Fractal
Home / FRACT-ALL / Τρία ποιήματα
23/03/2016, 12:40 μμ

Τρία ποιήματα

Της Μαίρης Πέστροβα //

 

f5

 

Άρνηση

Με τ΄αεράκι του Μαρτιού

σε γεύομαι

καθώς παίζει

με τα μαλλιά σου.

Στον κάμπο με τις πεταλούδες

την φύση μου απαρνήθηκα

να σου χαρίσω ένα μπουκέτο χρυσάνθεμα

μια πλουμιστή καρδερίνα

μια χούφτα χώμα από τη γη μου

αυτή τη γη όπου τα κορίτσια περνούν

με μαντήλια ξέπλεκα π΄ανεμίζουν

και χαμόγελα ανάμεσα σ΄αμπέλια, ελιές

και πορτοκαλιές ολάνθιστες

 

Τώρα,

το μόνο που μένει

είναι να χτίσεις το σπίτι σου να κατοικήσω

αφού σαν πρωτόπλαστοι

ξεπέσαμε στα μάτια του Θεού μας

ας ανασκουμπωθούμε και ας αναλογισθούμε

πως θα μπορούσε νά΄ταν ο κόσμος

αν αγαπούσαμε πιο πολύ τα ρυάκια,

αν αγκαλιάζαμε συχνότερα κορμούς,

αν φυτεύαμε κυκλάμινα παντού.

Σκέψου.

Θα φύγω

και τα πόδια σου δεν πρόλαβα να πλύνω

κι αυτό για μένα

είναι οδυνηρό

 

 

 

Πεπτωκώς Άγγελος

 

Για χατήρι σου

άρχισα να κεντώ

με το πιό ακριβό βελόνι

με τις πιό πλουμιστές κλωστές.

Τα λόγια σου

κέντημα τά΄κανα

κομπλέν.

Τώρα

στο κάδρο κρέμεται

η σοφία της ζωής

και στο ταβάνι αιωρείται

η προσευχή

~δυνατή κι αυτή~

για να θυμίζει

τον πεπτωκότα άγγελο

μέρες πού΄ρχονται

θα χυθούμε πάλι

μες στη λάβα

να διαλέξουμε

τον Άρχοντα

ή τον ληστή

με καρδιά πλανεμένη

και ψυχή μπερδεμένη.

 

 

Αφόρητο να αγαπάς

 

Aφόρητο να αγαπάς,

έτσι όπως υπερασπίζομαι

πως γίνεται,

φέρνοντας στο νου

το «παντού»

και το «πουθενά»

τους  ίσκιους των δέντρων

την ενδυμασία των  χαμομηλιών

τα χλωμά δειλινά

πίσω από θολές ματιές

μ΄ακριβοδίκαιες.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top