16 Σεπτεμβρίου – Μαρία Κάλλας
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα //
Η Μαρία Κάλλας, που έφυγε σαν σήμερα το 1977, γεννημένη ως Μαρία Άννα Σοφία Καικιλία Καλογεροπούλου, ήταν κορυφαία Ελληνοαμερικανίδα υψίφωνος και η πλέον γνωστή παγκοσμίως ντίβα της όπερας.Με τα μοναδικά φωνητικά και υποκριτικά της προσόντα ανανέωσε την όπερα και το ρεπερτόριό της, ιδιαίτερα το ιταλικό «μπελ-κάντο». Αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε τραγουδίστρια της όπερας, που φιλοδοξεί να κερδίσει από τους ειδικούς και το κοινό τον τίτλο της «νέας Κάλλας».
‘Αρχισε να ασχολείται με τη μουσική από νωρίς, παίρνοντας τα πρώτα μαθήματα πιάνου-σολφέζ και σε ηλικία 11 ετών κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό παιδικών φωνών. Το 1937 εγγράφηκε στο Εθνικό Ωδείο και ο πρώτος ρόλος της ήταν η «Σαντούτσα» στην όπερα του Μασκάνι «Καβαλερία Ρουστικάνα», σε μία παράσταση των μαθητών του ωδείου. Το 1939 εγγράφηκε στο Ωδείο Αθηνών στην τάξη τραγουδιού της διάσημης Ελβίρα ντε Ιντάλγκο, κοντά στην οποία γνώρισε την υψηλή τεχνική των ρόλων του ιταλικού ρομαντικού ρεπερτορίου. Το 1940 προσλήφθηκε στη Λυρική Σκηνή του τότε Βασιλικού Θεάτρου και το 1941 πρωτοεμφανίστηκε ως «Βεατρίκη» στην οπερέτα Βοκκάκιος του Σουπέ.Παρότι έμεινε άνεργη έως το 1947, δεν το έβαλε κάτω και μετά από μία επιτυχημένη ακρόαση της ανέθεσαν να τραγουδήσει την «Τζιοκόντα» στην ομώνυμη όπερα του Αμίλκαρε Πονκιέλι στην Αρένα της Βερόνας, έναν από τους σπουδαιότερους λυρικούς χώρους της Ιταλίας. Αν και γλίστρησε στη γενική δοκιμή και στραμπούληξε τον αστράγαλό της, κατάφερε να κάνει με επιτυχία το πρώτο σημαντικό βήμα της σταδιοδρομίας της στις 2 Αυγούστου του 1947.
Με τη βοήθεια του συζύγου της, του βιομήχανου Τζιανμπατίστα Μενεγκίνι, που τη λάτρεψε, όχι μόνο ως καλλιτέχνιδα, αλλά και ως γυναίκα, η καριέρα της απογειώθηκε σε ρόλους δραματικής υψιφώνου και δραματικής κολορατούρα. Το 1951 εκπόρθησε και τη «Σκάλα» του Μιλάνου με τους Σικελικούς Εσπερινούς του Βέρντι.
Μετά τη «Σκάλα» του Μιλάνου ήταν η σειρά της Μητροπολιτικής Όπερας της Νέας Υόρκης (ΜΕΤ) να υποκλιθεί στο φαινόμενο Μαρία Κάλλας το 1956. Όμως, η εξαντλητική δίαιτα στην οποία είχε υποβληθεί και οι φωνητικοί ακροβατισμοί της είχαν επιπτώσεις στην ποιότητα της φωνής της, η οποία σταδιακά άρχισε να αδυνατίζει στις υψηλές νότες. Το καλοκαίρι του 1957 εμφανίστηκε στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και κυριολεκτικά αποθεώθηκε. Το 1959 γνώρισε τον Αριστοτέλη Ωνάση, τον μεγάλο ανεκπλήρωτο έρωτα της ζωής της.
Το 1965 αποσύρθηκε οριστικά από τις λυρικές παραστάσεις, παρά την εξαιρετική Τόσκα που τραγούδησε στη Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης. Το κύκνειο άσμα της ήταν η Νόρμα, που ανέβηκε στο Παρίσι, στις 29 Μαΐου του 1965. Στην τρίτη πράξη της όπερας του Μπελίνι κατέρρευσε επί σκηνής και μεταφέρθηκε λιπόθυμη στο καμαρίνι της. Όταν τον Ιούλιο του 1968 ο Έλληνας μεγιστάνας παντρεύεται τη χήρα του Αμερικανού Προέδρου Κένεντι, Τζακ βυθίζεται σε κατάθλιψη. Καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες να ξεπεράσει τα προσωπικά της προβλήματα, επανακάμπτοντας στην καλλιτεχνική δράση. Η τελευταία της εμφάνιση έγινε στην πόλη Σαπόρο της Ιαπωνίας στις 11 Δεκεμβρίου του 1974.
Έκτοτε, η Μαρία Κάλλας κλείστηκε στο διαμέρισμά της στο Παρίσι και τον εαυτό της. Η μεγάλη ντίβα έφυγε από τη ζωή το πρωί της 16ης Σεπτεμβρίου 1977 από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 54 ετών.
‘Εχει πει:
“Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει επί σκηνής. Κάτι άλλο φαίνεται να με καταλαμβάνει.”
“Θα ήθελα να είμαι η Μαρία, αλλά υπάρχει η Κάλλας που απαιτεί να κρατώ την αξιοπρέπειά της.”
“Δεν χρειάζομαι τα χρήματα, αγαπητέ. Εργάζομαι για την τέχνη.”
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
18 Μαΐου – Μπέρτραντ Ράσελ
18/05/2018, 9:17 πμ -
17 Μαΐου – Σάντρο Μποτιτσέλλι
17/05/2018, 4:51 μμ -
16 Μαΐου – Μαρία Γκαετάνα Ανιέζι
15/05/2018, 11:30 μμ -
15 Μαΐου – Κάρλος Φουέντες
15/05/2018, 10:24 πμ -
14 Μαΐου – Άουγκουστ Στρίντμπεργκ
14/05/2018, 3:53 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Η ποιητική διαδρομή της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ
του Γιάννη Θηβαίου // Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939 και είναι διπλωματούχος της Σχολής Μεταφραστών-Διερμηνέων της Γενεύης. Πρωτοδημοσίευσε ποίημά της στη Νέα Εποχή το 1956. Έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και με το Βραβείο
Περισσότερα -
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500 ΛΕΞΕΙΣ: Δομώντας και αποδομώντας το Κακό
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // Γεωργία Συλλαίου: «Ο δικός της καθρέφτης», εκδόσεις Πόλις Μοιρασμένη σε δύο οπτικές γωνίες, δύο όψεις του καθρέφτη, η καινούργια ιστορία που αφηγείται η Γεωργία Συλλαίου. Και πίσω από αυτές τις δύο όψεις, προβάλλει
Περισσότερα -
Περί έρωτος
Γράφει ο Κώστας Τραχανάς // Λία Νικολάου «Να μ΄Αγαπάς», Εκδόσεις Ελκυστής, 2020, σελ. 153 «Σε σένα, που την αγάπη έχεις βρει. Σε σένα, που την αγάπη γυρεύεις. Μαζί μου σας παίρνω σε τούτο το ταξίδι» Ο Έρωτας είναι
Περισσότερα -
Βιωματικά, Αφηγηματικά – 50 + 1 διηγήματα
Του Νίκου Τσούλια // Τρύφωνας Κορδονούρης (2023), “Βιωματικά, Αφηγηματικά” – 50 + 1 διηγήματα, Αθήνα: Εκδόσεις Μπατσιούλας Όμορφες ψηφίδες άλλων καιρών, διηγήματα γραμμένα με ευαισθησία, μυθοπλασία και αφήγηση έχουν πάρει το χέρι του Τρύφωνα Κορδονούρη και εξιστορούν χαρακτήρες ανθρώπων,
Περισσότερα -
Ποίηση fractal: “Ἀπρόσωπος ἄνθρωπος”
Γράφει ο Οδυσσέας Νασιόπουλος // * Ἀπρόσωπος ἄνθρωπος Μαζεύω μαύρες ἐποχές, τις στήνω στὸν τοίχο τοῦ ἀλύτρωτου και τις στέλνω στην ἄβυσσο τῆς λήθης, μαζεύω αἰώνες παρακμῆς τοὺς παρατάσσω ὑπευθηνότητα, μια-μια στην ἀπολογία τῆς
Περισσότερα -
Ποίηση: “Δημόσια Δαπάνη”
Της Πώλας Βακιρλή // * Ας είναι άξιος εκείνος που κάποτε θα κηδευτεί “δημοσία δαπάνη” Πάντοτε του χρέους οφειλέτης του αγνού πνεύματος εραστής κυνηγός του κάλλους του αιώνιου όπως φυτεύτηκε στις κοιλάδες των πλανητών Αχθοφόρος του
Περισσότερα -
✩ Θεόδωρος Γρηγοριάδης. Μικρό αφιέρωμα σε έναν σημαντικό συγγραφέα μας
Γράφει και επιμελείται η Τζένη Μανάκη // Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι Παγγαίου Καβάλας το 1956. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήµιο της Θεσσαλονίκης, δίδαξε στη δηµόσια εκπαίδευση και συνεργάστηκε µε τη Δηµόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών διοργανώνοντας
Περισσότερα
