Fractal
Home / FRACT-ALL / ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: από το βιβλίο με τίτλο «147»
11/02/2016, 12:43 πμ

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: από το βιβλίο με τίτλο «147»

Της Λουκίας Πλυτά // *

 

f4

 

Η ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΠΛΟΤΗΤΑΣ  (Ε.Γ.Ω. – ΕΓΏ ΓΥΝΑΙΚΑ ΩΚΕΑΝΟΣ)

Θεατρικός Μονόλογος – (απόσπασμα…)

 

Όσα συμβαίνουν γύρω μου

ψάχνουν δικαίωση

στο στόμα εκείνων που ξέρουν να μιλούν.

Τεντώνουν τα χείλη τους

κουμπώνοντας αλήθεια στ’ άδικο.

Τραβιέται η ακίδα

σκοτώνοντας το ψέμα, την παγίδα,

το θύμα -που αγαπά να είναι θύμα-

και τον προστάτη του τον τρομοκράτη.

Μπουρλότο και πυρίτιδα

βάφουν με αίμα την συνείδηση

και από το αγρίεμα,

τρώνε τις σάρκες τους σαν λύκοι.

Μα τα φιλιά, με γλύκα στουμπώνουν τις πληγές μελώνοντας.

Ξεκόβουν την αιμορραγία.

 

Να δές!

Σκύψε και δές

Έτσι όπως με φίλησες εχθές,

το σώμα μου ολάκερο, αιτήθηκε Δημοκρατία.

—

Αλλόκοτες μέρες.

Παράξενες νύχτες.

Αντάρες οδυρμών και σκέψεις.

Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις…

Δηλαδή κουταμάρες σαν μικρές μαύρες κουτσουλιές δήθεν άσπρων άγνωστης ταυτότητας πουλιών, προσπερνούν το ξημέρωμα αραδιάζοντας ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι συννεφιάζοντας τον ουρανό.

Τώρα το ξέρω, όταν ο Μάγος μίλησε από καθαρή αγάπη θέλοντας να προειδοποιήσει για τον επερχόμενο χαμό μας χωρίς να φανερώσει το πρόσωπό του, όλοι πιστέψαμε πως κάποια ξεδοντιασμένη μάγισσα γριά μη έχοντας τι άλλο να κάνει, μέσα από τα κόκκαλα των πεθαμένων τράβηξε λόγχη και σκιά.

 

Φαντάσματα, τριγύρω περπατούν φαντάσματα γεννημένα από αυταπάτες μουδιασμένων μυαλών.

Οι νευρώνες των εγκεφάλων τους στάζουν μαύρα ζουμιά. Με τα μυαλά τους ζωγραφίζουν πρόσωπα σε μάσκες, προσφερόμενες ως δώρα γεμάτες, με το κακό και ανάθεμά τους.

 

Θα ήθελα πολύ να σας μιλήσω για την αρρώστια μικρά πουλιά, αλλά φοβάμαι μη και σκοτώσω τα όνειρά σας.

Βλέπετε η τελευταία γέννα της μάνας Γής νοιώθει ντροπή για την τροπή.

Όλα άρχισαν όταν το φίδι ντύθηκε δράκος ώστε να εξιστορήσει το παραμύθι της ύπαρξης των όντων, κατά πώς το βόλευε από την αρχή.

Τότε αγνοούσαμε ότι ο Άρχοντας πάντα κρατάει τα κλειδιά, τους άσσους και της φύσης του τα μυστικά, προσφέροντας στους άξιους της ενόρασης τα μαλακά φτερά.

Ό,τι και αν κάνεις, πάντα προς όφελός του θα γυρνά.

Το μαύρο είναι βαθιά ερωτευμένο με τον καθρέφτη που αντανακλά το χρώμα το λευκό.

Η πύλη που βρίσκεται στην έρημο, μόνιμα ερωτοτροπεί με χέρι Θεϊκό. Λαμβάνει σκόνη την μετατρέπει σε φωτιά.

Το κέντρο αναριγά, γεννά ακατάπαυστα του Σείριου τα παιδιά.

Αχ ! αν είχες μάτια και αυτιά.

Αν έβλεπες του αόρατου τα μυστικά, θα γνώριζες ότι ο Σκύλος μένει πιστός στ’ αφεντικό του προσφέροντας υπηρεσία σε ό,τι είναι για καλό του.

Είναι στο αίμα του γραμμένο και ίσως το πιο εγκάρδιο μυστικό του.

 

Αλλά εσύ!

Ναι εσύ!

Μέσα από το φόβο του θανάτου, μέσα από την τρέλα της ίδιας της φθονερής σκιάς σου, πρώτα του πήρες το φαί και αφού δεν σου έφθασε τόλμησες με θράσος να του πάρεις την πνοή.

Όμως η κλοπή του χαμόγελου η μεγαλύτερη αμαρτία φίλε μου και εσύ, αμάρτησες πολλάκις.

Τώρα διστάζεις στο προαύλιο να ξεπροβάλεις όχι μόνο γιατί η φαντασία σου είναι από καιρό νεκρή, αλλά γιατί χρωστάς. Χρωστάς διπλά και τρίδιπλα την εξήγηση που όφειλες να καταπιείς, πριν ξεστομίσεις τον επικήδειο του Ουράνιου Αστέρα.

 

Γι’ αυτό σου λέω, κλείσε

Κλείσε καλά την πόρτα…

 

 

 

 * Η Λουκία Πλυτά γεννήθηκε στην Ερμούπολη Σύρου. Μετά την περάτωση ανθρωπιστικών σπουδών – Φυσικοθεραπεία – βοτανολογία – NLP – Reiki – Ρεφλεξολογία – Reconnection healing , ασχολείται με την ποίηση και την συγγραφή. Συνεργάστηκε με τον εκδοτικό οίκο Πύρινο Κόσμο, εκδίδοντας το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «ΕΚΔΗΛΩΝΩ ΠΡΟΘΕΣΗ» 2010. Ποίηση – εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ, με τίτλο «χωρίς Αυτό…» 2014. Ποιήματά της δημοσιεύονται σε ανθολόγια των εκδοτικών οίκων ΟΣΤΡΙΑ, ΔΙΑΝΥΣΜΑ, ΒΕΡΓΙΝΑ, Συν Ποιείν, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, καθώς επίσης και άρθρα της σε διάφορα περιοδικά και blog. Σήμερα ζει στην Αθήνα και εργάζεται στον Ο.Α.Ε.Δ. Θεατρικό μονόπρακτο: Ε.Γ.Ω. (Εγώ Γυναίκα Ωκεανός) – Συμμετοχή με Έπαινο, στο Διεθνές Φιλοσοφικό Φόρουμ του Συλλόγου Ανάδρασις 2015 (υπό τον ακαδημαϊκό Ευάγγελο Μουτσόπουλο)

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top