Διήγημα: «Λέξεις που δαγκώνουν»

✩ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

• Τρία ποιήματα

  

  Του Χρήστου Κουκουσούρη // *       [από την ανέκδοτη συλλογή «Στη Στενωπό της κρίσης»]     Κρυμμένη ελπίδα. 11/06/2015   Πληρωμένοι από μας, βιαστές τεχνοκράτες, τις ζωές μας κρατούν στα λερά τους τα χέρια, ………………………τάχα ότι είναι προστάτες

  Περισσότερα

• Διήγημα: “O παγιδευμένος κύκνος”

  

  Γράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου //         Είμαι μιας κάποιας αρκετά προχωρημένης ηλικίας θα έλεγα, μα στην διάρκεια της ζήσης μου δεν θυμάμαι να αντιμετώπισα τέτοιο βαρύ Χειμώνα διαρκείας, σαν τον φετινό. Κάλυψε εκτός από το τρίμηνο

  Περισσότερα

• Διήγημα: “Η θυσία”

  

  Του Θεόδωρου Πάλλα // *         Ήτανε στο μπάνιο. Καθισμένη στην άκρια της μπανιέρας. Σήκωσε το τσεκούρι κι έκοψε την ουρά της. Απόρησε. Καμία σταγόνα αίματος. Κι όμως, πόνος την κατέκλυσε. Η ουρά της την κοιτούσε αποκομμένη

  Περισσότερα

• ✔ Περί Ποίησης |  Βάσια Καλογεράκου: «Η ποίηση ερμηνεύεται, επομένως, υπό αυτή την έννοια, ναι, είναι χρησμική. Ένα άλλο θέμα που γεννάται ωστόσο είναι πότε ερμηνεύεται και πότε παρερμηνεύεται…»

  

  Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα         «Δεν είμαι βέβαιη αν υπάρχει —μελετώντας τη μεγάλη εικόνα, μπορεί να πει κανείς ότι συναντάει τουλάχιστον συγκοινωνούντα μοτίβα στην ποίηση. Νομίζω πως έχω, ναι —τον χρόνο (είτε ως πλάστη, είτε ως «ληστή»), τον τόπο

  Περισσότερα

• Δύσκολοι έρωτες στην εποχή της τελευταίας κρίσης. Αλλά μήπως έτσι ήταν πάντοτε;

  

  Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη //     Χαρά Νικολακοπούλου, “Μια τρυφερή καρδιά στο βάθος και άλλες ιστορίες”. Εκδόσεις Θράκα, 2018   Ο εικοστός πρώτος αιώνας, τουλάχιστον  τις δύο πρώτες δεκαετίες, δεν θα μπορούσε να μας αφήσει παραπονεμένους στο θέμα αυτό,

  Περισσότερα

• ☆ Πόσο γάτα είσαι;

  

  Γράφει η Ρίτα Βελώνη //     Ο συγγραφέας του «Τομ Σόγιερ» Μαρκ Τουέιν, που λάτρευε τις γάτες, συνήθιζε να λέει με χιουμοριστική διάθεση πως αν μπορούσε να διασταυρωθεί ο άνθρωπος με τη γάτα, θα βελτιωνόταν ο άνθρωπος ως είδος

  Περισσότερα

• Δύο ποιήματα

  

  Γράφει ο Χρήστος Κατρούτσος //           μνημεία   Ίσως το μόνο κτίσμα που θα ’πρεπε Να υψωθεί με θάρρος δίπλα στην Άνοιξη Είναι μνημεία Με τίτλους τέλους ν’ ανεβαίνουν αργά Κι αδιάλειπτα Όταν νεκροί τους ζώντες

  Περισσότερα

• Διήγημα: “Σύντροφοι στο πράσινο μίλι”

  

  Γράφει η Τζένη Μανάκη //                                Πόσες βουτιές στη συμβατικότητα χρειαζόταν αλήθεια για να επιβεβαιωθεί ως επιτυχημένος κοινωνικά; Αυτή ήταν η πρώτη μου σκέψη μετά την ανακοίνωση του τέταρτου γάμου του πατέρα μου. Αναρωτιόμουν για πιθανές άλλες

  Περισσότερα

• Πώς ονειρεύεται το σύγχρονο ποδόσφαιρο ένας φίλαθλος από την μακρινή Κω

  

  Γράφει ο Βασίλης Ν. Πης // *       16 ΑΡΧΕΣ 1).  Όσο διαρκεί ο αγώνας, είμαστε αντίπαλοι, όχι εχθροί. 2). Το παιχνίδι  μάς ενώνει, δεν μας χωρίζει. 3). Μπορεί να είμαστε στο ίδιο γήπεδο, αλλά σε διαφορετικά τέρματα. 4). Μας

  Περισσότερα

• ☆ Το ιδιότυπο Τώρα τού Γιώργου Σταθόπουλου. Μικρό σχόλιο μιας (αναπόφευκτα;) κυκλικής ιστόρησης  

  

  Γράφει ο Στάθης Κομνηνός //      Όταν ο κύκλος διατείνεται ή υπαινίσσεται πως κλείνει προβάλλει αυτόματα ένα ιδιότυπο Νυν. Έτσι, στο Τώρα το οποίο αναφανδόν εικονίζει ο πίνακας είναι άραγε είσοδος ή έξοδος τής Πόλης αυτός ο καταλυτικά κυριαρχικός

  Περισσότερα