηθήκαμε ένα πρωινό

σαν δροσοσταλιά

πάνω σ’ ένα φύλλο τριανταφυλλιάς,

κατρακυλήσαμε στο σύμπαν χωρίς πόδια,

δίχως χέρια,

μόνο με μια μεγάλη καρδιά

που την κουβαλάμε

με πολύ κόπο

καθότι μεγάλη και βαριά,

πολύ βαριά για τους ώμους μας,

ως γενναίοι όμως

δεν το βάζουμε κάτω

έτσι δε μού ‘πες;

 

και δε μίλησα

γιατί ήξερα ότι είναι αλήθεια,

και ως γενναίοι,

περνάμε και μιλάμε στ’ αηδόνια

σα να μιλάμε σ’ ανθρώπους

«φάγατε…; ήπιατε…; αγαπήσατε σήμερα…;»

εμείς,

που σαν σε θόλο ζούμε

κρυστάλλινο και σκληρό,

εμείς που ίσα που αγγίζουμε τα μαλλιά σας

σαν να ‘ναι απαλό πολύτιμο μετάξι

και ψιθυρίζουμε σιγανά στ’ αυτιά σας

 

φιλάμε τα μάγουλά σας

όπως φιλούσαμε τις γιαγιάδες μας

με αγάπη και παθιασμένα

λες και το ξέραμε πως θα ‘ταν

για μια στιγμή μονάχα δίπλα μας,

εμείς, οι αλαφροϊσκιωτοι,

τα αερικά, οι λάμιες των βουνών,

που χαϊδεύουμε και ασπαζόμαστε το χέρι σας

σαν εικόνισμα, σαν κειμήλιο ιερό

από πεντακάθαρο ξωκλήσι

που μυρίζει ακόμα ασβέστη η αυλή του

και οι Άγιοι μέσα

στέκουν αυστηροί και σοβαροί,

αιώνες τώρα κουβαλούν τις μετάνοιες μας,

τις στοιβάζουν δίπλα στο πανέρι τους

κι έπειτα τις καίνε τρεις μέρες στο πανηγύρι,

ούτε μία παραπάνω

μα ούτε και λιγότερο.

εμείς,

του σύμπαντος εραστές,

διαρκείς…

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top