Fractal

Το χρονικό ενός δύσκολου έρωτα

Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης //

 

lesvia_coverΒαγγέλης Ραπτόπουλος «Λεσβία», εκδ. Κέδρος

 

Όσοι περιμένετε να βρείτε μια νέα «Λούλα» στο νέο βιβλίο του Βαγγέλη Ραπτόπουλου  «Λεσβία» δεν θα την βρείτε. Γιατί κατά τη γνώμη μου δεν είναι μια συνέχεια, όπως έχει ειπωθεί. Ούτε «αδελφάκι» του, ούτε «ξαδελφάκι» του. Είναι ένα άλλο βιβλίο. Τελείως μα τελείως διαφορετικό. Στιγμές-στιγμές η προκλητική γραφή και περιγραφή μπορεί να θυμίζει «Λούλα». Αλλά είπαμε δεν είναι. Και δεν θα έπρεπε να είναι. Και νομίζω ότι η άποψή μου ταυτίζεται με αυτήν του συγγραφέα.

Ο ομοφυλοφιλικός έρωτας ανάμεσα στη Βιβή και τη Μελίνα είναι το όχημα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για να μας μυήσει στην έννοια του διαφορετικού. Του διαφορετικού που επί της ουσίας, δεν διαφέρει σε τίποτα από το κανονικό, ότι μπορεί να οριστεί ως κανονικό στην κοινωνία που ζούμε. Για να μην σας πω ότι μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, το διαφορετικό είναι απείρως καλύτερο από το φυσιολογικό.

Η ιστορία: Κορίτσι αγαπάει κορίτσι. Η Βιβή είναι λεσβία. Συνειδητά. Η Μελίνα όχι ή μάλλον, μάλλον όχι. Η Μελίνα ψάχνεται. Άπειρη στον ερωτικό τομέα, με κάτι εφηβικά τσιλημπουρδήματα. Σχέσεις ολοκληρωμένες με δύο αγόρια και έναν άντρα.  Που δεν της έδωσαν αυτό που ήθελε, αυτό που περίμενε. Κατά τη γνώμη μου, την ολοκλήρωση. Μία αίσθηση ολοκλήρωσης που την βρήκε μέσω της Βιβής.

Τα κορίτσια χαίρονται τον έρωτά τους. Εν μέρει στα κρυφά. Η δική μας κοινωνία, ειδικά στις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα, δεν είναι έτοιμη να δεχθεί τέτοιες παρεκκλίσεις. Κάπου εκεί, στη μέση του πουθενά εμφανίζεται ο Παπαϊωάννου. Ένας κατά λάθος βιαστής, ένας περιπλανώμενος αντιήρωας του περιθωρίου (η περιγραφή που δίνει ο συγγραφέας είναι υποδειγματική. Οπαδός, με μια δόση κακής τρέλας, ναρκομανής, ένα χαμένο κορμί στον κόσμο των χαμένων).  Ο Παπαϊωάννου που σε μια δύσκολη για εκείνον βραδιά βιάζει τη Βιβή.

Το αποτέλεσμα; Να φανερωθεί ακόμη πιο έντονα η αγάπη που νιώθει η Βιβή για τη Μελίνα. Μια Βιβή που καταφέρνει να επουλώσει, εν πολλοίς τα ψυχικά τραύματα που μπορεί να προκαλέσει ένας βιασμός. Γιατί ο βιασμός ως πράξη, δεν είναι τίποτα μπροστά στα δεινά που ακολουθούν. Η Μελίνα με τη σειρά της «σπάει», λυγίζει από την αγάπη της Βιβής και ανταποδίδει.

Ο πατέρας της Μελίνας όταν ανακαλύπτει τη λεσβιακή σχέση τους αντιδρά έντονα. Είπαμε… τα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας. Η Μελίνα είναι δέσμια του φόβου των απειλών του πατέρα της. Ταυτόχρονα όμως είναι ελεύθερη να επιλέξει το δρόμο της. Ένα δρόμο, που συνειδητά ή ασυνείδητα, είχε από τα πριν επιλέξει. Επί της ουσίας  ο πατέρας της είναι δεσμώτης και απελευθερωτής μαζί.

 

vr

 

Μου άρεσε η γραφή του Βαγγέλη Ραπτόπουλου στη «Λεσβία». Μου θύμισε κάτι από την τριλογία Κομματάκια- Διόδια-Τζιτζίκια. Κλασικά πράγματα.

Πέρα από αυτό όμως: Είναι πολύ σημαντικό (κατά την άποψή μου) να μπορείς να διαβάζεις ένα βιβλίο χωρίς να θέλεις να σταματήσεις. Απνευστί.  Και αυτό το πετυχαίνει ο συγγραφέας. Σε παίρνει από το χεράκι και σε μεταφέρει μέσα στην ιστορία. Σε ταξιδεύει, σε βάζει μέσα στο κουκούλι σου, για να απολαύσεις με την ησυχία σου το ταξίδι της ανάγνωσης. Ένας γνήσιος turn-pager (που λένε και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι) συγγραφέας.

 

lesvia_cover_2

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top