Πέντε σύντομα ποιήματα
Της Μαίρης Πέστροβα //
Θα σου πω κάτι
-κι αν θες το πιστεύεις-
η Αγάπη
μπορεί να είναι
ένα λικέρ πορτοκάλι
αφημένο
στο χαρτοκιβώτιο
με τα ντοσιέ
δίπλα μας…
***
Κι όμως.
Σ’ αυτήν την αγκαλιά
λυτρώθηκε το σύμπαν.
***
Η καρέκλα στη γωνιά
περιμένει την μορφή σου.
Σαν κάτσεις
θρόνος γίνεται.
Απίστευτο είναι
πως αλλάζουν τ’ αντικείμενα
όταν τ’ αγγίζει
αυτός που αγαπάς…
***
Απόψε,
θα επικεντρωθώ
στο βλέμμα σου.
Απόψε,
τελώ την διατριβή μου.
***
«Εγώ»,
ψιθύρισες,
«δεν είμαι τούτου του κόσμου»
και ανελήφθης εν δόξη
στο πάθος
με χυμένα τα μέλη
στο άπειρο του κρεβατιού.
Οι πληγές
ακόμα ορατές
στο κορμί
από την σταύρωση.
Στάζαν αίμα.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίημα: “Οι τελευταίοι ρομαντικοί”
Του Δημητρίου Καρπέτη // Οι τελευταίοι ρομαντικοί Στην τρικυμία του κόσμου τα δάκρυα των πνιγμένων επιπλέουν. Μια συγνώμη δε φτάνει για το γδύσιμο ψυχής και σώματος απ’ τους λεηλάτες των ονείρων. Η ζωή σπρώχνεται σε αδιέξοδα.
Περισσότερα -
Πανανθρώπινη συνθήκη εποχής
Γράφει η Μένη Πουρνή // Κατερίνα Λιάτζουρα «Λευκοί νάνοι», εκδ. Βακχικόν Η ποιήτρια Κατερίνα Λιάτζουρα στην τέταρτη ποιητική της σύνθεση (long poem) με τίτλο Λευκοί νάνοι (2022) επιχειρεί μία κατάβαση στα απύθμενα βάθη της ανθρώπινης ύπαρξης και συνείδησης
Περισσότερα -
✔ Κώστας Στοφόρος: «“Πολύ αργά”» για να αλλάξουν τα πράγματα. “Πολύ αργά” γιατί δεν το επισκέφθηκε ποτέ ο παππούς μου όσο ζούσε. Γιατί ακόμη ούτε κι εγώ το έχω επισκεφθεί…»
Κείμενο και συνέντευξη: Χρύσα Φάντη // Ο γνωστός συγγραφέας και δημοσιογράφος Κώστας Στοφόρος μιλά στη Χρύσα Φάντη για το σύνολο του έργο του, και την πρόσφατη έκδοση του βιβλίου του «Πολύ αργά για τ’ Αϊδίνι». Τον
Περισσότερα -
Ποίηση: “Μνήμη”
Της Ελένης Τριβέλλα // Καταναγκαστικά εξουσιάζεις νομίζοντας τη μνήμη. Πόλεμος που πάλιωσε στο καραούλι και στο καρτέρι. Μετά τις μάχες πέτρωσαν οι ίσκιοι των επαναστατημένων. Ξεδίψασαν. Στο αίμα και τις ιαχές συνήθισαν τα φαντάσματα και ξεκουράζονται. Φύσηξε
Περισσότερα -
Λίζα Βάρβογλη: “Τα παιδιά αγαπούν τα μυστήρια γιατί η ζωή είναι ένα μυστήριο!”
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Τελικά, μπορεί να μην ορίζουμε όσα θα μας συμβούν, αλλά πάντα έχουμε την επιλογή και ορίζουμε τον τρόπο με τον οποίο θα αντιδράσουμε στα όσα μας συμβαίνουν- και αυτό κάνει όλη τη διαφορά!»
Περισσότερα -
Ένα σχολείο που θα είναι πάντα σημείο αναφοράς
Γράφει η Κώστια Κοντολέων // «Εκπαιδεύοντας παιδιά στη μετεπαναστατική Αθήνα» – Τα Ημερολόγια του Τζων και της Φάννυ Χιλλ, Μετάφραση: Μάνια Μεζίνη, Εκδόσεις Ευρασία, σελ. 382 Τότε 1831…σήμερα 1991. Πέρασαν κιόλας 160 χρόνια από τότε που
Περισσότερα -
Μια ποιητική συλλογή με ποικίλα μηνύματα
Γράφει η Αθηνά Ν. Μαλαπάνη // Γεωργία Μακρογιώργου, «Το φως όταν μεταφυτεύεται», εκδ. Βακχικόν Η ποιητική αυτή συλλογή αποτελεί ένα δείγμα μιας εξαιρετικά ταλαντούχος ποιήτριας που κάνει την εμφάνισή της στα νεοελληνικά γράμματα μέσα από τον καινοτόμο εκδοτικό
Περισσότερα
