Fractal

Ένα ποίημα: “Λίγο μετά. Λίγο πριν”

Της Αλεξάνδρας Μυλωνά // *

 

 

 

Λίγο μετά. Λίγο πριν

 

Διαμελισμένη-

πώς βρέθηκε εκεί το χέρι μου; το πόδι μου;

Αυτοσχέδιος μηχανισμός. Τραγικό

τέλος, θα πουν κι όμως

εγώ ζω ακόμα

-για λίγο ακόμα, για όσο-

μες στα κομμάτια μου.

Σκόρπισες κι εσύ-

ζωσμένος

το μένος εδώ για μια άλλη ζωή

αλλού. Ανύπαρκτη παντού

το κατάλαβες

τώρα που τρέχει πια το βλέμμα πίσω

απ’ τα κλειστά βλέφαρα.

Μόνο αυτό το ποίημα μάς έμεινε

που γράφω τώρα με το αίμα μας στον δρόμο

αδελφέ μου

το ποίημα των θανάσιμών μας α-σπασμών που σου ψιθυρίζω

αφού εσύ δεν ξέρεις να διαβάζεις

-για λίγο ακόμα, για όσο.

 

Θεσσαλονίκη, 17/3/2017

 

 

 

* Η Αλεξάνδρα Μυλωνά γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε φιλοσοφία (Α.Π.Θ.) και θέατρο (Μ.Δ.Ε. Δραματολογίας – Παραστασιολογίας Α.Π.Θ, Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Κ.Θ.Β.Ε.) Μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών και του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Σκηνοθετεί περφόρμανς (με άξονες τη λογοτεχνία, το θέατρο-ντοκουμέντο και τον ειδικό σχεδιασμό για το περιβάλλον), παραστάσεις και αναλόγια σε συνεργασία με φορείς πολιτισμού (Άχθος, Artis3, Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, Κ.Θ.Β.Ε.). Εργάζεται στο Καλλιτεχνικό Σχολείο Θεσσαλονίκης. Έχει γράψει τα βιβλία: Εγώ και μερικές φίλες μου (Γράφημα 2009), Η Φωνή του Νερού (Άχθος 2001), καθώς και διηγήματα που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά (Θευθ, Ένεκεν, Ατάκα) και μπλογκ (Ερανίστρια, Ποιητικός Πυρήνας, Βακχικόν, Φωνές της πόλης). Έχει γράψει, επίσης, θέατρο και παραμύθια για παιδιά: Γάμος στα βαθιά (Ρώμη 2016), Τα απλά παραμύθια ενός σπιτιού (Ρώμη 2015), Με μια ανάσα (Δ. Συκεών 2004) καθώς και τη μελέτη: Η χάρτινη Αντιγόνη-από το αρχαίο θέατρο στα καρέ της εικοναφήγησης (Γράφημα 2013).

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top