Δύο μικροδιηγήματα
Της Μαίρης Κεΐσογλου //
“Σουπιές με μελάνι”
Καθώς πήγαινα να πάρω το καράβι για την Εύβοια, στο λιμάνι της Αγίας Μαρίνας, πέρασα από ένα εξαίσιο ταβερνάκι. Ήταν πολύ απλό και όμως σε μάγευε. Σε ένα τσιγγάνικο στυλ, με άσπρα τραπέζια και καρέκλες, τσιγγάνικη ζωγραφική στους τοίχους, ράφια με μικρά παραδοσιακά μπιχλιμπίδια, ούζα, καραφάκια και χαϊμαλιά. Και μέσα σε όλα αυτά και τους λιγοστούς πελάτες που γαλήνευαν στο φλοίσβο της θάλασσας τα παιδιά των αφεντικών, αγόρια και κορίτσια, περιφέρονταν χαρούμενα, πηδώντας στον αέρα να πιάσουν πεταλούδες και προσπαθώντας να σκαρφαλώσουν στον καταψύκτη με τα παγωτά για να διαλέξουν τη γεύση της αρεσκείας τους. Λες και ήταν κι αυτά βαλτά για να συμπληρώσουν το σκηνικό.
Κάπου στην είσοδο έγραφε το μενού και στο τέλος “Σουπιές με μελάνι”. Αυτό μ’ έκανε και γέλασα. Σκύλοι παρατημένοι απ’ τ’ αφεντικά τους βρήκαν τη θαλπωρή εκεί, έναν τον βρήκα στο w.c να κοιμάται ευτυχισμένος, και πάπιες που δεν ήθελαν να μπανιαριστούν με τίποτα σουλατσάρανε ανέμελα. Πάνω στα τραπέζια ήταν αφημένα τεράστια βιβλία των Αγίων της Ορθοδοξίας, στο καθένα κι από ένα. Ξεφύλλισα λίγο και ένιωσα την ευλογία τους.
Σ’ αυτό το μαγαζί το λίγο ήταν πολύ…
~~
“Το αλογάκι της Παναγίτσας”
Το αλογάκι της Παναγίτσας στεκόταν στο παράθυρο της κουζίνας στο εξοχικό ανάμεσ’ απ’ τις σίτες και κοίταζε το σπίτι, και μένα που δεν ξέρω κατά πόσο αυτό ήτανε συμπτωματικό είχα βρεθεί στην ευθεία του. Στη αρχή χάρηκα. Αλλά ήταν εντελώς ακίνητο
για ώρα και σκέφτηκα ότι θα είχε πεθάνει και έμεινε εκεί απολιθωμένο. Δεν κουνιόταν ούτε χιλιοστό ακόμα κι όταν εγώ άλλαζα θέση. Οπότε κάποια στιγμή αφού το γυρόφερνα αρκετά λεπτά με την ελπίδα να κουνηθεί έφυγα. Μετά από λίγη ώρα ξαναγύρισα να το δω. Είχε πετάξει…
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✔ Ιωάννα Καρυστιάνη: «Δεν παραδίδω στον αναγνώστη μηνύματα και σκονάκια. Να νιώσει θέλω. Τα παρακάτω είναι δική του απόφαση»
Συνέντευξη στην Γιούλη Τσακάλου // «Οι ασυνείδητοι τα καλά βιβλία δεν τα πιάνουν στα χέρια τους, μακριά κι αλάργα από ό,τι χαλάει την ζαχαρένια τους.» Χρόνια τώρα διαβάζω, όχι μια, αλλά πολλές φορές τα βιβλία της
Περισσότερα -
Ιστορίες Μέλλοντος: “Mens prudens (Νους συνετός)”
Του Γεράσιμου Δενδρινού // * Στον Παναγιώτη Μπαλωμένο Είναι η σειρά μου να μιλήσω. Πριν, κάνοντας λόγο για το έτος 2192, ζήτησες να μάθεις για την τύχη του ζευγαριού που είναι και συγγενείς σου, της Σίλβιας και του
Περισσότερα -
Ψήγματα από τη σκέψη του Ηράκλειτου (Μια παράλληλη ανάγνωση)
Γράφει ο Θανάσης Τριανταφύλλου // * Με αφορμή το βιβλίο του Θ. Χρηστίδη, “Ο Ηράκλειτος, ο κόσμος και ο Θεός”, Εκδόσεις Εξάντας Κάποιες εισαγωγικές διευκρινίσεις Ο τίτλος του κειμένου χρήζει ορισμένων επεξηγήσεων. Τα ψήγματα θα είναι από
Περισσότερα -
«Η ζωή είναι μια περαστική σκιά. Και ο θάνατος είναι μια περαστική σκιά. Μονάχα η οδύνη μένει. Συνεχίζεται και συνεχίζεται. Παντοτινά»
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Άμος Οζ «Ιούδας», Μετάφραση: Μάγκυ Κοέν, Εκδ. Καστανιώτη Ο μεγάλος Εβραίος συγγραφέας ΄Αμος ΄Οζ διακηρύσσει, ότι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσεις την ψυχή μίας χώρα είναι να διαβάσεις τη λογοτεχνία της. Ο
Περισσότερα -
Ένα ποίημα: “Μην αυτοκτονήσεις!”
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * “Μην αυτοκτονήσεις!” Μην αυτοκτονήσεις, στο τέλος όλα θα πάνε καλά. Μην αυτοκτονήσεις, ακόμα και αν δεν έχεις δουλειά. Μην αυτοκτονήσεις, για κανέναν δεν αξίζει. Μην αυτοκτονήσεις, ο τροχός γυρίζει. Ξυπνάς
Περισσότερα -
Φθινοπωρινοί μήνες
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σημείωμα για την ποιητική συλλογή «Περισσεύει ένα πλοίο» Της Λένας Καλλέργη από τις εκδόσεις Μονόκλ [β’ έκδοση] […πες τα καμμένα δέντρα προσευχή…] Δοξασίες του Δρόμου από την συλλογή «Περισσεύει ένα πλοίο» Γύρω
Περισσότερα -
✔ Φρανσουά Ανρί Ντεζεράμπλ: «Νιώθεις τρομερά ζωντανός όταν αγαπάς με πάθος»
Συνέντευξη στη Γεωργία Χάρδα // * «Ο παθιασμένος έρωτας έρχεται απαραίτητα μέσα από πόνο, βασανιστήρια και απογοητεύσεις. Ίσως γι’ αυτό δεν κρατάει ποτέ πολύ. Παρόλα αυτά, νιώθεις τρομερά ζωντανός όταν αγαπάς με πάθος. Και μόλις τελειώσει, υποφέρεις, αλλά μπορείς να
Περισσότερα
