Fractal

Ποίημα: “Τώρα που μπορώ να τα διαβάσω”

Της Μαίρης Πέστροβα //

 

 

f5

 

Τώρα που μπορώ να τα διαβάσω

 

Μέσα μου

κατεβαίνω σκαλοπάτια,

σιγά-σιγά καταρρέω, αθόρυβα,

– η ψυχή στα Τάρταρα –

επέτρεψα να ξεγυμνωθώ εμπρός σου

δεν ντρέπομαι να το πω,

μα για την ψυχή μου,

γι’ αυτήν

εύκολα δεν απολογούμαι

αλλά θα κάνω κάτι άλλο.

Θα χώσω βαθιά τα δάχτυλα

στο στήθος μου

και σαν τραβήξω τα χέρια μου

θα το σκίσω στα δυο.

Μην τρομάξεις!

‘Ο,τι δεις, μεταξύ μας

και ούτε να με μαρτυρήσεις.

Ποιός αλήθεια θα το πιστέψει

εκτός από σένα;

Έπειτα, είναι και το άλλο.

Σαν σε φέρνω αντίκρυ μου,

βλέπω τα μάτια και την σκέψη τους

ολοκάθαρα εμπρός μου,

αλήθεια, μπορώ.

Ουτοπία θα μου πεις

μα ‘γω θα πω Ανάγκη

τώρα που μπορώ να τα διαβάσω,

μην απομακρύνεσαι.

Αύριο μπορεί να λείπω

και μάταια θα αναζητάς

την παρουσία μου._

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top