Η Επιστροφή του Ήρωα
Από τον Πάνο Ιωαννίδη //
Μωρίς Αττιά: “Η λευκή Καραϊβική”, μετάφραση Χαρά Σκιαδέλλη, Εκδόσεις Πόλις
Ένα σίγουρο λογοτεχνικό τεστ που μπορεί να προβλέψει τη δυναμική σχέση που έχει ένας ήρωας με την Ιστορία ως τέτοια, και κατά επέκταση με το αναγνωστικό κοινό, είναι η προσπάθεια επαναφοράς του μετά από χρόνια απουσίας στα συγγραφικά συρτάρια. Η υποδοχή του ήρωα, επί της ουσίας, καθορίζει όχι μόνο την αποδοχή του νέου βιβλίου, αλλά και την αξία του συγγραφέα. Και αυτό διότι, ο μετασχηματισμός του λογοτεχνικού ήρωα μέσα στην πάροδο των ετών, αποτελεί ένα υπόρρητο, μα αξιοκρατικό συνάμα, σινιάλο για τη δυνατότητα του συγγραφέα να κατανοεί την εποχή του.
Αν στα παραπάνω προστεθεί και η άρρηκτη σχέση ανάμεσα στο νουάρ και στην κοινωνικοπολιτική σφαίρα, τότε μπορεί να καταστεί κατανοητή η σημασία επιστροφής από τον Μωρίς Αττιά, του Πάκο Μαρτίνεθ, στο ωραίο μυθιστόρημα Λευή Καραϊβική (Πόλις, Χαρά Σκιαδέλλη). Η επαναφορά του ήρωα, λαμβάνει χώρα μερικά χρόνια τα γεγονότα του Μάη του 1968, που σημάδεψαν τόσο τον Πάκο, όσο και την σύγχρονη ιστορία του δυτικού κόσμου. Όλα έχουν αλλάξει, και όλα είναι όπως παλιά, θα μπορούσε κάποιος να πει, τόσο για τις δυτικές κοινωνίες, όσο και για τη ζωή του Πάκο Μαρτίνεθ.
Έχοντας παρατηθεί από το αστυνομικό σώμα, εργάζεται πλέον ως δικαστικός συντάκτης, καλύπτοντας και συχνά ερευνώντας πολύκροτες και σημαντικές υποθέσεις. Έχει και πάλι στο πλευρό του την αγαπημένη του μοιραία κοκκινομάλλα, την Ιρέν, από την οποία έχει αποκτήσει ένα γλυκύτατο κοριτσάκι. Ζει μια σχετικά ήσυχη εναλλακτική μικροαστική ζωή, αποφεύγει τους μπελάδες του παλιού καιρού και περισσότερο φιλοσοφεί παρά κινδυνεύει.
Ώσπου λαμβάνει ένα τηλεφώνημα από τα πέρατα του κόσμου, και στην άλλη άκρη της γραμμής βρίσκεται ο παλιός συνοδοιπόρος και πρώην συνάδελφος Κουπί, ο οποίος έχει μεταναστεύσει μαζί με την αγαπημένη του Εύα στη μακρινή Γουαδελούπη, μέρος των υπερπόντιων γαλλικών εδαφών. Παρά το ότι οι συνθήκες είναι αντίξοες, ο Πάκο δεν ξεχνάει τον καλό του εαυτό και παίρνει το πρώτο αεροπλάνο για να βρεθεί κοντά στον φίλο του που κινδυνεύει και που κάποτε του έσωσε τη ζωή. Εκεί θα μπλεχτεί σε μια νέα περιπέτεια και θα διαπιστώσει ότι η απόσταση κέντρου-περιφέρειας δεν είναι τόσο μακρινή όσο φαίνεται.
Η συνεισφορά του βιβλίου έγκειται όχι μόνο στην επιτυχή επαναφορά του Πάκο Μαρτίνεθ στο παλίμψηστο του μεσογειακού νουάρ, αλλά και στη μελέτη της εξέλιξης που γνώρισαν οι δυτικές κοινωνίες μετά την επαναστατική περίοδο των τελών της δεκαετίας του 1960. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον ότι στην προκειμένη περίπτωση, η λογοτεχνική έρευνα δεν λαμβάνει χώρα εντός της γαλλικής κοινωνίας, με την στενή έννοια του όρου, αλλά στις αποικίες. Και κλείνοντας μας το μάτι, και έχοντας τον Πάκο ως βασικό αρωγό, ο Αττιά μας λέει ότι συχνά τα προβλήματα δημιουργούνται και από τους ανθρώπους και όχι αποκλειστικά από τα συστήματα.
Maurice Attia
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Όταν η ποίηση επισημαίνει πώς πεθαίνει η ζωή στην καθημερινότητα
Γράφει ο Γιάννης Πλαχούρης // * Νατάσα Βασιλάκου «Μέρα σαν όλες τις άλλες», εκδ. Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος Η πρώτη ποιητική συλλογή της αγαπητής φίλης Νατάσας Βασιλάκου, με τον γενικό τίτλο «Μέρα σαν όλες τις άλλες» νομίζω πως ενδιαφέρει
Περισσότερα -
Διήγημα: “Η Γαυριώ”
Του Κωνσταντίνου Κ. Χατούπη // Ο συγγραφέας τής παρακάτω ιστοριούλας θέλησε να δώσει με τρόπο παραστατικό και γλαφυρό την εικόνα εκείνων των ανθρώπων που ταυτίζουν την ευτυχία με την νωθρότητα και τον εφησυχασμό. Ας κρίνει ο κάθε
Περισσότερα -
✔ Σοφία Αλεξίου: «Παρέα με τα παιδιά, ανοίξτε τους χάρτες σας και χαράξτε πορεία, κάντε τη γεωγραφία παιχνίδι!»
Συνέντευξη στην Αντιγόνη Καρύδη // Η Σοφία Αλεξίου είναι φιλόλογος και δημιουργός του μαμαδο-blog Mom and the City, στο debop.gr. Τρελαίνεται για ταξίδια και βιβλία, που στο μυαλό της είναι το ίδιο και το αυτό! Στις σπουδές της
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα: “Ανυπότακτα χείλη” & “Θα χαθούμε”
Του Θάνου Πάσχου // * ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΑ ΧΕΙΛΗ Τα χείλη τραβούν τον δικό τους δρόμο. Όσο κι αν νομίζεις πως τα ορίζεις, Ακολουθούν τον δρόμο τους. Πέρα από την φωνή και τις κούφιες λέξεις. Τα χείλη έχουν την δική
Περισσότερα -
Ποίηση της Λίλας Παπαπάσχου
Ίδιο αίμα… Άλλες φλέβες. Στις δικές σου τρέχει γρήγορο το αίμα αντανακλώντας γαλάζιο, σε χρωματίζει πρίγκηπα. Οι δικές μου αργές, μ’ έχουν βάψει μπορντό πιο βαθύ κι από αυλαία θεάτρου. Δεν ακούς ποτέ όταν μιλά γι’ αγάπη.
Περισσότερα -
«Εστιάζει στην εμπειρία, τις στιγμές ζωής των εγκλείστων, πίσω από τα γεγονότα ή κάθε τι το επιφανειακά εμφανές»
Γράφει ο Γρηγόρης Σκιαδάς // * Γκέλη Ντηλιά «Το Στίγμα των Βάλτων, Ποιήματα της Φυλακής», Εκδόσεις: ΑΩ Εκδόσεις 2023 Η ποιητική συλλογή της Γκέλης Ντηλιά “Το Στίγμα των Βάλτων, Ποιήματα της Φυλακής” αποτελείται από 33 ποιήματα
Περισσότερα -
Διήγημα: “Το κίτρινο παιδικό ποτήρι”
Γράφει η Ιώ Κούκη // * Το κίτρινο παιδικό ποτήρι Κάθισε διπλά στο στρογγυλό χαμηλό τραπέζι, σταύρωσε τα πόδια της, έγειρε το χέρι της, σαν να ήταν έτοιμη να σερβιριστεί. Με την άκρη του ματιού
Περισσότερα
